#ختم_قرآن_همراه_با_ذکر_امیر_مومنان شماره 16 «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْري فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْكاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى» (طه/124) از حضرت صادق علیه السلام پرسیدند مراد از آیه ی فوق چیست؟ فرمودند: مقصود از آن (ذکر)، ولایت امیرالمومنین علیه السلام است. باز راوی پرسید: «روز قیامت او را کور محشور میکنیم یعنی چه؟» فرمودند: «يَعْنِي أَعْمَى الْبَصَرِ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَى الْقَلْبِ فِي الدُّنْيَا عَنْ وَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عليه السّلام قَالَ وَ هُوَ مُتَحَيِّرٌ فِي الْقِيَامَةِ يَقُولُ: لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمى‏ وَ قَدْ كُنْتُ بَصِيراً قالَ كَذلِكَ‏ أَتَتْكَ آياتُنا فَنَسِيتَها» «یعنی در آخرت با چشمان کور و در دنیا با چشم دلی که از ولایت امیر المومنین علیه السلام کور است محشور می کنیم در حالی که او در قیامت سرگشته است و می گوید: چرا مرا کور محشور کردي در عین آن که من (در دنیا) بینا بودم؟ فرماید: به همان ترتیب که نشانه های ما برای تو آمد و تو آنها را فراموش کردی» (الکافی، ج1، ص435)

#ختم_قرآن_همراه_با_ذکر_امیر_مومنان شماره 17 «إِنَّ الَّذينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنى أُولئِكَ عَنْها مُبْعَدُونَ» (سوره انبیاء/101) یا علی! تو و شیعیانت در کنار حوض هـر کس را کـه دوست داشته اید سیراب می کنیـد و هـر کـس را نـاخوش داشته اید منع می کنید و شما روز وحشت عظیم در پناه سایه ی عرشید؛ مردم می هراسند و شـما هـراس نداریـد و مردم غمگین هستند و شما غمی ندارید؛ درباره ی شما این آیه نازل شده که «کسانى که از پـیش وعـده ى نیکو از سوي ما به آنان داده شده است، آنان از آن به دور هستند.» (امالی صدوق، ص561، مجلس هشتاد و ششم)