#سوگواره‌رقــیہ‌خاتون عاقبت سایه بالای سرم می آید پدر خوبتر از خوبترم می آید مثل یک شاخه خشکم که شکستند مرا پدر از را ه رسد برگ و برم می آید بی عصا روی زمین میکشم این پیکر را به امیدی که ز ره بال و پرم می آید باز هم میل تماشای فلک را دارم با پدر نیز علمدار حرم می آید نیست آهی به بساطم بخرم پارچه ای پدرم گفته که چادر به سرم می آید گوشواره و النگو به چه کارم آید وقتی از عرشه نی ها گوهرم می آید آبرویم نرود کاش در این وادی شام همه جا گفته ام امشب پدرم می آید منتظر مانده ام وجان به لبم آمده خبری گرکه نیاید خبرم می آید مو پریشانم و خاکستری و سوخته ام است هرچه امد به سر تو به سرم می آید ای کسی که به من و خواهر من طعنه زدی صبر کن صبر عموی قمرم می آید