باسمه تعالی تاکید قرآن و اهلبیت علیهم السلام بر این است ما که ما امتی واحد باشیم و از اختلافات و تفرقه و کینه و نفرتِ از هم، به دور باشیم. حتی در قرآن از اهداف بعثت انبیاء صلواة الله علیهم اجمعین که برای تزکیه و تعلیم و انذار و بشارت آمده اند، به سر و سامان دادن و از بین بردن اختلافات هم اشاره شده است(بقره/۲۱۳). جا به کردن و به فراموشی سپردن دو قطبی های ایمان و کفر، توحید و شرک، حق و باطل، عدل و ظلم، فقر و غناء، مستضعفین و مستکبرین، اسلام ناب و اسلام آمریکایی، انقلابی و غیر انقلابی و سایر دو قطبی های حقیقی و کم رنگ کردن این جبهه بندی های مهم و ضروری و بر کرسی نشاندن و بر سر زبان انداختن دو قطبی کاذب #اخلاقی_و_غیر_اخلاقی و پر رنگ کردن آن جبهه سازی موهوم که ثمری به جز پر رنگ شدن اختلاف و کینه و نفرت در بین امت واحدة و کم رنگ شدن دو قطبی های لازم و ضروری ندارد، از جمله آفات بزرگ و سهمگین برخی جریانات هست که توالی فاسدة زیادی دارد. این دو قطبی سازی و ایجاد تفرقه که نوعا در محیط های آموزشی خیلی مشهود و محسوس هست و البته به سایر محیط ها هم کشیده است، باعث شکسته شدن وحدت و به وجود آمدن نفرت هایی شده است که غیر قابل جبران مینمایند. امروز از سوی برخی از جوانان شاهد کینه ها و نفرت هایی نسبت به برخی از علماء فاضل شهرمان هستیم که فقط جرم و جنایت آن علماء، چند نقد منصفانه و وارد، به برخی از جریان هاست؛ همین. گاها این دو قطبی کاذب آنقدر جدی می شود که عزیزی که خود را اخلاقی میپندارد، فرد دیگری که غیر اخلاقیش میپندارد را، بعنوان آدم به حساب نمی آورد که این کار خودش قطعا از غیر اخلاقی ترین