مرحوم علامه طباطبایی(رضوان الله تعالی علیه) که مقامات علمی، معنوی، اخلاقی و عرفانی ایشان بر کسی پوشیده نیست و اگر خیلی ها چیزی از عرفان در دست دارند، مدیون ایشان هستند، در تفسیر المیزان ذیل آیه ۲۱۹ سوره بقره چنین مینویسند: "...در اين آيه شريفه دو نكته هست ، اول اينكه مردم را تشويق و تحريك مى كند به اين كه پيرامون حقايق وجود، و معارف مبداء و معاد و اسرار طبيعت بحث كنند و در طبيعت اجتماع و نواميس اخلاق ، و قوانين زندگى فردى و اجتماعى بينديشند و سخن كوتاه آنكه از ميان تمامى علومى كه ازمبداء و معاد و حقايق بين آن دو بحث مى كند، آنچه را كه مربوط به سعادت و شقاوت انسان است بكار بگيرند. دوم اينكه قرآن كريم هر چند كه بشر را به اطاعت مطلقه و بى چون و چراى خدا و رسول دعوت مى كند، الا اينكه به اين هم رضايت نمى دهد كه مردم احكام و معارف قرآنى را با #جمود_محض و #تقليد_كوركورانه ، و #بدون_هيچ_تفكر_و_تعقلى بپذيرند، بلكه بايد فكر و عقل خود را بكار بگيرند، تا در هر مساءله حقيقت امر كشف شود، و با #نور_عقل راهشان در اين #سير_و_سلوك روشن گردد. و گويا مراد از تبيين همان كشف و پرده بردارى از علل احكام و قوانين ، و روشنگرى اصول معارف و علوم باشد..." این مطلب در راستا و تکمله پست قبلی بود. #اخلاق #عرفان #توهم #تفکر #مرثیه_خوان #انتظار_در_مبارزه_است