eitaa logo
روزنه
6.2هزار دنبال‌کننده
4.1هزار عکس
2.1هزار ویدیو
256 فایل
دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر ارتباط با ادمین @M_shahidani
مشاهده در ایتا
دانلود
القای چهره‌ای سازشکار از امام در الف‌لام! || الف‌لام تحریف؛ پرونده ویژه روزنه در نقد / یادداشت ۱۳ @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 نويسنده الف‌لام به رغم شواهد و مدارك آشكار مبنی بر اراده امام برای ادامه نهضت و مبارزه با رژیم شاه، به پيروی از گزارش‌های بی پايه و دلبخواهی برخی پادوهای ساواك، چنین آورده است كه: به نظر می‌رسد یکی دو روز مانده به 23 اردیبهشت (اول ماه محرم که مصادف با سالگرد 15خرداد بود) آيت الله به اين نتيجه رسيد كه محافل و مجالس ماه محرم و صفر بايد دور از تشنج و هيجان برگزار شود. البته او پيش از اين نيز تمايلی به حضور قهرآميز مردم در راهپيمايی، تظاهرات و يا حمله به اماكن دولتی نداشت. آخرين جمله او در سخنرانی عصر عاشورای سال گذشته توصيه به حفظ آرامش بود!! (الف لام، ص414) آنچه در اين بخش از الف‌لام آمده نتیجه سفسطه و غلط‌اندازی و استخدام عباراتی چون «تشنج» و «حمله به اماكن دولتی» در كنار تظاهرات و راهپيمايی و به كار گرفتن نوعی بازی با كلمات است که در ورای آن تلاش می‌شود نظر خلاف واقع و تحريف‌گرانه‌ای به خواننده القا شود! كيست نداند كه امام با هر گونه تشنج، حمله به اماكن دولتی و كارهای خلاف موازين آرامش و امنيت مخالف بود، ليكن هيچ‌گاه حتی برای يك لحظه با تظاهرات و راهپيمايی‌های سياسی و حضور در صحنه نه تنها مخالفت نمی‌كرد، بلكه بر اين نظر بود كه ضمن بهره‌گيری از راه حسينی و شور و شعور عاشورايی (آن هم در ايام عاشورا) و الهام از مكتب و مقصد حضرت امام حسين(سلام الله عليه) بايسته است عزاداران حماسه بيافرينند و مردم بايد راهپيمايی و تظاهرات و اعلام انزجار از يزيديان زمان را سرسختانه پی بگيرند. به راستی آیا امام از ابتدایی ترین محاسبات سیاسی و اجتماعی غافل بوده، نمی‌دانستند که نتیجه فراخوان عمومی به هیئات مذهبی برای بازگو کردن مصائب جامعه اسلامی، با چالش و درگیری با رژیم مواجه خواهد شد؟! آیا امام بدون لحاظ احتمال درگیری با رژیم، به تکرار روضه فیضیه در فراز منابر و در محافل حسینی عاشورای ۴۲ را توصیه فرمودند؟ رژیمی آدم‌کش که پیش‌تر یک جلسه روضه غیر سیاسی در مدرسه فیضیه را به خاک و خون کشیده بود، چگونه ممکن بود نسبت به مجالس روضه سیاسی در سراسر کشور بی‌اعتنا باشد؟! چگونه متصور است امام بدون اطلاع از احتمال درگیری امر به روشنگری محافل مذهبی فرموده باشند؟! کاش جناب نويسنده در كنار غور در اسناد ساواک و شيفتگی در گزارشات ساواكی‌ها، به نوشته‌ها و ديدگاه های امام نيز گذری می‌كرد و می‌ديد و می‌خواند كه امام در اعلاميه‌هايی كه در آن محرم و عاشورای حسينی چه طوفان و حماسه‌ای برپا کرده است و چگونه با زبانی سرخ و صریح مردم را به مبارزه دعوت نموده است! بخش‌هایی از مواضع عاشورایی امام که توسط بهبودی نادیده گرفته شده یا کمرنگ شده، به قرار ذیل است: ...ما از جانب خدای تعالی مأمور حفظ ممالک اسلامی و استقلال آن‌ها هستيم و ترك نصيحت و سكوت را... جرم می‌دانيم، گناه بزرگ می‌دانيم، استقبال از مرگ سياه می‌دانيم. پيشوای بزرگ ما حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام سكوت را در مقابل ستمكاری جايز نمی‌دانست و ما نيز جايز نمی‌دانيم... در اين زمان سكوت در مقابل ستمكاری اعانت به ستمكاران است. وظايف اسلامی، وظيفه ما تنها نيست، وظيفه تمام طبقات است...وظيفه تمام ملت است.(صحیفه امام، ج1، ص337) به راستی‌ امام معرفی شده در کجا و کجا؟! 🔘 روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
رجانیوز و جمشیدی از اتهام اهانت به آیت‌الله صافی تبرئه شدند 🔹روز گذشته دادگاه رسیدگی به شکایت هیات نظارت بر مطبوعات، دادستانی کل کشور و مجمع شیعه شناسی از رجانیوز به اتهام اهانت به مرحوم آیت‌الله صافی گلپایگانی(ره) برگزار شد. 🔹پس از ارائه دفاعیات مدیرمسئول رجانیوز و نویسنده مطلب، هیئت منصفه هر دو متهم را با اکثریت قریب به اتفاق آراء در اتهام یادشده مجرم ندانستند. 🔶حاشیه روزنه بعد از انتشار یادداشت انتقادی آقای جمشیدی پیرامون برخی بیانات منتسب به آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی، واکنش‌های شدیدی علیه این یادداشت و سایت رجانیوز در حوزه صورت پذیرفت که تقریبا تمام طیف‌های حوزوی را در کرسی نقد و اعتراض علیه آنان قرار داد. رجانیوز و شخص آقای جمشیدی با انتشار یادداشت‌هایی به اصلاح مواضع قبلی و عذرخواهی پرداختند که اقدامی قابل تقدیر و نشانگر تدین و تقوای سیاسی بود. به دنبال این ماجرا، فضای رسانه‌ای مطالبه برخورد حقوقی نیز علیه ایشان باز شد که البته همان زمان مرحوم آیت‌الله العظمی صافی با اعلان کردند که از منتقدان رضایت دارند و در حوزه اینگونه تصور شد که این ماجرا ختم به خیر شده است اما بازهم برخی جریان‌های خاص حوزوی دست برنداشته تلاش کردند از این امر یک گسل اختلافی بزرگ بسازند که البته آن اقدامات نامبارک، در اثر هوشمندی حوزویان و خصوصا جریان انقلابی حوزه، ناکام و بی نتیجه ماند. علیرغم عذرخواهی منتقد و ناشر یادداشت، پیگری حقوقی ماجرا به موازات موضع‌گیری‌ها و اقدامات میدانی، توسط شیعه‌شناسی ادامه یافت که بعد از پیام پدرانه آیت‌الله صافی و عذرخواهی آقایان منتقد، فلسفه اش معلوم نبود! اکنون به لطف خدا خبر آمد که منتقدان تبرئه شده‌اند و اگر تحرکات دیگری صورت نپذیرد این ماجرای پرحاشیه را باید تمام شده تلقی کرد و صد البته، اصلی_فرعی کردن مسایل، پاسبانی از حریم مرجعیت شیعه همزمان با صیانت از فضای ، رصد تحرکات برخی ، مورد نظر حوزویان ارجمند قرار دارد. @rozaneebefarda
📝سیر تکامل حوزه علمیه قم در تاریخ معاصر ایران ✍️عبدالرسول يعقوبي 🔺چکیده ▪️حوزه علمیه قم، یک نهاد علمی – فرهنگی و اجتماعی تاثیرگذار در تاریخ معاصر ایران است و هم‌چون هر جامعه یا نهاد اجتماعی دیگری که از سیر حرکت آن (تکاملی یا انحطاطی) بحث می‌شود، می تواند امیدآفرین و اعتمادبخش یا غیر آن باشد. بنابراین، پاسخ به این سؤال که «سیر حرکت تکاملی حوزه علمیه در قم چگونه بوده است؟» مهم است. ▪️با هدف پاسخگویی به سؤال مذکور، تحت عنوان مفاهیم و بنیادهای نظری، دیدگاه‌های اندیشمندان اجتماعی و فلاسفه تاریخ درباره حرکت تاریخ و شاخصهای تکامل، مورد بررسی قرارگرفته است. با بهره‌گیری از نظریه اندیشمنده مسلمان به ویژه شهید مطهری و آیت‌الله مصباح، مبنایی نظری برای پاسخ به سؤال مذکور تدارک شده است. ▪️ مطابق با این نظریه، تکامل در هر جامعه یا نهاد اجتماعی (اعتباری یا حقیقی) ناشی از فعلیت یافتن استعدادها و ظرفیت‌های بالقوه آن جامعه یا نهاد در یک دوره از تاریخ یا سرتاسر تاریخ است. ▪️بررسی سیر حرکت حوزه علمیه قم نشان می‌دهد، این حوزه روندی تکاملی چهار مرحله‌ای را پشت سر گذاشته است: مرحله تاسیس فرهنگی، مرحله اجتماعی شدن، مرحله سیاسی شدن و مرحله تمدنی. ▪️ بررسی سیر تکاملی حوزه در یک بررسی تجربی حاکی از عناصر فرهنگی و ظرفیت‌های بالقوه‌ای است که امکان حرکت حوزه علمیه قم را در مسیر تکاملی فراهم آورده است. ▪️این ظرفیت‌ها یا شاخص‌ها عبارتند از: توحیدگرایی، عقلانیت، شهادت، انتظار، بصیرت و آگاهی، سیاست و ولایت که با تجربه تاریخی از سیر حرکت تکاملی حوزه برداشت می‌شوند؛ هرچند به صورت انتزاعی نیز از آموزه‌های حوزوی قابل اثبات هستند. 🌐گروه تاريخ انديشه معاصر https://eitaa.com/tarikh_andisheh_moaser
هدایت شده از KHAMENEI.IR
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹 | خمینی عظیم 🔻 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «آن دست قدرتمند، آن شخصیّت فولادین، آن دل مطمئن، آن زبان ذوالفقارگونه که توانست میلیون‌ها انسان را از قشرهای مختلف وارد میدان کند، اینها را در میدان نگه دارد، یأس و نومیدی را از اینها دور کند، جهت حرکت را به اینها تعلیم بدهد، عبارت بود از امام بزرگوار؛ او عبارت بود از خمینی عظیم!» ۱۴۰۱/۰۳/۱۴ 🔹️ سی‌وسومین مراسم سالگرد رحلت امام خمینی رحمةالله‌علیه با حضور رهبر انقلاب در جوار مرقد مطّهر امام راحل برگزار شد. 🔺️ رسانه KHAMENEI.IR در گزارش خبری «خمینی عظیم» مروری بر این دیدار داشته است. 📥 سایر کیفیت‌ها👇 https://khl.ink/f/50465
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
بازخوانی «سلام فرمانده» در نیجریه‌ 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
الف‌لام و ابهام‌زایی در زندگی امام || الف‌لام تحریف؛ پرونده ویژه روزنه در نقد / یادداشت ۱۴ @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹در جای جای كتاب الف‌لام هر گاه نويسنده از ديدار يكی از مقامات دولتی با امام گزارشی آورده، كوشيده است آن ديدار را ابهام آميز، شک‌برانگيز و همراه با نقطه‌های تاريک و مرموز بنماياند و در پس‌زمینه ذهن خواننده، کارنامه و روابط سیاسی امام را با علامت سؤال مواجه سازد. به بخش‌هایی از ادبیات الف لام دقيق بنگريد: ۱)...عمادالدين سزاوار سناتور مجلس سنا پنج شنبه روزی/28آذر به دیدن آيت الله خمينی آمد. به احتمال زياد محمدرضا پهلوی او را فرستاده بود، يک ساعت و نيم آنجا بود، چه گفت و چه شنيد روشن نيست... (الف لام، ص368) ۲) در همان روزها پاكروان به ملاقات آيت الله خمينی آمد. ردی از اين ديدار در ميان سندها نيست. مأمور ويژه‌ای كه اين رخدادها را مستقيم يا غير مستقيم گزارش می‌كرد، غايب بود يا غيبش كرده بودند...(الف لام، ص377) ۳) جواد صدر، وزير كشور، در يك ماهه اخير دو يا سه بار با آيت‌الله خمينی ملاقات كرده بود، آخرين آن، روز هفدهم فروردين دو روز پس از بازگشت آقای خمينی به قم بود. او ساعت هفت بعد از ظهر به قم آمد. پس از ديدار با آقايان خمينی، گلپايگانی و شريعتمداری ساعت 23:30 به تهران بازگشته بود. صدر چه پيامی با خود آورده روشن نيست. شايد آمده بود مراسم و عطوفت خاص شاهنشاه را به مقامات روحانی ابلاغ كند... .(الف لام، ص394) 🔹پیرامون مدعاها و تعابیر مرموز نويسنده الف‌لام، گفتنی آنکه امام وزير كشور را در جمع عموم زائران و مجاورانی كه برای ديدن او در بيت اجتماع كرده بودند به حضور پذيرفت؛ وزير كشور ديدار خصوصی با امام نداشت تا با خود پیغام خاص بیاورد و به او برساند. 🔹به راستی نویسنده الف لام از جزئیات ديدار وزير کشور با امام بی‌اطلاع بوده که چنین ابهام‌برانگيز قلمفرسایی کرده یا با انگیزه دیگری مستندات ماجرا را نادیده گفته و یقینیات را به مشکوکات مبدل کرده است؟!! 🔻 اگر جناب بهبودی مستندات پيرامون ديدار وزير كشور با امام در قم را با دقت وارسی و كنجكاوی می‌كرد، درمی‌يافت كه ديدار او با امام در جمع صدها نفر از مردم بوده است كه گرداگرد امام حلقه زده بودند و در اين گونه موارد ديگر جای شبهه افكنی نيست. ▫️اساسا امام با هوشمندی سیاسی ویژه‌ای که داشتند، همواره راه سواستفاده عناصر سیاسی بدسگال را می‌بستند و آنان را در خلوت نمی‌پذیرفتند. ▫️الف لام از به كار بردن جمله های دوپهلو، مرموز و سؤال برانگيز درباره امام در جای جای كتاب _كه نمونه‌هايی از آن ذکر شد_، بسنده نكرده و گاهی دايره شبهه افكنی را گسترش داده است. به یک فراز از تعابیر معنادار او كه در بالا آمد يك‌بار ديگر گذرمی‌كنيم: 🔻در همان روزها پاكروان به ملاقات آيت الله خمينی آمد، ردی از اين ديدار در ميان سندها نيست. مأمور ويژه ای كه اين رخدادها را مستقيم يا غير مستقيم گزارش م یكرد، غايب بود يا غيبش كرده بودند... 🔹بايد ديد نويسنده الف لام چه انديشه و نقشه‌ای در سر دارد و درباره امام چه می‌خواهد بگويد؟ منظور او از اينكه «غيبش كرده بودند» چيست؟ اينكه «در همان روزها پاكروان به ملاقات آيت الله خمينی آمد»، كدام روزها است؟! برای اين ادعا كه پاكروان «به ملاقات آيت الله خمينی آمد» چرا مأخذی نياورده است؟ اصولا مقامات دولتی مانند پاكروان يا وزير كشور كه در زندان به ديدار امام يا ديگر زندانيان می‌رفتند، مگر گزارشگر و مأمور ويژه با خود می‌بردند؟ در كدام گزارش آمده است كه وقتی يكی از مقامات به ديدار زندانی رفته مأموری او را همراهی می‌كرده و گفت و شنود طرفين را يادداشت كرده باشد؟! آنچه در پرونده های ساواک از گفت و گوی برخی مقامات با زندانيان آمده است گزارش خود آن مقامات پس از ديدار با زندانی است. 🔹نویسنده در پايان ادعای نابجایش كه «همان روزها پاكروان به ملاقات آيت الله خمينی آمد» اظهاراتی از امام در ديدار با پاكروان آورده و به مجله پاسدار اسلام ارجاع داده است كه اگر چنين گزارشی در آن مجله آمده باشد خطا و نادرست است. 🔻آنچه را كه نويسنده از زبان پاكروان آورده است متن سخنرانی امام در جمع دانشجويان دانشگاه تهران در روز 21 فروردین 43 است. 🔻امام از روز ورود به زندان تا روزی كه حبس ایشان به حصر بدل شد، و تا روزی كه آزاد شد و به قم بازگشت، با مقاماتی كه به ديدار او می آمدند وارد بحث نمیشد و به گفت‌وگو نمی نشست و گاهی جمله كوتاه اقناعی بر زبان می‌آورد. ليكن نویسنده الف لام بر آن است كه از آنچه در دوران زندان امام گذشته، از كاهی كوه بسازد. آيا اين‌گونه ادعاهای شبهه‌افكنانه و جمله‌های جهت‌دار برای خواننده نسبت به امام ذهنيت منفی پديد نمی‌آورد؟ 🔘 روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
هدایت شده از وضعیت انقلابی
📱یکی از اقدامات درخشان و البته فراموش‌شده مرحوم آیت‌الله فاضل؛ صدور حکم ارتداد «رافق تقی‌لی» سلمان رشدی آذربایجان و روزنامه‌نگار اهل این کشور بود. این روزنامه‌نگار به نبی اکرم و عاشورا و مقدسات اسلامی توهین‌های آشکاری داشت. مرحوم آیت‌الله فاضل لنکرانی در پاسخ به استفتای مؤمنین آذربایجان نوشتند: بسمه تعالی چنین شخصی چنانچه مسلمان زاده باشد، با اعترافات مذكور مرتد است و چنانچه كافر بوده، از مصادیق ساب النبی است و در هر صورت برفرض چنین اعترافاتی قتل او بر هر كسی كه دسترسی داشته باشد لازم است ...(۴ آذر ١٣٨۵) رافق تقی‌لی کم‌تر از پنج سال بعد با ضرب چاقو فردی ناشناس مجروح و در تاریخ ٢ آذر ١٣٩٠ در بیمارستان به درک واصل شد. قرائت سیره مراجع عظام تقلید صیانت از حافظه تاریخی حوزه علمیه و موجب پیش‌گیری از دست‌برد تاریخی سکولارهای حوزوی است. 📨وضعیت انقلابی از ما انتشار انقلابی با شما✌️
هدایت شده از حمیم (صلح میرزایی)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چند روز است که این نقل قول در حال چرخش است. چند نکته: ۱- بر کسی پوشیده نیست و حتی خارج‌نشین های باانصاف هم به این اذعان دارند. ۲- ساده‌زیستی ایشان، معقول است و بر حسب نیاز و ضرورت از امکانات هم استفاده می‌کنند و لذا نسبت دادن زهدهای افراطی به ایشان صحیح نیست. ۳- نسبت به این ویدئو از اهل اطلاع، پرسیدم. پاسخ این بود: «پس از در سال ۶۹، منزل و دفتر کار رهبر انقلاب که خیلی قدیمی بودند ترکهای بزرگی می‌خورند که اقامت در آن، خطرناک بود. از آن زمان تا سه چهار سال در منزلی پیش‌ساخته زندگی می‌کنند.» خاطره فرزند آیت‌الله مؤید این نقل است: «این وصلت سال ۱۳۷۲ اتفاق افتاد... این مراسم در یک خانه پیش ساخته ساده برگزار شد! منزل مقام معظم رهبری در همین کانکس بود! غرب منطقه ریاست جمهوری در خیابان آذربایجان، یک فضای خالی بود که در آن جا با کانکس یک ساختمان یک طبقه‌ای درست کرده بودند. محل کار مقام معظم رهبری هم در همین سازه قرار داشت. داخل کانکس نشسته بودیم؛ ناگهان یک صدای تکان‌دهنده از سقف فلزی به گوشمان رسید که همه جا خوردیم. یک میوه کاج رها شده بود و روی سقف فلزی کانکس افتاده بود. پیش خود گفتم، این سازه، در عین سادگی بیش از حد، نا ایمن هم هست. نکند خدای ناخواسته، اتفاقی برای رهبری و خانوادشان بیفتد! دو تخته فرش ماشینی هم، کف این سالن حدودا ۴۰ متری پهن بود»(مصاحبه با ایرنا irna.ir/xjrRMD) مدظله العالی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
اجراى در پايتخت روسيه 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
نسخه عربی جدید از سرود 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
دستگیری ادمین برخی کانال‌های افشاگر اطلاعات محرمانه نظام 🔹️اخیرا خبری منتشر شده که: ادمین های کانال های نيمه محرمانه، سرائر و سایه نويس به اتهام تشویش اذهان عمومی و انتشار اسناد طبقه بندی شده، توسط سازمان اطلاعات سپاه شناسایی و دستگیر شدند. ▫️یکی از عوارض ولنگاری فضای مجازی، ایجاد قارچ‌گونه رسانه‌هایی است که در عین اثرگذاری اجتماعی بعضا گسترده، هیچ نظارتی بر عملکرد آنها وجود ندارد. 🔻این اقدام را باید گامی در جهت ساماندهی فضای رسانه‌ای و فضای مجازی کشور قلمداد کرد. ▫️انتظار آن است دولت و مجلس محترم در اسرع وقت ساماندهی فضای مجازی را در اولویت خود قرار دهند تا مسئله انتشار اخبار طبقه‌بندی شده، انتشار اخبار جعلی و فیک، شبکه‌سازی اجتماعی و رسانه‌ای جریان‌های معاند، گسترش شبکه‌های فساد اقتصادی و اخلاقی، یک بار برای همیشه تکلیفش روشن شود. @rozaneebefarda
هدایت شده از KHAMENEI.IR
🔰 پیرو تحسین و نگارش تقریظ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بر کتاب مهاجر سرزمین آفتاب صورت گرفت 👈🏻 ابلاغ سلام و دعای رهبر انقلاب به راوی ژاپنی کتاب «مهاجر سرزمین آفتاب» 🔻 معاون دفتر مقام معظّم رهبری و نمایندگان دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای عصر امروز (چهارشنبه) با حضور در بیمارستان خاتم‌الانبیاء(ص) تهران ضمن عیادت از خانم سبا بابایی (کونیکو یامامورا) مادر شهید ژاپنی دفاع مقدس، سلام و دعای رهبر انقلاب را به ایشان ابلاغ کردند. 🔹 در این ملاقات، حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد محمدیان معاون دفتر مقام معظم رهبری ضمن اهدای چفیه معظّم‌له به این بانوی فداکار و انقلابی و ابلاغ سلام حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به وی اظهار داشت: «حضرت آقا به شما سلام رساندند و برای سلامتی شما که عمر خود را در مسیر اسلام و انقلاب صرف نموده‌اید، دعا کردند.» 🔹 وی همچنین با بیان اینکه اخیرا رهبر انقلاب کتاب خاطرات خانم بابایی را مطالعه کرده و ضمن تحسین کتاب، تقریظی هم بر آن نوشته‌اند، از انتشار این تقریظ توسط موسسه حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب خبر داد. 🔹 آقایان علیرضا مختارپور رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی و ایمان عطارزاده معاون هماهنگی دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در این عیادت همراه معاون ارتباطات حوزوی دفتر مقام معظم رهبری بودند. 🔹 سرکار خانم کونیکو یامامورا در سنین جوانی پس از آشنایی با معارف دین مبین اسلام و ازدواج با یک جوان مؤمن ایرانی، آیین شینتو را کنار گذاشت، به دین اسلام و مذهب تشیع گروید و نام سبا بابایی را برای خود برگزید. این بانوی فداکار در ایام پیروزی انقلاب اسلامی و دوران دفاع مقدس با همه وجود در میدان دفاع از انقلاب اسلامی حاضر بود و فرزندش را هم تقدیم انقلاب اسلامی کرد. 🔺 زندگانی پرفراز و نشیب این مادر شهید در قالب کتابی با عنوان «مهاجر سرزمین آفتاب» به قلم آقایان حمید حسام و مسعود امیرخانی به رشته‌ی تحریر درآمده و توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده است.
هدایت شده از KHAMENEI.IR
🔰 نظر مراجع تقلید درباره شهادت به ولایت در اذان و اقامه چیست؟ 🔸 شهادت به ولایت و امامت حضرت امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه‌السلام) در اذان و اقامه نماز، در زبان فقهای گران‌قدر به شهادت ثالثه مشهور است و پس از اقرار به یگانگی خداوند متعال و رسالت نبی مکرم اسلام با عبارات مختلفی همچون «أشهَدُ أَنّ عَلیاً ولی الله»، «أشهَدُ أَنّ عَلیاً اَمیرالمؤمنین حقاً» و «أشهَدُ أَنّ عَلیاً حُجَّةُ الله» صورت می‌گیرد. 🔸 جدای از اینکه پیشینه اقرار به شهادت ثالثه در اذان و اقامه نماز خود موضوعی تاریخی بوده که در برخی از کتب تاریخی منعکس شده است، نزد فقهای عظام بحثی فقهی به شمار می‌‌آمده، از این رو احکام آن در کتب فقهی این بزرگان آمده است. بزرگان تشیع براین باورند که شهادت ثالثه در اصلِ تشریع اذان نبوده است، اما به لحاظ حکم فقهی آن اختلاف نظر وجود دارد. 🔸 برخی گفتنِ آن را جایز ندانسته‌‌اند، همانند شیخ صدوق و شیخ طوسی در برخی از کتب خود؛ برخی گفتن آن را بدون قصد جزئیت جایز میدانند، همانند بسیاری از فقهای معاصر؛ در برخی از موارد نیز امری مطلوب خوانده‌‌اند و گفتن آن را به قصد استحباب مطلق جایز می‌دانند، بلکه آن را در مواردی و با وجود شرایطی از آن جهت که از شعائر ایمان و نماد تشیع است، واجب می‌دانند. تعدادی نیز مدعی آن هستند که شهادت ثالثه از اجزاء مستحب اذان و اقامه است، همانند مرحوم مجلسی اول در کتاب بحار الانوار. 🔻 نظر مراجع تقلید معاصر: ▫️- حضرت امام خمینی (ره): «اَشْهَدُ انَّ‌ عَلِیاً وَلِی‌ اللّٰهِ‌» جزء اذان و اقامه نیست ولى خوب است بعد از «اَشْهَدُ انَّ‌ مُحَمَّداً رَسُولُ‌ اللّٰهِ‌» به قصد قربت گفته شود. ▫️- حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: گفتن «اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیّاً وَلیُّ اللهِ» به عنوان شعار تشیّع خوب و مهم است ولی جزء اذان و اقامه نیست و باید به قصد قربت مطلقه گفته شود. ▫️- حضرت آیت‌الله سیستانی: «أَشْهَدُ أنَّ‌ عَلِیاً وَلى الله» جزء اذان و اقامه نیست، ولى خوب است بعد از «أَشْهَدُ أنَّ‌ مُحَمَّداً رَسُولُ‌ الله» به قصد قربت گفته شود. ▫️- حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی: «اَشْهَدُ أَنَّ عَلِیاً وَلِىُّ اللّٰهِ‌» (یعنى گواهى مى‌دهم که على ولىّ خدا بر همه‌ی خلق است) جزء اذان و اقامه نیست، ولى خوب است بعد از «اَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّٰهِ‌» به قصد تبرّک گفته شود، لکن به صورتى که معلوم شود جزء آن نیست. ▫️- حضرت آیت‌الله شبیری زنجانی: سزاوار است پس از «أشهد أنّ‌ محمداً رسول الله» به قصد تبرّک و تیمّن، شهادت به ولایت و امامت بلافصل حضرت امیرالمؤمنین و سایر معصومین (علیهم السلام) به نحوى که جزو اذان و اقامه محسوب نگردد، ذکر شود. و بى‌تردید اگر در شرایطى ترک این شهادت موجب تضعیف ولایت و تشیع گردد، ذکر آن لازم است. ▫️- حضرت آیت‌الله وحید خراسانی: «اشهد انّ‌ علیا ولیّ اللّه» جزء اذان و اقامه نیست، ولى چون ولایت آن حضرت مکمّل دین است، شهادت به آن در هر حال و از جمله بعد از «اشهد انّ‌ محمّدا رسول اللّه» از أفضل قربات است. ▫️- حضرت آیت‌الله سبحانی: «اَشْهَدُ انَّ‌ عَلِیاً وَلِی‌ اللّٰهِ‌» جزو اذان و اقامه نیست ولى خوب است بعد از أَشْهَدُ أَنَّ‌ مُحَمَّداً رَسُولُ‌ اللّهِ‌ ، به قصد قربت مطلقه و زینت اذان و اقامه گفته شود. ▫️- مرحوم حضرت آیت‌الله خوئی: «اَشْهَدُ انَّ‌ عَلِیاً وَلِی‌ اللّٰهِ‌» جزء اذان و اقامه نیست، ولى خوب است بعد از "أشهد أن محمداً رسول الله" به قصد قربت گفته شود. ▫️- مرحوم حضرت آیت‌الله بهجت: بعید نیست مستحب بودن اقرار به ولایت امیر المؤمنین على بن ابى طالب - علیه السّلام - در اذان، در صورتى که به نیت مطلوب بودن گفته شود. ▫️- مرحوم حضرت آیت‌الله فاضل لنکرانی: جزو اذان و اقامه نیست ولى خوب است بعد از اشْهَدُ انَّ‌ مُحَمَّداً رسُولُ‌ اللّٰهِ‌ به قصد قربت گفته شود. ▫️- مرحوم حضرت آیت‌الله میرزا جواد تبریزی: شهادت بر ولایت على علیه السلام و اولاد طاهرینش جزء اذان و اقامه نیست، لکن شعار شیعه شده است، در اذانى که در مجامع عمومى گفته مى‌شود نباید شهادت بر ولایت ترک شود، اما در حال فرادى و مثل آن، ترک کردن مانعى ندارد، و الله العالم. ▫️ - مرحوم حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی: «أَشْهَدُ أَنَّ‌ عَلِیاً وَلِى الله» جزو اذان و اقامه نیست، ولى خوب است بعد از «أَشْهَدُ أَنَّ‌ مُحَمَّداً رَسوُلُ‌ الله»، به قصد قربت گفته شود. 💻 @Khamenei_ir
روزنه
🔰 نظر مراجع تقلید درباره شهادت به ولایت در اذان و اقامه چیست؟ 🔸 شهادت به ولایت و امامت حضرت امیرالم
این مطلب ناظر به برخی فضاسازی‌ها و شبهه‌افکنی‌های اخیر فضای مجازی پیرامون بازنشر دیدگاه مقام معظم رهبری در مورد شهادت به ولایت در اذان، تولید و بازنشر شده است. @rozaneebefarda
تناقض‌گویی‌ها و تردیدافکنی‌های الف‌لام پیرامون سیره و اندیشه سیاسی امام خمینی [صفحه ۱ از ۳] || الف‌لام تحریف؛ پرونده ویژه روزنه در نقد / یادداشت ۱۵ @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹 یکی از ایرادات اساسی کتاب الف لام، ایجاد تردید در سیره سیاسی امام خمینی است که به طرزی کاملا ماهرانه و نامحسوس در دل روایت‌ها اشراب شده است! انگیزه‌یابی نویسنده یا تعیین آگاهانه بودن این اقدام، خارج از وظیفه این یادداشت است اما بازکاوی مصداقی اين و پیچیده و تذکار و هشدار نسبت به اثرات مخرب آن، است. اما نمونه‌: آقای بهبودی ابتدا گفتگوی پاكروان با امام و پاسخ صریح ایشان را از اسناد ساواک به صورت كامل می‌آورد: ...پاكروان به پادگان عشرت[آباد] و به ديدن آيت الله خمينی آمد، آمد تا خبر انتقال او و آقايان محلاتی و قمی را از زندان به خانه‌ای در شهر بدهد... جملاتی هم در لزوم پرهيز از ورود به سياست گفت. گفت كه سياست چيزی جز دروغ، خدعه و فريب، نيرنگ و خلاصه پدرسوختگی نيست. شما اين سياست را برای ما بگذاريد و برويد، دخالتی در آن نكنيد، آقای خمينی موقعيت را مناسب پاسخگويی دقيق نديد، وارد گفت و گو نشد و نگفت كه اين تعريف تان از سياست نادرست است «اسلام تمامش سياست است»، فقط به گفتن اين جمله اكتفا كرد كه «ما از اول [هم] وارد اين سياست كه شما می گوييد نبوده ايم».(الف لام، ص344) ليكن ۳ صفحه بعد آنچه را كه در اينجا آورده ناديده می گيرد و می‌نويسد: آنچه در اطلاعيه دولت از تفاهم ميان حكومت و علمای آزادشده آمد و فردایش 13مرداد در سرمقاله روزنامه اطلاعات با تفصيل به آن پرداخته شد به دليل در دست نبودن گفت وگوهای پاكروان با آقايان [امام، محلاتی و قمی] در واپسين روز حبس قابل بررسی و بازنمايی نيست، نه می‌توان آن را یكسره دروغ خواند، نه آن را بسان مدعيان آن سرمقاله تأييد كرد... دست كم مشی و مرام آيت‌الله خمينی می‌گويد بعيد است او قولی كه حكايت از دخالت نكردن در امور سياسی باشد داده باشد... .(الف لام، ص348-347) آيا اين‌گونه ضد و نقيض گويی آقای نويسنده از سر در گمی و فراموشكاری و درنيافتن واقعيت‌ها حكايت نمی‌كند؟ آيا او نتوانسته بفهمد كه منظور از «تفاهم» در اطلاعيه ساواك همان يك جمله ای است كه امام آن را بر زبان آورد: «ما از اول وارد اين سياست كه شما می گوييد نبوده ايم»؟! اين آورده جناب نويسنده كه «بعيد است او قولی كه حكايت از دخالت نكردن در امور سياسی باشد داده باشد»، آيا به معنای آن نيست كه او كلام صريح امام را كه فقط گفتند: «ما از اول وارد اين سياست كه شما می گوييد نبوده ايم»، مورد ترديد قرار می دهد؟ اهتمام سؤال‌‌برانگيز نويسنده الف لام برای پررمز و راز نشان دادن ديدارهای امام با مقامات رژيم شاه، او را در مواردی به ضد و نقيض گويی كشانده است. او در مورد ديگر به دنبال آوردن گزارش ساواک مبنی بر ديدار سناتور عمادالدين سزاوار با امام در دوران حصر، چنین نخست می‌نويسد كه: «به احتمال زياد محمدرضا پهلوی او را فرستاده بود»(الف لام، ص368) وی بی‌درنگ اين جمله ابهام‌آميز و شک‌برانگيز را بر آن افزوده است كه: «يک ساعت و نيم آنجا بود، چه گفت و چه شنيد؟ روشن نيست.چه پیامی داشت؟ زبان اسناد خاموش است»! ليكن پس از چند سطر می‌بينيم كه آن اسناد خاموش چنين زبان باز می‌كند: «... سزاوار در ابتدای ديدار از شاه تمجيد كرد، او را پادشاهی فهميده، فعال و خوش نيت خواند، فرمانروايی كه بايد دوستش داشت و از تقويت او دريغ نكرد... .» آقای بهبودی اين بخش از اظهارات سزاوار را در حالی با لسان قطعی بازگو كرده، كه هیچ منبعی برای آن ذكر نمی‌كند. وی مطالب بی‌مستندش را چنین ادامه داده: ...شايد سناتور از فرستاده شدن لايحه انجمن‌های ايالتی و ولايتی به مجلس شورای ملی هم گفته باشد. اين لايحه در هفدهم آذر با تغييراتی كه در آن داده شده بود، برای تصويب به مجلس شورای ملی داده شده بود... آقای خمينی يك روز بعد فشرده ای از اين ديدار را به سيد نورالدين باز گفت. سيد نورالدين هندی آن روز به ديدن برادر آمده بود. به آن فرستاده گفتم اگر روزی قرار تغيير رژيم در كشور باشد چون آن را به ضرر جامعه می‌دانم صد درصد با آن مخالفت می‌كنم. من اگر روزی صحبتی كرده‌ام، روی اصول شرعيه بوده و الا هيچ موقعی مدعی نبوده و نيستم. مثلا موقعی که می‌دیدم در بعضی لوايح اسم قرآن را به جای خود صریحا ذکر نمی‌کنند و در اثر همین بی‌توجهی چه بسا ممكن كه موضوع با تورات و انجیل و غیره مشتبه شود صدای من در می آمد ولی در حال حاضر كه لايحه انجمن‌های ايالتی و ولايتی رعايت اصول و تأمين نظر شرع شده و در واقع با اين عمل دو اختلاف ما حل گرديده، من ديگر چه حرفی دارم بزنم و اضافه كردم اگر باز اختلافی باشد صرفا در همین زمینه‌هاست. نویسنده در مطالب مذکور، نسبت‌های ناروایی به امام داده است. @rozaneebefarda
تناقض‌گویی‌ها و تردیدافکنی‌های الف‌لام پیرامون سیره و اندیشه سیاسی امام خمینی [صفحه ۲ از ۳] نویسنده الف لام در فراز بالا با آنچه از زبان امام آورده، به امام چند نسبت ناروا داده است: ۱. وفاداری به شاه، اظهار پشيمانی از آنچه ضد رژيم شاه انجام داده است!! ۲. ناديده گرفتن مبارزه امام «با انقلاب سفيد شاه»، مواد شش گانه، استعمار و رژيم صهيونيستی كه از اصولی ترين اهداف قيام امام بوده است! ۳. روایت انحرافی از محتوا و مخالفت امام با مفاد تصويبنامه انجمن‌های ايالتی و ولايتی از جمله آن موارد است. بی‌ترديد عناصر هوشمند و بی‌غرضی كه از امام ابتدايی ترين شناخت را داشته باشند، حتی بدون مراجعه به اسناد متقن تاریخی نیز در می‌يابند كه آنچه در بالا از زبان امام آورده شده است نمی‌تواند سخن امام باشد. لحن و متن و محتوا با سبک و سياق صلابت شخصیت و کلام امام هيچ‌گونه همخوانی ندارد و تولیدکنندگان نقل و قول مذکور، نتوانسته‌اند بافته‌ای ولو به ظاهر عالمانه سرهم بندی كنند كه دم خروس آن بيرون نزند! پژوهشگر هوشمند و منصف، با خواندن و شنيدن آنچه در بالا به امام نسبت داده اند، حتی اگر هيچ شناختی از امام نداشته باشد، بی درنگ چند پرسش برای او مطرح می شود: 1. چرا این گزارش که (بنابر ادعا) در گفت و گوی عمادالدین سزاوار با امام مطرح شده است، در اسناد ديدار و گفت و شنود آن دو نيامده و تنها «فشرده ای از آن» در ديدار سيد نورالدين هندی با امام بازگو شده است؟! آيا در ديدار سناتور سزاوار با امام نيز «مأمور ويژه غايب بوده يا غيبش كرده بودند»؟! آن مأمور ويژه ای كه در گفت وگوی امام و سيد نورالدين حضور داشته و گفته‌های امام را طابق النعل بالنعل گزارش كرده، در ديدار سزاوار با امام در كجا به سر می برده است؟! 2. سناتور سزاوار كه بنابر ادعای نويسنده «به احتمال زياد محمدرضا پهلوی او را فرستاده بود» آيا خلاصه گفتار امام را كه در آن- بنابر ادعای نويسنده- هم وفاداری به نظام سلطنتی، هم پشيمانی از نهضت اسلامی و هم پايان اختلاف با رژيم در آن نهفته است، به «عرض ملوكانه» نرسانده است؟ يا اينكه شاه از كنار آن بی‌تفاوت گذشته است؟! 3. سخنرانی امام در روز عاشورای 83 (13خرداد43) ضد شاه و خاندان پهلوی، ضربه سنگين و سهمگينی بر پايه‌های رژيم شاه وارد كرد. به گفته برخی از صاحب نظران و ناظران سياسی، شمارش معكوس برای سقوط شاه از آن تاريخ آغاز شد؛ از اين رو، همه دستگاه‌های امنيتی، اطلاعاتی و تبليغاتی شاه پيوسته در تلاش و تكاپو بودند كه كلامی از موافقت امام با رژيم شاه به دست آورند و روی آن جار و جنجال تبليغاتی به راه اندازند، تا بتوانند افكار ملت ایران را که در پی سخنان عاشورای امام ضد شاه و كشتار فجيع 15 خرداد به شدت به خشم و خروش آمده بود، تا پايه ای آرام سازند و از انزجار مردم نسبت به شخص شاه بكاهند؛ بنابراين چگونه می توان باور كرد كه امام اعلام كرده باشد «اگر روزی قرار تغيير رژيم در كشور باشد... صد در صد با آن مخالفت می كنم» ليكن رژيم شاه از كنار آن بی سر و صدا و بی تفاوت گذشته باشد؟! نه در آرشيو بايگانی و نه در روزنامه های رسمی و غير رسمی از آن يادی نكنند؟! 4. رژیم شاه و دستگاه امنیتی مخوف آن، سراپا گوش بودند کلمه‌ای از دهان امام بگيرند تا از آن به نفع رژيمشان بهره برداری كنند؛ چنان كه می‌دانيم يك جمله امام را كه «ما از اول وارد اين سياست كه شما می گوييد نبوده‌ايم» چگونه در بوق و كرنا دميدند و روی آن مانور دادند و حتی برای برخی از امام شناسان! كه امروز دنبال آن اند امام را به جامعه بشناسانند(!) به يادگار گذاشتند كه روی آن به تحقيق عميق بپردازند و به عنوان يك «معمای لاينحل» روی آن معركه بگيرند كه «نه می توان آن را يكسره دروغ خواند و نه می‌شــود آن را... تأييد كرد»!! با وجود اين، بايد ديد مقامات ساواك و ديگر كارشناسان رژيم از يك چنين موضوع با اهميتی كه می‌توانست تير خلاص به شخصیت سیاسی و بلکه نهضت امام به شمار آيد، ساده گذشتند و پس از گذشت بيش از نيم قرن نويسنده ای كه دنبال سخن نو، سند نو و مدارك جديد در كتاب خود می باشد(!!) و كاری هم به درستی و نادرستی آن ندارد، برای شناساندن امام! از آن بهره برداری كند!؟ @rozaneebefarda
تناقض‌گویی‌ها و تردیدافکنی‌های الف‌لام پیرامون سیره و اندیشه سیاسی امام خمینی [صفحه ۳ از ۳] 5. گزارشی كه در كتاب الف لام آمده است، تا کنون از سوی هیچ مرجع اسنادی معتبر تایید نشده و لذا بعید است از جمله گزارشات رسمی باشد، خصوصا که رد پایی از اين گزارش در اسناد پرونده امام و نيز در پرونده سناتور سزاوار و در پرونده سيد نورالدين هندی، ديده نمی‌شود. بايد دید نویسنده الف لام آن را از چه منبعی به دست آورده و نقل کرده است. خصوصا که در حال حاضر همه اسناد امام از سوی مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام انتشار يافته است می‌بينيم كه چنين سندی در آن نيامده است و در پرونده‌های امام نيز چنين سندی يافت نمی‌شود. انتظار می‌رود كه مؤسسات اسنادی مطلع و مرتبط، در اين مورد پاسخ‌گو باشند. اگر انتشار گزارشات ادعایی اینچنین شاذ به عنوان یک رویه درآید، و هیچ راهی نیز برای صحت‌سنجی وجود نداشته باشد، تحریف‌گری سکه رایج خواهد شد! 6. اگر امام در ديدار با برادرش (آقا سيدنورالدين) چنين گفت وگويی كرده باشند، حتما نظرشان را با ديگر بستگان و نزديكان مانند آقای پسنديده و آقا سيد مصطفی (اگر او خود در جلسه ديدار سناتور سزاوار با امام حضور نداشته) در ميان می‌گذاشت؛ در اين صورت بی‌ترديد اين نظريه امام در وفاداری به رژيم شاه و... در آن روز پنهان نمی‌ماند و زبان به زبان پخش می شد و بازتاب پيدا می‌كرد. با وجود اين، می بينيم كه در درازای بيش از پنجاه سال گذشته چنين سخنی نه از سوی دشمن، نه دوست شنيده نشد و چنان كه گفته شد بزرگ‌ترين گواه بر دروغ بودن اين گزارش اين است كه اگر چنين اظهار نظری از سوی امام مطرح شده بود دستگاه ساواک و كارگزاران رژيم شاه آن را در رسانه ها و روزنامه ها به صورت گسترده بازتاب می‌دادند و به دنيا اعلام می‌كردند. و اين نظريه امام مانند توپ در ايران صدا می‌كرد و همه برنامه‌ها و طرح‌های امام را به هم می‌ريخت، تاج و تخت شاه را استواری می‌بخشيد و همه رشته‌ها را پنبه می‌كرد! 🔹افسوس با وجود اين حجم از قرائن تاریخی و تحلیلی، برخی نویسندگان به تولید روایت‌های غیرواقعی دست می‌زنند كه ضرر و زيان آن جبران‌ناپذير است و نتیج‌ای جز مخدوش سازی ذهنیت‌ها نسبت به امام خمینی نخواهد داشت و برای تقابل با آن، راهی جز نقد صریح و علمی و توجه به قرائن و شواهد تاریخی، به نظر نمی‌رسد. 🔘 روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
اظهارنظر حساب‌شده یک فعال رسانه‌ای انقلابی پیرامون سرود کدامیک در ترویج فرهنگ انتظار موفق‌تر بوده‌اند؛ انجمن حجتیه ۷۰ ساله (حزب قاعدین زمانه) یا ابوذر روحی ۴۰ ساله؟! @rozaneebefarda
اجتماع بزرگ همخوانی سرود در مسجد مقدس جمکران سه‌شنبه، ۳۱ خرداد از ساعت ۱۹ با حضور مداح اهل‌بیت(ع) @rozaneebefarda
بهبودی و احیای دروغ‌پردازی‌های مخالفان امام! [صفحه ۱ از ۳] || الف‌لام تحریف/ یادداشت ۱۶ @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 با نگاهی گذرا به كتاب الف لام می‌توان دريافت كه اين كتاب، آکنده از مجموعه‌ای از گزارش‌های غالبا ساختگی و «من درآوردی» پادوهای ساواك است که با درهم‌آمیختن با برخی خاطرات غیرواقعی، معجونی از تحریفات تاریخی تولید کرده است! خلق روایت‌های توهم‌آلود از تاریخ زندگانی امام، از ويژگی‌های بارز الف‌لام است که در اینجا به یک نمونه اشاره می‌کنیم؛ آقای بهبودی اینچنین وانمود کرده که ميان امام و تيمسار پاكروان (رئيس ساواک)، ارتباط و اعتماد ويژه ای برقرار بوده است! 👇 «... آقای خمينی شايد در چند ديدار گذشته خود با پاكروان او را مخاطبی مقبول از طرف هيئت حاكمه يافته بود كه می‌تواند ارزش و اندازه سخن او را دريابد و عينا انتقال دهد(!) آيت الله خمينی، مايل بود حرف های او از طريق پاكروان به گوش شاه برسد!»(الف لام، ص360) او برای استواری اين ادعای خلاف واقع، نوشته‌های «دو شاهد عادل»!! را به عنوان برگ برنده به نمايش درآورده است! استناد بهبودی به بافته‌های بی‌مايه امثال منتظری و عاليخانی- مهره سوخته و بی آبروی سلطنت‌طلبان- به طور عادی نیز محل تأمل است، حال اگر نویسنده‌ای با اتکا به آنها بخواهد پیرایه و تهمتی به امام ببندد، دیگر واقعا نوبر است! بهبودی او خلاف گويی آقای منتظری را از زبان امام چنين بازنويسی كرده است: 👇 ...يك روز پاكروان آمد پيش من و گفت آقا شما يك آقايی، يك مرجع تقليدی، يك بزرگواری، يك روحانی هستی سياست و اينها را بگذاريد مال ماها، سياست يعنی پدرسوختگی، دروغ، تزوير... شأن شما نيست كه خودتان را به سياست آلوده كنيد. نویسنده الف لام اينجا پرانتز باز كرده و نوشته است: «آقای خمينی كه موقع را بر خلاف بار پيش در زندان مناسب ديده بود با شرح بيشتری پاسخ داد»! او پرانتز را بسته و خاطره‌بافی آقای منتظری را چنين دنبال كرده است: من [خمينی] به او گفتم اگر سياست به اين معناست كه تو می گويی البته ما اهل آن نيستيم، آن مال خودتان باشد اما اگر سياست معنايش اداره امور اجتماعی و رسيدگی به كارهای مردم است اين اصلا جزو برنامه اسلام است و جزو قانون مشروطه است. مواظب باش اين حرف ها را جايی نگويی، اگر به كسی بگويی در سياست دخالت نكند، اين جرم است، زيرا برخلاف حكومت مشروطه است الان يك دستگاه عادله می تواند تو را محكوم كند... و كسی 2را كه بر خلاف مشروطه قدم بردارد بايد محاكمه كرد... (الف لام، ص361) نخستين پرسش از نويسنده الف لام پيرامون آنچه که آقای منتظری از زبان امام روايت كرده اين است كه: منبع و مأخذ اين مطلب كدام است؟ مگر او مدعی نيست هر آنچه آورده است همراه با سند و مدرك است؟ روايت منتظری كه او آن را با آب و تاب بازنويسی كرده از چه منبعی گرفته شده است؟ اولا اگر اين خاطره منتظری اگر صحت داشت بايد در گزارش ساواك و در پرونده امام و نيز در كتاب صحیفه می‌آمد. ثانیا روايت صحیح ماجرا از شخص امام خمینی در دسترس است، امام در سخنرانی خود در 21فروردین1343 رسما اعلان کردند: 👇 آمد يك نفر از اشخاصی كه ميل ندارم اسمش را بياورم [پاكروان] گفت آقا سياست عبارت است از دروغ گفتن، خدعه، فريب، نيرنگ، خلاصه پدرسوختگی است... چون موقع مقتضی نبود نخواستم با او بحثی بكنم، گفتم، از اول وارد اين سياست كه شما می گوييد نبوده ايم...(صحیفه امام، ج1، ص269) بنابراين امام با پاكروان وارد بحث نشده است و اظهارنظری نكرده است. اصولا روش امام در دوران زندان و حصر اين بود كه با مقاماتی كه نزد او می‌آمدند وارد بحث نمی شد و سخن نمی‌گفت. 🔘 روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
بهبودی و احیای دروغ‌پردازی‌های مخالفان امام! [صفحه ۲ از ۳] نويسنده برای اينكه خاطرات غیرواقعی آقای منتظری را به اصطلاح راست بنماياند، ادعا كرده كه اين گفت وگويی كه از زبان آقای منتظری آورده، در قيطريه صورت گرفته و «آقای خمينی كه موقع را بر خلاف بار پيش در زندان مناسب ديده بود با شرح بيشتری پاسخ داد»! جناب بهبودی ابتدا خوب است توضيح دهد كه ماجرای ساختگی ديدار پاکروان با امام در قیطریه را از چه سندی به دست آورده است؟! همچنین بگوید امام چگونه «موقع را برخلاف بار پيش مناسب ديده بود»؟! اين بار كه زير نظر و حصر قرار داشت با بار پيش كه در زندان بود چه تفاوتی كرده بود؟! و سوم اينكه چرا اين گفت وگو در گزارش ساواك نيامده است و جز آقای منتظری و نويسنده الف‌لام، هيچ كسی حتی امام(!) از آن آگاهی نيافته اند؟! نویسنده الف لام برای تحکم روایت بی پايه و اساس خود مبنی بر گرايش ويژه امام به تيمسار پاكروان، افزون بر استناد به خاطرات ساختگی منسوب به آقای منتظری، از فردی دروغ‌پرداز به نام «فاطمه پاكروان» (همسر تيمسار) كمك گرفته و ادعای خود را با دروغ پردازی او گره زده و آنچه را كه نامبرده بافته و ساخته يا به نام او ساخته اند، اعتبار و استواری بخشيده است و تخیلات آن زن را به گونه ای روايت كرده كه انگار در راستی و درستی آن هيچ ترديدی نيست! بهبودی درباره خاطرات فاطمه پاكروان چنين نظر داده است: ...در خاطرات همسر پاکروان، نکات قابل توجهی از دیدارهای این دو(!!) ياد شده است. فاطمه پاكروان وقتی ويژگی‌های آيت‌الله خمينی را از شوهرش پرسيد شنيد كه خيلی خوب بود! عالی بود! بسيار صميمی بود! آيت‌الله خمينی با همان لحن آهنگينش بر سر ميز ناهار می‌گفت: تيمسار! منتظر روزهايی هستم كه ناهار خودمان را بخورم(!) او خيلی خوش قيافه بود بر همه جا سايه می‌افكند، و من مطمئنم به آن پيری كه می گويند نيست... قدرت سحرآميزی داشت، روح بزرگی داشت.(الف لام، ص360) بايسته يادآوريست كه خاطرات منسوب به خانم پاكروان و بهره‌گيری‌های ناشیانه از آن، نكته‌ها و پرسش‌هايی در ذهن برمی‌انگيزد كه قابل اغماض نيست و جا دارد كه مورد بررسی و پرسش‌گری قرار بگيرد؛ نخست اينكه خانم پاكروان گفت و گوی خود را با جناب تيمسار، درباره امام با اين جمله آغاز می‌كند كه «همسرم گفت دو هفته با آيت الله خمينی ناهار می خورم!»(خاطرات فاطمه پاکروان، ص29) بايد ديد نويسنده الف لام آن گاه كه آورده خانم پاكروان را بازنويسی می‌كرده، چرا اين جمله را حذف كرده و در واقع درز گرفته است؟ ادعای رياست ساواک ايران مبنی بر اينكه دو هفته با امام هم غذا بوده مسئله كوچكی نيست كه بتوان از كنار آن بی تفاوت گذشت؛ بويژه اينكه نويسنده الف لام اصرار دارد اين مدعای واهی را استواری بخشد كه ميان امام و پاكروان گرايشی بوده است. دوم اينكه خانم پاكروان در خاطرات خود هيچ گاه ادعا نكرده كه امام به خانه‌شان رفته و با تيمسار پاكروان در منزل، ناهار صرف كرده است بلكه از گفته و آورده او به دست می آيد كه امام را هيچ گاه نديده است؛ از اين رو، جناب تيمسار برای او توضيح می‌دهد كه امام «خيلی خوش قيافه بود». يكی از سلطنت طلبان ورشكسته به نام علينقی عاليخانی از زبان خانم پاكروان آورده است كه «آيت الله خمينی دو بار به منزل تيمسار پاكروان رفته و شام هم خورده بودند!» یک نویسنده متعهد تاريخ هرگز از كنار اين ادعای نابجا و دروغ، بی‌تفاوت نمی گذرد؛ دست كم خاطرات فاطمه پاكروان اين موضوع را يادآوری می‌كند كه آورده های جناب عاليخانی در خاطرات فاطمه پاکروان نیامده است. آيا اين پرسش برای نويسنده الف لام مطرح نشده كه چگونه می‌شود خانم پاكروان خاطره‌ای را برای عاليخانی روايت كند ليكن آن را در خاطرات خود درج نکند؟! آيا به يادمانده‌های آلوده و دروغ مايه غرب نشينان ارزش ارجاع و بازگو دارد، آن‌هم در چنین موضوعاتی مهم؟ آیا نویسنده نمی دانسته که بازگو كردن اين جمله از كه «تيمسار پاكروان دو هفته با امام ناهار صرف كرده است» آن خاطرات را تا مرز ياوه‌گويی، خيال‌پردازی و هذيان پايين می آورد و بی اعتبار می سازد؟ با این وجود چرا به طور گزینشی از آن استفاده کرده؟! چگونه می شود كه جناب تيمسار دو هفته با امام ناهار صرف كند و خبر آن در آن روز در ميان مردم ايران بروز نكند و دهان به دهان رواج نيابد؟ و حتی گزارشگران ساواك، نيروهای انتظامی و ديگر چشم‌های مرموزی كه امام را از دور و نزديك زير نظر داشتند و می‌پاييدند آن را گزارش نكنند؟ اين سطح از عيب‌پوشی نويسنده الف لام نسبت به خاطرات بی‌پايه مهره‌های سوخته و خودفروخته‌ای مانند عاليخانی و خانم پاكروان و... صرفا نشان از بی‌دقتی است یا امور دیگر؟! @rozaneebefarda
بهبودی و احیای دروغ‌پردازی‌های مخالفان امام! [صفحه ۳ از ۳] 🔹شگفت‌آور این‌که از سال 1342 تا سال 1363 كه يادمانده‌های خانم پاكروان، مانند بسياری از خاطرات سراسر كذب ديگر از كشكول تاريخ شفاهی دانشگاه هاروارد امريكا بيرون آمد، هر شخص و هر جريانی از دشمنان قسم خورده امام و انقلاب اسلامی كه از كوچكترين رفتار و گفتار و گوشه چشم امام به رژيم پهلوی كه بوی نرمش می‌داد، برای تخريب آن مرد خدا استفاده می‌كردند، به چنين ديداری ميان امام و تيمسار پاكروان- كه بنا به ادعای خانم پاكروان، دو هفته با هم ناهار خوردند و بنابر ادعای عاليخانی دو بار امام به منزل پاكروان رفته است و با هم شام خوردند!- اشاره‌ای نكرده و گزارشی نداده‌اند؛ ليكن از سال 1393 كه اين خاطرات در ايران ترجمه و منتشر گردید، این نخستین بار است که یک فرد مدعی تاریخ‌نگاری(آن‌هم با داعیه مستندنویسی حداکثری) با استناد به اين خاطرات ساختگی، آن را اعتبار بخشیده و ذهن تاريخ را نسبت به راستی و سازش‌ناپذيری امام و اصالت انقلاب اسلامی مخدوش ساخته است! نكته درخور توجه اين است كه نويسنده الف لام كتاب خانم پاكروان را يك مائده آسمانی تلقی کرده؛ از اين رو سخت به آن باليده است. ليكن در پانوشت‌ کتاب او مطالب دوپهلو و ترديدآميزی در رد ادعای رفتن امام به خانه پاكروان آمده است كه طبق قرائنی مشخص می‌شود که به قلم نويسنده الف لام نیست. از چگونگی نوشته به دست می‌آید که ناشر الف لام برای حفظ اعتبار خود آن مطالب را برخلاف رأی نویسنده الف لام آورده و در واقع بر او تحميل كرده اند. در پانوشت مزبور عنوان «امام» چندين بار به كار رفته است كه با قلم بهبودی (که از کاربست این تعبیر ابا دارد) همخوانی ندارد: ... تزلزل نقل عاليخانی از همان جمله حضور امام در خانه پاكروان شروع می‌شود. اندك آشنايی با سلوك سياسی امام می گويد كه چنين رفتاری (رفتن به خانه پاكروان) از امام غير ممكن است... (الف لام، ص361، پانوشت) ▫️از آقای بهبودی باید پرسید: 👇 1. چرا گزارشگران ساواك از دو هفته صرف ناهار امام با پاكروان يا دو بار رفتن امام به خانه تيمسار پاكروان هيچ گونه گزارشی نداده اند؟ 2. بی‌ترديد تيمسار پاكروان هرگز بدون موافقت مافوق و شخص شاه به خود رخصت نمی داد كه به ديدار امام برود و دو هفته با او ناهار صرف كند يا امام را به خانه خود ميهمان كند. اگر بنابر خواست و سياست شاه، او را به خانه خود فراخوانده بود، باید گزارش‌های بالادستی در خصوص موفقیت یا عدم موفقیت این سیاست موجود می‌بود اما هیچ سندی در این زمینه در دست نیست اما چگونه است که هیچ گزارشی (نه در گزارش‌های ساواک، نه شهربانی و نه در پرونده امام) در دست نیست؟ 3. این ادعا که پاکروان بدون اذن شاه امام را به منزل خودش دعوت کرده باشد یا دو هفته با ایشان ناهار خورده باشد، خیال و پنداری باطل بیش نیست و اگر تيمسار پاكروان بدون هماهنگی با شاه به ديدار امام می رفت، بی ترديد مورد بدگمانی شاه قرار می گرفت و از كار بركنار می شد؛ چه برسد كه امام را بدون اذن شاه به خانه خود ميهمان كند كه مجازاتی كمتر از اعدام برای او نبود! اما می‌بینیم که این اتفاق نیز نیفتاده است. پس سند تاریخی آقای بهبودی در این زمینه چیست؟ 4. امام همیشه از دولتمردان و دلال ظلمه گریزان بود، دیدار و گفت وگو با مقامات دولتی را به طور خصوصی و به دور از چشم شماری از آشنايان و شاگردان و در واقع مردم هيچ‌گاه نمی پذيرفت و حتی ديدار با شاه را- به علت اينكه اگر انگشت او به دريا برسد دريا نجس می شود- رد كرد.(نهضت امام، ج1، ص816) اكنون بايد ديد چگونه شدنی است كه امام با آن هوشمندی و خردمندی بی سر و صدا به خانه پاكروان برود و سر ميز ناهار يا شام او بنشيند و با آن جنايت‌پيشه‌ای كه زيردستان او فرزندان مردم را در سلول‌های زندان، زير شكنجه تكه پاره می‌كردند، هم نشين و هم كلام شود؟! بی ترديد اين روش و رفتار از آن امام خمينی كه به ملت عشق می ورزد و مردم را محرم راز می داند و با مردم صداقت دارد، سر نمی‌زند؛ اين گونه كژی ها و نادرستی ها مربوط به خمينی ساختگی الف لامی است كه جز شكم، غصه‌ای ندارد و می گويد: تيمسار! منتظر روزی هستم كه ناهار خودمان را بخورم! بگذريم از اينكه بنابر خاطرات منسوب به خانم امام برای او در دوران حصر از منزل غذا می‌بردند و غذای خود را می‌خورد! 🔹آیا رواست کتابی که اینچنین بی‌رویه به پیرایه‌تراشی بر امام دست زده، در عصر وجوب قطعی و فوری ، توسط رسانه‌های انقلابی و خصوصا مورد تمجید و ترویج واقع شود؟! به راستی رسانه وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام، با کدام توجیه شرعی و عقلی در سالگرد امام به ترویج این اثر تحریف‌آمیز پرداخت؟! 🔘 روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
ماجرای اعمال فشار منتظری برای محاکمه دکتر مهدوی دامغانی! وقتی منتظری‌‌چی‌ها نقد علمی به نظریه ناصواب منتظری پیرامون فدک را بهانه فشار قضایی قرار دادند! @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 مرحوم دکتر مهدوی دامغانی در یادداشتی به تاریخ (۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۴/ ۲۵ رجب ۱۴۳۶) به تشریح ماجرای محاکمه خود پرداخته و در ضمن آن از اعمال فشار آقای منتظری بر روند محاکمه‌اش گفته است؛ من ‌بنده كه در طول این یك ساعت و نیم یا بیشترك فی‌الواقع از نحوه سخن گفتن بسیار فصیح آقای محمدی و احاطه‌اش به مبانی ادبی و حدیثی و سیر و اخبار، كه علاوه بر فقاهت اصولیئی كه بدان شهرت داشت، مبهوت شده بودم... ...همین بُهت و حیرت، جز آنچه را كه برای دفاع از آن ادّعانامه به نحو خیلی مختصر و موجزی صحبت می‌كردم، بقیه وقت همچنان سراپا به توجه و گوش به صحبت كردن ایشان باقی مانده بودم. در این میان دری كه در پشت سر جناب آقای محمدی به اتاق دیگری مربوط می‌شد، باز شد و طلبه جوانی از آنجا آمد و سر به گوش جناب آقای محمدی گذاشت و چیزی گفت و آقای محمدی به ایشان فرمود: «بگویید خیلی خوب» و آن طلبه را مرخص فرمود و فرمایشات خود را در ملامت من‌بنده از اینكه با توجه به سوابق خانوادگی و تحصیلی (به تعبیر خود ایشان) به خدمت بر طاغوت و اعانت ظَلَمه درآمده‌ام، ادامه دادند! عرض كردم: حضرت آقا، من برای اینكه در خدمت دولت نباشم و امر مرحوم والدم را اطاعت كنم، حرفه سردفتری را انتخاب كردم كه شغلی آزاد است و .... ...ذكری از اینكه این بنده خدای نكرده خیانتی و ستمی و ابطال حقّی كرده باشم، نیست و حدّاكثر جرم ادعایی علیه من‌بنده این است كه به علت قصور در پیوستن به صفوف انقلاب، خود را از آن افتخار محروم كرده‌ام و همه‌ مفاد ادّعانامه در حقیقت از مقوله‌ «ظلم به نفس» است و الان از همین جا بنا به دستور كریمه شریفة‌ «و الذین اذا ظلموا انفُسَهُم جاءوك فاستغفروا الله و استَغفَر لهم الرسول لوَجدوالله توّاباً رحیما»، به پیشگاه اقدس حضرت ختمی مرتبت (صلی‌الله علیه وآله و سلّم) با نهایت عجز و نیاز عرض می‌كنم: یا رسول‌الله، جئتُك ظالماً لنفسی و تائباً من ذنوبی و استغفرالله ربّی و أتوُبِ الیه، فأستغفرالله التّواب الرّحیم یا رسول‌الله لی، ‌یا رحمه‌ً للعالمین و یا شفیع‌المذنبین ادركنی ادركنی. و به علاوه به آیه شریفه: «قل یا عبادی الذّین أسرفوا علی انفسهم لا تقنطُوا من رحمه ‌الله ان الله یغفر الذنوب جمیعاً انّه هو الغفور الرحیم» تمسّك و توسّل می‌جویم و عرض دیگری نه دارم و نه می‌خواهم كه بیان كنم. خواننده عزیز، خدا می‌داند خدا می‌داند و كاش از كسانی كه آن روز در آن جلسه حاضر بودند، باقی باشند افرادی كه شهادت دهد. آری، خدا می‌داند جناب آقای محمدی‌گیلانی كه اشك‌هایش ریزان شده بود، چند بار به من احسنت و احسنت فرمود و یاد خیری از مرحوم والدم رحمه‌الله كرد. در این حال باز همان درِ پشت سر آقای محمدی باز شد و همان طلبه‌ كذائی دوباره آمد و سر به گوش جناب آقای محمدی گذاشت و نمی‌دانم چه گفت كه جناب آقای محمدی برآشفت و گفت: «لا اله الا الله! آقای منتظری نمی‌گذارد ما كارمان را بكنیم» و نگاه معنی‌داری به من‌بنده كرد. و بنده‌ شرمنده خیال می‌كنم و خدا داناست كه شاید كه مرحوم آقای منتظری رحمه‌الله علیه كه به خاطر آنكه من‌بنده در ترم پاییزی دانشكده ادبیات در سال 1358 در مقام ردّ بعض فرمایشاتی كه معظم ‌له درباره «فَدَك» فرموده بودند و آن آقای اصفهانی كه وزیر كشاورزی آن‌ زمان بود، آنها را واگویه می‌كرد، بخش «فدك» را از كتاب مستطاب «شافی» حضرت علم‌الهدی (رضوان‌الله علیه) متن درسی‌ام در دوره دكتری قرار داده بودم و شاید ضمن سخن‌هایم، تعریضی به مرحوم منتظری زده بودم و شیر پاك خورده‌ای كه در كلاس بود، عیناً حرف‌های مرا ضبط كرده بود و یك روز آقای بازپرس اوین آن نوار را گذاشت و گفت: «ببین كه چه فضولی‌هایی نسبت به فقیه عالیقدر كرده‌ای...» چند تا اظهار مرحمت(!!) شاید آن روز از جناب آقای محمدی‌گیلانی خواسته بود كه تشدید مجازاتی برایم قائل شود، خدا داناست نمی‌دانم، شاید چنین بود. خدا هر دوی آن بزرگواران را بیامرزاد. آنچه این «سوءظن» یا حدس من‌بنده را تأیید می‌كند، این است كه وقتی كه برای صدور نامه‌ ممنوعیت از خروج از ایران به آقای سیدعلی‌اصغر ناظم‌زاده مراجعه كردم كه متصدی آن اقدام بودند (به شرحی كه در مقاله‌ مربوط به مرحوم آیت‌الله مهدوی‌كنی رحمه‌الله علیه نوشته‌ام)، آقای ناظم‌زاده باز مسأله حرفهای مرا در كلاس درس راجع به فدك و اینكه به مرحوم آقای منتظری «اهانت» كرده‌ام(!!)، به رخ من‌بنده كشید و فرمایشاتی كه مجبور شدم به ایشان بگویم: «ای سید محترم ذریه زهرای اطهر، از اینكه من ‌بنده از حق مسلّم جدّه‌ بزرگوارت دفاع كرده‌ام، مرا سرزنش می‌كنی؟!» و آقای ناظم‌زاده سكوت كرد. متن کامل یادداشت دکتر مهدوی دامغانی حاشیه روزنه @rozaneebefarda
حاشیه روزنه بر یادداشت مرحوم مهدوی دامغانی و دفاعیات مضحک احمد منتظری! مرحوم دکتر مهدوی دامغانی در یادداشتی به تاریخ (۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۴/ ۲۵ رجب ۱۴۳۶قمری) به تشریح ماجرای محاکمه خود پرداخته و در ضمن آن از اعمال فشار آقای منتظری بر روند دادرسی و محاکمه سخن به میان آورده است. بازخوانی این برگ از تاریخ انقلاب اسلامی، در رسوایی جریان رادیکال و بدسابقه منتظری‌‌چی‌ها بسیار بجاست! این جماعت از دهه شصت تا کنون، همواره با ژست طلبکاری، نظام و امام را متهم به تندروی کرده‌اند و خود را موجوداتی مهربان و طرفدار حقوق بشر و آزادی‌های مدنی جا زده‌اند! از باند خون‌ریز و مخوف مهدی هاشمی که از افتخارات بیت منتظری است که بگذریم، این جریان افتخارات دیگری نیز در باب حقوق بشر و آزادی بیان و این شعارهای خوش‌لعاب در کارنامه دارد که یکی از آنها، منکوب و سرکوب کردن امثال مهدوی دامغانی است.(فارغ از کارنامه غیرقابل دفاع او در دوران مبارزات اسلامی مردم ایران) بخوانید و قضاوت کنید که این جماعت بلندآوازه و میان.تهی، تا چه اندازه اهل سرکوب مخالفان فکری و سیاسی خود بوده‌اند! بخش خنده‌دار ماجرا اما مرثیه‌سرایی احمد منتظری است که در اقدامی مضحک، هم نظام را به خاطر محاکمه امثال مهدوی دامغانی ملامت کرده و در عین حال با تلاشی مذبوحانه سعی دارد منتظری را از اتهام اعمال فشار در روند محاکمه آقای مهدوی دامغانی مبرا جلوه دهد و در واقع تلاش دارد مدعای آن مرحوم را تکذیب کند! به راستی اگر جریان منتظری حرفی برای دفاع از او داشت چرا در زمان حیات آقای مهدوی دامغانی بیان نکرد که پاسخ درخور بشنود؟! مشکل امثال احمد منتظری آن است که به هوش و فراصت و دقت‌نظر و انصاف مخاطب ایرانی، خصوصا حوزویان ارجمند باور ندارند و گمان برده‌اند همواره با خلق روایت‌های ناروا و غیرواقعی می‌توانند حافظه تاریخی ملت را مخدوش سازند! مرحوم آیت‌الله محمدی گیلانی نخستین فردی است که در آستانه انتخاب آقای منتظری به قائم‌‌مقامی در دیدار با امام نسبت به عدم صلاحیت منتظری برای تصدی این جایگاه هشدار داد که همراهی و پیگیری و تذکر صریح امام به آقای هاشمی را در پی داشت اما دریغ و درد که آقای هاشمی ضمن مخالفت صریح با نظر امام، با پنهان کردن نظر واقعی امام نسبت به قائم‌مقامی آقای منتظری، عملا زمینه اتفاقات تلخ بعدی را فراهم کرد! به راستی باید به بصیرت و شهامت مرحوم محمدی گیلانی به عنوان یک کارگزار خوش‌سابقه و خدوم نظام اسلامی که حتی مورذ ستایش متهم او در دادگاه انقلاب نیز قرار گرفته، آفرین گفت! ای‌ بسا مشاهداتی از این دست موجب شده بود که مرحوم محمدی گیلانی نسبت به تصدی پست حساس قائم مقامی توسط آقای منتظری نگران شده، این نگرانی را با امام امت (که از قضای روزگار با شاگردش هم‌نظر بوده) در میان بگذارد. @rozaneebefarda