دستورات قرآنی در مواجهه با #نقض_عهد_یهود_ونصارا نقدی بر سخنان #روحانی و #سروش_محلاتی #جوابیه۳ حجت‌الاسلام استوار میمندی/ خطبه‌های نمازجمعه شهرک گلستان شیراز(۹۹/۱۲/۸) @rozaneebefarda

پاسخی به یادداشت جناب سروش محلاتی درنقد رهبری! #جوابیه۴ محسن قنبریان @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹آقای سروش محلاتی به اتکای خبرگزاری ها که از رهبرانقلاب نقل کرده اند: "وقتی آمریکا از برجام خارج شد، #دستور قرآن این است تو هم تعهد را رها کن"؛ #نقدی بر رهبر انقلاب نوشته اند که اینجا(آیه۵۸انفال)، فعل امر "فَانبِذ" دلالت بر وجوب و دستور ندارد و صرفا بر جواز و اباحه دلالت دارد. استشهاداتی هم از فقهاء آورده و در آخر بر تعبیر صاحب جواهر فرود آمده که: اینگونه قرار دادها تابع مصلحت است و امام مسلمین به اقتضای مصلحت عمل می کند.اینجا 🔹گرچه امکان #نقد_آزادانه حاکم اسلامی، افتخاری برای حکومت اسلامی است؛ اما کاش ایشان اقلا برای نقد منصفانه اصل کلمات رهبر انقلاب را که در رسانه ها پخش شد می شنیدند بعد دست به قلم می شدند! چون بر قبری می گریند که مرده ای ندارد! رهبر انقلاب کلمه ای دال بر وجوب و دستور نگفتند! 🔹اگر گفته بودند نیز تطبیق معیار نقل شده از صاحب جواهر می شد: امام مسلمین مصلحت را ترک قرارداد دیده بود! 🔹از انسان محقق بیش از شنیدن اصل آن یک جمله هم انتظار است. آیت الله خامنه ای در مباحث فقهی "مهادنه" مفصل و اجتهادی به این آیه پرداخته اند و پیش از ایشان این استظهار را خود کرده اند. بلکه فقیهانه بین "نقض کردن عملی" و "اعلام نقض معاهده" فرق نهاده اند(۱) اگر این بحث فقهی ایشان را می دیدند چنین نقدی نمی نوشتند. 🔘چند نکته مهم درباره آیات مورد بحث(۵۶تا۵۸انفال): 1⃣آیات دو حالت متفاوت با احکام متفاوت را تصویر می کنند: الف)"نقض عهد آشکار" اهل معاهده: آیه۵۷ سخت گیری برآنان در جنگ، طوری که مایه عبرت دنباله‌روها شود را بیان می کند. ب)"خوف از خیانت" اهل معاهده(بدون نقض علنی و آشکار): اینجا "فَانبِذ الیهم" دارد. یعنی افکندن معاهده جلویشان و اعلام عدم پایبندی! 🔺در مورد(ب)فقهاء بزرگ بین "صرف احتمال خیانت"، "خطور قلبی خیانتِ دشمن" با "علائم و اماراتی که استشمام خیانت از آنها میشود" فرق گذاشته اند و حکم "فانبذ "را مربوط به این قسم دانسته اند. ❓برجام کدامیک است؟! توهم خیانت اروپائیان داریم یا علائم موجّه برای خوف خیانت؟! یا اصلا نقض عملی هم اتفاق افتاده(مفاد آیه قبل)؟! 2⃣"امَّا تَخَافَنَّ" مفید چند تاکید است: "اِن"، شرطیه و "مَا"، زایده و برای تاکید شرط است. "نون تاکید" در فعل نیز، برای تاکید دوباره است. "فَانبِذ"، جواب شرط است. به لحاظ اصولی و فقهی در این سیاق دلالت بر "جواز عام" می کند. یعنی: "#عدم_حرمتِ اعلان خروج از معاهده با خوف خیانت؛ حتی اگر خیانت آشکار و عملی از سوی دشمن رخ نداده باشد". برفقیه واضح است #جواز_عام ، شامل "وجوب" هم می شود و منحصر در اباحه نیست!(۲) نقد آقای محلاتی خالی از این دقت فقیهانه است. واضح است تطبیق مورد (که اعلام خروج از پیمان، آیا واجب است یا مستحب یا مباح؟) برعهده امام مسلمین است؛ چنانچه از جناب صاحب جواهر نقل کردند! ⬅️پس اگر آیت الله خامنه ای براساس این آیه، دستور و وجوب را هم درمورد برجام تصریح میکردند، مطابق قواعد بالا بود و اشکالی وارد نبود! 3⃣ فقهای بزرگ در استعمال این آیه بین "اهل ذمه" و "اهل معاهده از کفار حربی" فرق موثری گذاشته اند: برای اهل ذمه، به صرف خوف خیانت، "تعهدِ ذمه" نقض نمی شود؛ اما در معاهده با کفار حربی، با صرف خوف خیانت، جواز نقض هست(۳). یکی از دلایل لطیف این تفاوت چنین بیان شده که: تعهدِ ذمه، "یک حق" برای اهل کتاب در کشور اسلام است که به صرف خوف خیانتشان نباید شکسته شود. اما معاهده با کفار حربی، "بخاطر مصلحت مسلمین" است لذا در صورت خوفِ فوتِ مصلحت(با خوف خیانت آنان)، باید خروج از پیمان اعلام شود(۴). جالب تر اینکه در صورت خروج از پیمان، حق استیفای حقوق فوت شده از سوی کفار توسط امام مسلمین محفوظ است(۵) ❓آیا برجام مصداقی از این نیست؟! بخاطر خیانت عملی یا خوف خیانت اروپائیان با وقت کُشی و عدم انجام تعهدات، مصلحت ایران اقتضاء نمی کند با اعلام خروج تدریجی از تعهدات، آنها را وادار به وفاداری کنیم؟! حتی اسیفای حقوق فوت شده را مطالبه کنیم؟! 4⃣معصوم این آیه را کجا استعمال کرده است؟! امیرالمومنین پس از جمل، عبدالله بن عباس را جای خود در بصره نهاد و به استناد این آیه(۵۸انفال)، جریر بن عبدالله را نزد معاویه فرستاد(۶). به جریر نوشت:" وقتی نامه من به تو رسید معاویه را وادار تا کار را یکسره کند و تردید را کنار بگذارد. آنگاه او را میان جنگی آواره ساز و صلحی ذلت بار مخیّر گذار.اگر جنگ را برگزید به او اعلام جنگ کن(فَانبِذ اِلَیه) واگر تسلیم شدن را برگزید از او بیعت بگیر"(۷). ⬅️امیرالمومنین خوف خیانت از معاویه برده بود وقبل از شروع به لشکر کشی معاویه، به استناد این آیه، "امان" را از او برداشت که مثل مسلمین بیعت کند و از حکومت شام کنار برود یا آماده جنگ شود. @rozaneebefarda

پی نوشت ۱.ر.ک: پیوست یادداشت ۲.ر.ک:جواهرالکلام ج۲۱ص۲۹۵ / و المهادنه آیت الله خامنه ای ص۸۲ ۳و۴.ر.ک: تذکره الفقهاء ج۹ص۳۲۲و۳۲۳ وص۳۷۸ ۵.ر.ک: المبسوط ج۲ص۵۹ ۶.ر.ک: کشف المحجه ص۲۶۱و بحار ج۳۰ص۲۱ ۷.نهج البلاغه نامه۸

💢پیوست یادداشت: پاسخی به یادداشت جناب سروش محلاتی در نقد رهبری!/ محسن قنبریان 🔅صفحات ۱۱۲ تا۱۲۰ از بحث فقهی المهادنه آیت الله خامنه ای و نظر فقهی شان درباره آیه ۵۸ انفال @rozaneebefarda

چهار نکته در نقد یادداشت سروش محلاتی #جوابیه۵ اختصاصی||باوی پور/ طلبه حوزه علمیه قم @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹ادامه آیه 58 سوره انفال چنین است: إِنَّ اللهَ‌ لا يُحِبُّ الْخائِنينَ. این قسمت در این نوشته آقای سروش محلاتی نیامده است. بی تردید اگر مقابل به مثل نشود نشان از این است که احتمال #خیانت وجود دارد چون این قسمت آیه، تعليل براى لزوم لغو معاهده است‏ و اگر طرف ایرانی این کار را نکند مشخص می شود که در این اقدام نکردن بوی خیانتی می آید. این اولا. ثانیا امیر مومنان علیه السلام در برابر معاویه که بیعتشان را نپذیرفت، جریر بن عبدالله را نزد معاویه فرستاد و حجت را بر او تمام نمود و خود حضرت می فرماید بر اساس این آیه عمل نمودم. دولت آقای روحانی در این عهد شکنی طرف مقابل، چکار کرد؟ آیا پیامی فرستاد مبنی بر اینکه اگر عهد شکندید ما هم می شکنیم؟ خیر بلکه #التماس و آداب دیپلماسی یکطرفه را رعایت کردند و نه آداب قرآنی و ولایی. ثالثا این حکم بین وجوب و مباح، شناور است به این معنا نیست که وجوب ندارد بلکه در شرایطی حتما وجوب پیدا می کند و آن جایی است که جامعه اسلامی متضرر می شود. رابعا بررسى و تشخيص شواهد و نشانه‏هاى خيانتكارى دشمن، بر اساس خطابی که در آیه وجود دارد، بر عهده پيامبر (ص) و رهبر جامعه اسلامى‏ است (این نکته در تفسیر راهنما مرحوم آقای هاشمی رفسنجانی آمده است). به نظر می رسد با توجه به بیانات حکیمانه مقام معظم رهبری، ایشان حکم خود را در لوای این آیه بیان کردند و از این رو این حکم به دلیل قانون هم که شده باید اجرا شود. در واقع به دلیل مصلحتی که با توجه به فضای جامعه و مشکلات اقتصادی و شانتاژهای مطبوعاتی و رسانه ای که بود و هست، حضرت آقا چنین فرمودند و آن کس که دم از قانون می زند باید ملتزم به حکم ولی فقیه باشد. @rozaneebefarda

یادداشت محلاتی؛ برداشتی غیرعقلایی و مخالف استظهار مفسران بزرگ اسلامی جوابیه۶/ احمد درخشان @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 جناب سروش محلاتی در مورد آیات مورد بحث رئیس جمهور گفته است که آیه قرآن در مقام بیان این است که در صورت نقض عهد کفار، وجوب نقض عهد برای مسلمانان وجود ندارد و فقط بیان می‌کند که برای مسلمانان هم نقض عهد جائز است. لکن ایشان چیزی را به آیات قرآن و خداوند متعال نسبت می‌دهد که نسبت دادن آن به هر عاقلی موجب کدورت آن فرد می‌شود، فضلا از قرآن کریم و خداوند متعال که مبرا از این امور اند. وقتی که طرف مقابل نقض عهد کرده است چرا باید مسلمین همچنان به عهدنامه خود ملتزم بمانند، البته کلام حضرت آقا هم ظهور در این داشت که با وجود اینکه دستور قرآن بر نقض عهد بوده، ولی ما لطف کرده و خارج نشده‌ایم. از طرفی مرحوم طبرسی و علامه طباطبایی معنای وجوب نقض عهد را اختیار فرموده‌اند. باید توجه داشت که در صورت تحقق نقض عهد از طرف مشرکین، احتمال وجوب نقض عهد وجود دارد و در چنین مواردی به ظهور اولیه امر تمسک می‌شود. @rozaneebefarda

تأملاتی در نقد یک برداشت غیرضابطه مند از قرآن کریم 💥اختصاصی|| احمد سعیدی فرد/ #جوابیه۷ @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 ⭕️در پاسخ به یادداشت اخیر سروش محلاتی، نکاتی قابل ذکر است: 🔻اولا: اباحه دو معنی دارد؛ اباحه بالمعنى الأخص: که شارع در آن اباحه را جعل کرده، اینجا منطقة الفراغ نیست. اباحه بالمعنى الاعم: که در آن حکمی جعل نشده است. این جا منطقة الفراغ است. اگر آیه در مقام دفع حظر متوهم ساعت باشد اباحه را جعل و بیان کرده، پس محدوده منطقه الفراغ نیست. 🔻ثانیا وقتی قرآن با این امر توهم حظر را از بین برد، معنایش آنست که اگر کسی دوباره توهم حظر کند، خلاف قرآن فکر کرده است! 🔻ثالثا توهم حظر نیازمند قرینه است. کجا در این آیه توهم حظر شده؟ فقط احمق ها توهم می‌کنند که در صورت نقض طرف مقابل باید به عهد پایبند باشند. آیه نسبت به کسانی که نقض عهد کردند دو پیشنهاد دارد؛ یا #جنگ یا #نقض_عهد_متقابل. 🔻رابعا همیشه اینطور نیست که امر در مقام توهم حظر دلالت بر اباحه کند. 🔻خامسا شدت به کار رفته در تعبیر فانبذ الیهم با اباحه صرف سازگار نیست. 🔻سادسا همانگونه که گفتند امام المسلمین مصلحت را تشخیص می دهد. خوب امام المسلمین تشخیص داده و میگویند انتظار آن بود خارج شوید ولی نشدید! @rozaneebefarda

نقدی بر انگاره‌ی عدم وجوب خروج از برجام پاسخی به یادداشت جنجالی #سروش_محلاتی #جوابیه۸ #بازنشر||محمد عشایری منفرد/استاد سطح عالی قم @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 [صفحه ۱ از ۲] 🔹 رهبری معظم انقلاب در بیانات اخیرشان فرمودند: «وقتی آمریکا از برجام خارج شد دستور قرآن این است که تو هم تعهد را رها کن، با این حال باز هم دولت محترم ما تعهدات را رها نکرد». یادداشتی در فضای مجازی منتشر شده، که منسوب به یکی از استادان حوزه علمیه قم است. در این یادداشت که ظاهراً بی‌تعریض به سخن رهبری انقلاب نیست، ابتدا ادعا شده است که تنها دلیل قرآنی نقض عهد پیمان‌شکنان، آیه‌ی مبارک «إِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیَانَهً فَانْبِذْ إِلَیْهِمْ عَلَى سَوَاءٍ» است. آنگاه در بررسی دلالت یا عدم دلالت این آیه بر نقض عهد برجام آمده است: «تعبیر «فَانْبِذْ إِلَیْهِمْ…» … در اینجا در مقام «دفع توهّم حظر» و برای زائل کردن این پندار است که نقض عهد حتی پس از خیانت طرف مقابل، ممنوع است؛ و در علم اصول ثابت شده که امر در چنین موقعیتی به معنی وجوب نیست و صرفاً جواز و اباحه را می‌فهماند. پس معنی آیه آن است که با نقض عهد از سوی دشمنان، نقض تعهد از طرف مسلمانان «جایز» است، نه اینکه به آن‌ها دستور داده شود که باید تعهد خود را کنار بگذارید! مشابه این ترکیب در قرآن زیاد است مثل امر به صید پس از پایان احرام، که صید را واجب نمی‌کند: «وَ إِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُوا»(مائده/۲)…» و در ادامه با نقل قول برخی فقیهان متقدم و متأخر نوشته‌اند: «پس نه برای لزوم ماندن در برجام به قرآن می‌توان استناد کرد و نه برای خروج از آن. این یک تصمیم سیاسی است که در منطقه الفراغ قرار دارد و بر عهده حاکمان است که مطابق مصالح کشور و بر طبق نظر کارشناسان متعهد اقدام کنند»(پایان نقل قول) ظاهراً این استاد بزرگوار مفروض انگاشته‌‌اند فعل امر در این آیه، دال بر جواز است، و منظور از جواز را هم همان جواز بالمعنی الاخص یعنی جواز در برابر وجوب و حرمت است سپس از این پیش‌فرضشان نتیجه گرفته‌اند که خروج از برجام یا ماندن در آن واجب نبوده بلکه جایز بوده است. البته امکان تغییر این جواز شرعی به‌وسیله مصلحت را نیز مطرح کرده‌اند. نقد: یکی از مسائل دیرین دانش اصول، استعمال صیغه امر بعد از نهی یا در مظان نهی است. در تحلیل معنای این قبیل امر‌ها چند قول وجود دارد: یکیاز اقوالی که در مساله وجود دارد جواز و اباحه است. بی‌تردید منظور از این اباحه «جواز اصطلاحی» نیست بلکه جواز به معنای عام است. چنانکه آمُدی در الإحکام، نیز قول به اباحه را با تعبیر «رفع الحِجر» توضیح داده ونشان داده که منظور قائلان، اباحه به معنای عام است. اصولیان معاصر نیز این فعل امر را به معنای جواز اصطلاحی نمی‌دانند. محقق بروجردی معتقد است از این فعل امر، حکم مساله قابل برداشت نیست و باید به ادله دیگر مراجعه کرد (تقریرات اشتهاردی ص ۵۸) محقق خویی نیز معتقد است چنین فعل امری مجمل است و بر هیچ حکمی دلالت نمی‌کند (محاضرات ج ۲ ص ۲۰۶)؛ بنابراین پیش‌فرض نویسنده محترمِ آن یادداشت که فعل امر را دال بر جواز بالمعنی الاخص انگاشته‌اند، قابل درک نیست! @rozaneebefarda ادامه👇

نقدی بر انگاره‌ی عدم وجوب خروج از برجام پاسخی به یادداشت جنجالی #سروش_محلاتی [صفحه ۲ از ۲] خلاصه آنکه: وقتی فعل امر ممنوعیت و حرمت قبلی را برداشت باید به دنبال دلیل دیگری برای تعیین تکلیف جدید بود. حال باید دید «نقض عهد و خروج از یک پیمان قانونی و شرعی»، وقتی حرمت خود را از دست داد، چه حکمی دارد؟ ناگفته پیدا است که عهد و پیمان‌ها در ذات خود موجب الزامات و تضیّقاتی برای طرفین قرارداد می‌شوند و از این جهت ماندن در آن‌ها مادامی که از طرف مقابل امتیازی به دست نیاید، خود به خود مطلوبیتی ندارد بلکه مصداق «اضرار یا تضییق بیهوده بر نفس» بوده و از نظرگاه نقل و عقل عملی، مذموم و حرام است. چنین است که در این آیه ابتدا به دلالت فعل امر، حرمت قبلی برداشته می‌شود سپس به دلالت عقل (به‌مثابه‌ی قرینه متصله) ماندن بیهوده در هر قراردادی که مصداق تضییق یا إضرار بیهوده بر نفس و مشتمل بر امتیازدهی یک طرفه به بیگانگان باشد، محکوم به حرمت عقلی و نقلی و خروج از آن قرارداد واجب می‌شود. در اینجا جای این پرسش باقی است که پس چرا فقیهانی مانند شیخ طوسی و علامه رحمهم‌االله (چنانکه نویسنده آن یادداشت نیز از آنان نقل کرده) به‌جای وجوبِ نقض عهد، تعبیر جواز نقض را به کار گرفته‌اند. پاسخ این پرسش آن است که بحث این بزرگان در کتاب الجهاد و در مقام بررسی «مستثنیات وجوب رعایت مهادنه» بوده است. بدیهی است که در قرارداد مهادنه با صرف مشاهده آثار و نشانه‌های عهدشکنیِ دشمن، نمی‌توان به‌صورت مطلق، حکم به وجوب خروج از مهادنه (و وجوب استدامه‌ی جنگ) کرد بلکه باید مسأله را به مصلحت‌سنجی حاکم سپرد اما در قراردادهای غیرجنگی که صرفاً مشتمل بر دادن بسته‌‌ای از امتیازات اقتصادی و سیاسی در برابر گرفتن دسته‌ی دیگری از امتیازات اقتصادی و سیاسی هستند، وقتی امتیازدهیِ طرف مقابلْ متوقف و این توقف رسماً نیز اعلام شود، دیگر قطع امتیازدهی یک طرفه به بیگانگان به دلالت عقل و نقل واجب می‌شود نه جایز. لذا توقع نمی‌رفت که نویسنده آن یادداشت، عبارت فقهی شیخ طوسی و علامه حلی را که درباره جنگ و قرارداد مهادنه است، نقل کنند و بر یک قرارداد اقتصادی حمل کنند! @rozaneebefarda

وفات بانوی صبر و حماسه، حضرت زینب(س) تسلیت باد. @rozaneebefarda

یک سال و نیم بعد تو سالار تشنه لب... #محمود_کریمی شهادت حضرت زینب(س) تسلیت باد... @rozaneebefarda

#فتنه_سیستان؛ زمینه‌ها و ناگفته‌ها 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹جریان غربزده نشان داده حاضر است برای دستمالی، قیصریه را به #آتش بکشد! آن قیصریه در سال ۸۸ تهران و کل ایران بود. حالا سیستان است! 🔹فتنه سیستان گرچه پیچیده است اما ریشه‌یابی اش اصلا دشوار نیست؛ ظاهرا با یک تحرک اعتراضی نسبتا گسترده مردمی با ریشه‌های مذهبی و قومی مواجهیم اما آیا واقعا ماجرا همین است؟! 🔹سال‌هاست رسانه‌های بیگانه به موضوع #رهبری_اهل_سنت_ایران متمرکز شده‌اند و آقای #عبدالحمید را در قامت یک رهبر معرفی می‌کنند. از سوی رسانه‌های غربگرای داخلی نیز همین خط دنبال شده است. امروز هم امثال زیباکلام صراحتا پرده برانداخته اند! 🔹طمع به رأی اهل سنت، #تسلیم_طلبان را بر آن داشته که هنگام انتخابات ریاست‌جمهوری، خطوط قرمز مبتنی بر منافع ملی را رد کنند و در قامت اپوزسیون، شعارهای ساختارشکنانه مذهبی و قومی سر بدهند یا بر چنین خواست‌هایی صحه بگذارند. این است که ریشه فتنه سیستان به #سیاست گره خورده است! 🔹عجیب آنکه #سکولارهای_حوزوی که اغلب رویکرد #برائتی و گاه #وحدت_ستیز نسبت به عامه دارند نیز در سیاست به همین جریان غربزده گره می‌خورند! از #حاتمی تا #روحانی، وضع همین بوده است که از طرفی اهل سنت و از طرفی سکولارهای حوزوی، پله پیروزی جریان غربزده محسوب می‌شده است. 🔹این پیچیدگی ها نشان می‌دهد که مسائل به ظاهر قومی و مذهبی را از دریچه سیاست باید نگریست؛ جایی که مرزهای #تناقض گاه جابجا می‌شود! ⭕️الغرض! فتنه در سراوان و سیستان، ریشه در تهران و لندن و واشنگتن دارد! برای آرامش منطقه هم راهی نیست جز یقه‌گیری از #فتنه_گران_سبز_و_بنفش! @rozaneebefarda