تحشیه‌ای بر گفت و گوی روزی‌نامه اعتماد با رسول جعفریان [صفحه ۲از۵] البته آقای کتاب‌دار به همین مقدار هم بسنده نکرد و در ادامه رندانه و کاملا غیرمستقیم #مبدأ_نهضت_اسلامی را از سال 1341ه.ش. و آغاز نهضت امام خمینی قدس سره الشریف به 1320 ه.ش. و درگیری با چپ‌ها برگرداند: «قدرت چپ ها در دهه بیست بسیار زیاد بود. آن موقع در دبیرستان ها در میان معلمان و دانش آموزان، چپ ها حضور شگرف بیشتری داشتند. همه می دانیم هیچ حزبی در تاریخ معاصر ایران، قدرت #حزب_توده و نظام سازمانی آن را نداشته است. چپ ها در آن وقت، خیلی فعال شروع کردند و با برخورداری از قلم و نشریه، میتینگ و هر امکان دیگری طرفداران زیادی دور خود جمع کرده بودند. پشتوانه چنین حرکتی از سوی چپ ها نتیجه و حاصل کار فرهنگی دوره رضاشاه در دوره بیست ساله بود که به مذهبی ها آسیب فراوان زده بود. علاوه، چپ ها هم به مذهب حمله کردند. مذهبی ها، با آسیبی که از رضاشاه و همین طور پس از رفتن او از چپ ها خوردند، فعالیت شان را به آرامی #شروع کردند. آنها تلاش می کردند تصویری به روزتر از مذهب به دست بدهند، تفسیرهای نو بکنند و آینده بهتری برای #مذهب تصویر کنند. دنیایی که اسلام قدرت زیادی پیدا کرده و اسلام در آفریقا و امریکا موفقیت های زیادی به دست آورده است. #نو_کردن_مذهب، به عنوان یک حرکت کند، سه، چهار دهه طول کشید؛ آن هم در شاخه ها و گرایش های مختلف.» جعفریان در جای دیگری از همین مصاحبه نیز مبدأ تحول دینی-انقلابی را به شهریور ۱۳۲۰ برمی‌گرداند و می‌گوید: «از همان شهریور ۲۰ زمینه بازگشت به متون دینی برای استخراج همه چیز بود. چون از تجدد رضاشاهی لطمه خورده بودند و تجدد را مایه فساد و تباهی دیدند» جناب آقای جعفریان پس از این خوانش ارتجاعی از تاریخ نهضت اسلامی، دیدگاهی کاملا انفعالی نسبت به حوزه علمیه تشیع ارائه می‌دهد و روحانیت را آن‌قدر ضعیف جلوه می‌دهد که در مقابل #تجدد کاملا منفعل شده و هر بخش از مذهب را که حس کرده با تجدد نمی‌خواند حذف و اصلاح نموده: « از وقتی که روحانیت به قدرت سیاسی #صفوی نزدیک شد، نقش مهمی در تاریخ ایران بر عهده گرفت. این وضع با شدت و ضعف در تمام این ادوار بوده است. بعد از آمدن #تجدد، سعی کرده بخش هایی از مذهب را که حس می شد مناسبتی با اوضاع ندارد، اصلاح کند.» اما آیا واقعا مراجع عظام و علمای بزرگی چون شیخ انصاری، شیخ فضل الله نوری، آیت‌الله بروجردی، امام خمینی قدس سرهم الشریف و حتی مرحوم آخوند خراسانی شخصیت‌هایی منفعل در برابر تجدد بودند و هرچه را «حس» می‌کردند مناسبتی با اوضاع ندارد از سر ترس یا رودروایسی با مردم و .... حذف (و به قول ایشان اصلاح) می‌کردند؟ در بخش دیگری از مصاحبه؛ دیدگاه آقای جعفریان نسبت به ماهیت «تحول» و البته جایگاه امام خمینی قدس سره الشریف بیش از پیش مشخص می‌گردد. او پس از تشریح ورودش به حوزه علمیه در سال 1355 در خصوص وضعیت تحول در حوزه علمیه و به روز بودن آن می‌نویسد: «باید سراغ موسسات مذهبی نو می رفتیم. فلسفه می خواندیم و حتی روش های تازه ای در بحث و تبلیغ فرا می گرفتیم. همین تخته سیاه، چند سالی بود که #آقای_قرائتی آن را در قم باب کرده بود. حوزه با تخته سیاه، مدرن شده بود. واقعا نو کردن، خیلی عمیق نبود. در همین حد بود، اما به هر حال بود و این زمینه را ایجاد کرده بود تا جریان های تازه ای شکل بگیرد. آن وقت ها، علی صفایی یا همان عین صاد هم، با نوشتن آثاری با نثری متفاوت و موضوعاتی متنوع در این فضا سهم داشت. اما از نظر آموزشی مدارس اصلی همان مدرسه حقانی و رسالت و نیز موسسه در راه حق بودند. یک مطلب دیگر این بود که بعد از پیروزی انقلاب، چند رقیب سخت برای روحانیت پیدا شد و فکر حوزوی زیر فشار قرار گرفت. » این بسیار عجیب که یک مدعی تاریخ‌نگاری، استفاده از یک تخته سیاه را مصداق نو کردن معرفی می‌کند اما تحول و نوسازی ریشه‌ای و عمیقی که امام خمینی قدس سره الشریف در سطح حوزه علمیه به وجود آوردند را نمی‌بیند و نه تنها آن را سانسور می‌کند بلکه ادعا می‌کند نوسازی صورت گرفته در قم خیلی عمیق نبود و این نشان دهنده آن است که مصاحبه شونده نوگرایی را در مدرنیته به معنای کاملا سکولار کلمه تعریف کرده است. رسول جعفریان در ادامه نیز فضای مبارزه الهی روحانیت را به جنگ قدرت روحانیت با مجاهدین و کمونیست‌ها تفسیر می‌کند و در حالی‌که دغدغه اساسی روحانیت اصیل، درد دین و حفظ ملت ایران بود، مسئله اصلی را درگیری قدرت‌طلبانه این سه گروه معرفی می‌کند: «کمونیست ها نمی خواستند مذهبی ها سر کار باشند. همین طور #مجاهدین_خلق هم میانه ای با روحانیون نداشتند. اصلا باور نداشتند. حالا رقابت این سه گروه، یعنی روحانیت، مجاهدین و کمونیست ها به مساله اصلی تبدیل شده بود...در دعوایی که سر قدرت در سال ۵۸ و ۵۹ درگرفت، حوزه به صورت طبیعی، طرف روحانیون سنتی-انقلابی را داشت. » @rozaneebefarda

از آیندگان تا خبرآنلاین! مروری بر تکاپوی ژورنالیسم غربگرای ایرانی در عصر جمهوری اسلامی بخش اول [صفحه 2 از 3] روزنامه اطلاعات و واحدی پور #حسین_واحدی‌پور درباره فعالیت خود در روزنامه اطلاعات می گوید: «وقتی به شیراز آمدیم بلافاصله در کنار تحصیل، همکاری‌ام را با مجله #کیهان_ورزشی آغاز کردم. سرپرستی موسسه اطلاعات در فارس را آقای #فرازمند که کارمند ثبت احوال بود، بر عهده داشت. آن موقع موسسه اطلاعات مدیر ورزیده‌ای برای سازمان شهرستان هایش داشت به نام آقای #نوری. به توصیه وی سرپرستی #مجله_اطلاعات در فارس به من سپرده شد و البته سرپرستی روزنامه اطلاعات را همچنان آقای فرازمند عهده دار بودند. برای گسترش کار از دبستان‌ها و دبیرستان‌های #شیراز برای مجلات دنیای ورزش، جوانان، اطلاعات هفتگی ، اطلاعات بانوان و اطلاعات کودکان با همکاری اداره فرهنگ خبرنگار گرفتیم و دفتر روزنامه تبدیل به پاتوق جوانان و کودکان شد.»( روزنامه خبر جنوب، شماره 10000، ویژه نامه، ص 5) 🎞عکس3 واحدی‌پور از #تورج_فرازمند نام می برد. او یکی از سردبیران روزنامه اطلاعات است که بعدا به مناصب مهمی در رادیو و تلویزیون #رژیم_پهلوی رسید. او یکی از گزینه های احتمالی وزارت برای #دولت_بختیار بود(بی بی سی فارسی، 20 خرداد 1385 ش) ، اما بعد از سفر به #پاریس به توصیه دوستش " #پزشکزاد " هیچ وقت به ایران بازنگشت. پزشکزاد به او می گوید:" گفتم پا به ایران نگذار. همه آدم‌های مورد اعتماد تو رفته اند." فرازمند در جوانی طرفدار #حزب_توده بود اما ادعا شده بعد از برگشت به ایران از طرفداری حزب توده منصرف شده است(بی بی سی فارسی ، 19 خرداد 1395 ش). 🎞عکس4 روزنامه اطلاعات یکی از پرفروش ترین روزنامه های قبل از انقلاب بود که توسط سناتور و نماینده مجلس شورای ملی، #عباس_مسعودی تاسیس شد و تا سال 1353 مدیریت او ادامه داشت. کتاب رجال عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک می نویسد: " اعضای خانواده مسعودی، غالباً به حرفه روزنامه نگاری روی آورده بودند، از جمله محمدعلی و قاسم که #روزنامه_پست_تهران را منتشر می‌کردند. همسر عباس مسعودی به نام #قدسی_امیر_ارجمند نیز صرفاً به خاطر موقعیت همسرش در عرصه مطبوعات، بدون اینکه تجربه‌ای در این زمینه داشته باشد، #مجله_اطلاعات_بانوان را منتشر کرد و خود سردبیری آن را برعهده گرفت. خانم امیرارجمند در #نفوذ_فرهنگ_غربی در میان بانوان ایران نقش بسزایی داشت و روزنامه‌اش ارگانی برای تبلیغ مظاهر غرب بود. از انجمن‌های وابسته به اطلاعات بانوان باید به «انجمن دوشیزگان و بانوان» اشاره کرد که حائز اهمیت زیادی در شناخت مناسبات فرهنگی رژیم پهلوی است."( رجال عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک، مسعودی‌ها، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1392، ص 11و 12) 🎞عکس5 @rozaneebefarda ادامه 👇

از آیندگان تا خبرآنلاین! مروری بر تکاپوی ژورنالیسم غربگرای ایرانی در عصر جمهوری اسلامی بخش اول [صفحه 3 از 3] همین منبع درباره #عباس_مسعودی ادامه می دهد: « مسعودی به دلیل روحیه‌ی وابسته‌ای که داشت، به ستایش کارها و اقدامات #رضاشاه پرداخت و از این طریق خود را به دربار پهلوی نزدیک کرد. اگر بخواهیم نگاهی به سیر فکری حاکم بر روزنامه‌ی اطلاعات بیندازیم، باید این روزنامه را به چند دوره تقسیم کرد؛ دوره‌ی نخست که از بدو تأسیس تا سقوط رضاشاه را شامل می‌شود، دوره‌ای است که اطلاعات از ارگان‌های مهم تبلیغاتی رژیم بوده و مشی سیاسی آن چیزی جز ستایش از اقدامات رضاشاه نمی‌باشد. با تبعید رضاشاه، مسعودی که تابع سیاست انگلستان بود رویه‌ی خود را تغییر داد و از این به بعد بنا بر موقعیت‌های سیاسی جبهه‌گیری‌ می‌کرد. عباس مسعودی با در پیش گرفتن یک سیاست کج‌دار و مریز، که از سوی #انگلیس به وی دیکته می‌شد، از یک طرف از حمله‌ی جدی به خانواده‌ی پهلوی اجتناب‌ می‌کرد و از سوی دیگر با ارائه‌ی گزارش هایی مخالفین سلطنت را تا حدی راضی نگه می‌داشت. این سیاست دوپهلو پس از تثبیت آینده‌ی سیاسی پهلوی، مجدداً به حالت قبل بازگشت و تا روزهای پرالتهاب ملی شدن نفت همچنان ادامه داشت. مقالات و نوشته‌های روزنامه‌ی اطلاعات در جریان کودتای 28 مرداد 1332 به خوبی موقعیت‌سنجی مسعودی را آشکار می‌کند. وی با مشاهده‌ی تزلزل ارکان رژیم پهلوی مجدداً سیاست دوگانه‌ی خود را در پیش گرفت و کوشید تا از جو به وجود آمده نهایت استفاده را برای تثبیت آینده‌ی سیاسی خویش ببرد.» بعضی محققان تاریخ به نقل از اسناد ساواک درباره ی عباس مسعودی نوشته اند:« او فرد متخصص در فن، کج‌دار و مریز و اهل زد و بند، خوش‌مشرب، محافظه‌کار، #حقه‌باز، #هزاررنگ، #جاسوس_صنعت، علاقمند به افزایش ثروت، غیر‌قابل اعتماد و #مورد_تنفر عامه مردم می‌باشد، نامبرده با تمام حوادث بعد از دهه 20 سازش داشته، #نوکر_رضاشاه بود و با مخالفان او نیز نزدیک بود، در سال 1320 پس از حادثه سوم شهریور سلسله مقالاتی علیه رضا‌شاه نوشت. در سال 1321 در ماجرای 17 آ‌ذر علیه قوام‌السلطنه شرکت کرد. پس از هفده سال برای اولین بار روزنامه او توقیف شد و به زندان افتاد. از اواسط سال 1320 روزنامه او طرفدار مصدق شد، در 25 مرداد سال 1332 شدیدترین حملات علیه شاه و حکومت را انجام داد. با #حزب_توده، حزب اراده ملی و هر سیاست و گروهی نزدیک بود و سازش می‌‌کرد. بعد از وارد شدن به امور روزنامه‌نگاری به سیاست انگلستان نزدیک شد و ترقی کرد و با عامیون نزدیک بود.» این کتاب درباره فراماسون بودن مسعودی می نویسند : "مسعودی عضو جمعیت #فراماسونری لژ ایران و از افراد مؤثر در تشکیل کلوپ روتاری و عضو #کلوپ_روتاری_تهران بود." (سایت موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی ، نگاهی به زندگی عباس مسعودی، حامد سجاد پور، 27خرداد 1396) 🎞عکس6 مجلات اطلاعات مثل مجلات اطلاعات هفتگی، اطلاعات بانوان، اطلاعات کودکان، اطلاعات جوانان حاوی مطالب سرتاسر مبتذلی بودند. در کنار این مجلات مبتذل باید مجلات تهران مصور، ستاره سینما و فیلم و هنر را نیز اضافه کنیم. واحدی پور در قسمتی از مصاحبه اش می گوید: « براى دو مجله سینمایى آن زمان «ستاره سینما» و «فیلم و هنر» جدول‏هاى سینمایى طرح می ‏کردم، با هنرمندان نیز مصاحبه انجام می ‏دادم، جالب اینکه به‏ جاى حق‏ التحریر و حقوق، بلیت ‏هاى سینما و تئاتر دریافت می ‏کردم و در مسابقات پینگ‏ پنگ که خودم بانى آن بودم، بلیت‏‌ها را به عنوان جایزه به برندگان می ‏دادم. » 🎞عکس7 براین اساس روزنامه و مجلات اطلاعات وابسته به #دربار_پهلوی و #انگلستان بوده و مدیران آن تمایلات توده‌ای ، لیبرالی و ماسونی داشته اند. روزنامه ها و مجلاتی که هدفی جز ترویج فرهنگ منحط و مبتذل غربی در ایران نداشتند. رجوع به آرشیو مجله اطلاعات بانوان و اطلاعات هفتگی در فضای مجازی این امر را به مراتب واضح تر می کند. 💥همه چیز در مورد مهم ترین بنگاه رسانه ای #برجامیان و #دولت_اعتدال را در پرونده ویژه روزنه بخوانید. این پرونده ادامه دارد.... روزنه؛ خانه فضلا و فرهیختگان https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053

💥سند معاهده محرمانه رضاخان با برخی چهره‌های سیاسی مرموز تاریخ معاصر ایران 🔹بانیان پشت پرده استقرار دیکتاتوری رضاخانی را بشناسیم. #اسناد_کودتای_سیاه/۱ @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹در میان این اسامی: 🔻 اسکندری از چهره‌های سوسیالیست و از بنیانگذاران #حزب_توده است. 🔻میرزاکریم رشتی یکی از عوامل موثر و مرموز استعمار است که از مشروطه تا هنگام مرگ در دوره پهلوی دوم، در بسیاری از تحولات مهم، نقش کلیدی داشت؛ درست مثل ریپورتر. 🔻سیدمحمدصادق طباطبایی فرزند آیت‌الله طباطبایی عصر مشروطه است؛ ابتدا در سلک روحانیت بود، بعدا لباس را کنار گذارد و از ‌مؤسسان حزب #اعتدالیون بود. او تا هنگام مرگ در مناصب مختلف حکومت پهلوی بعنوان یکی از کارگزاران مهم، مشغول بود. ▫️روزنه؛ دریچه‌ای به تاريخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر👇 @rozaneebefarda