ماجرای #رومینا و تهاجم سازمان‌یافته روشنفکران دین ستیز علیه شریعت شیعی [صفحه۱ز۲] 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 از نظر اسلام قصاص حقی است دنیایی که شارع مقدس به اقتضای حق ولایت تکوینی خود بر مخلوقات، برای اولیای دم قرار داده است. باید به این نکته توجه داشت که ارزش خون مومن بیشتر از آن است که با اعمال این حق و یا با دادن دیه جبران شود و در صورت عدم توبه قاتل قبل از قصاص، عذاب شدید و بسیار دردناک برای او مهیا می شود. خداوند متعال در قرآن می فرماید: وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا و هر کس مؤمنی را به عمد بکشد مجازات او (آتش) جهنم است، که در آن جاوید (معذّب) خواهد بود و خدا بر او خشم و لعن کند و عذابی بسیار شدید بر او مهیا سازد. (نساء93) اگر خداوند متعال این حق را برای اولیای دم قرار نمی داد، اولیای دم حق مطالبه جان قاتل و قصاص را نداشتند. این حکم مانند همه احکام، ریشه در مصالحی دارد که اگر چه برای ما انسان ها مبهم، ولی نزد شارع مقدس روشن است. ابهام مذکور باعث نمی شود که احکام کنار گذاشته شود و این عین تسلیم در برابر خداوند متعال و مسلمانی است. البته در مورد حکمت اعطای این حق مواردی مطرح است؛ ولی چون حکمت است و نه علت، نمی توان آن را در همه جا تطبیق داد. حکمت های مذکور برای قصاص 1.آرام کردن اولیای دم(تشفی): حس انتقام جویی در همه انسان ها(در برخی ضعیف تر و در برخی شدیدتر) وجود دارد که اگر به آن توجه نشود، بعدها می تواند به یک عقده ی روحی تبدیل و پی آن فساد و خونریزی های بی ضابطه ایجاد شود. این حکم برای آن قرار داده شده است تا خاطر اولیای دم را آرام و از بروز مشکلات مذکور جلوگیری کند. 2.خاصیت بازدارندگی قصاص درست است که در جامعه باید عوامل تربیتی برای تربیت انسان وجود داشته باشد، همانطور که اسلام به آن توجه داشته است؛ ولی باید دقت کرد که در جامعه عواملی وجود دارد که انسان را از مسیر صحیح منحرف می کند. برای ضمانت اجرای آموزه های دین و نزدیک نشدن به این گناهان، نیازمند بازدارنده های قوی است. فکرش را بکنید که اگر قصاص نمی بود و اسلام به این جمله که «قتل نفس حرام است» اکتفاء می کرد، چه اتفاقی می افتاد؟ چقدر خون بی گناه ریخته می شد؟ جایگاه پدر در اسلام پدر و مادر در اسلام از جایگاه بلند مرتبه ای برخوردار هستند. قرآن کریم در آیات مختلف، بعد از مطرح کردن مسئله توحید و عبودیت خداوند متعال، والدین و احترام به آن ها را مطرح می کند. وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًاو خدای یکتا را پرستید و هیچ چیزی را شریک وی نگیرید و نسبت به پدر و مادر ... نیکی کنید. (نساء/36) وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًاو (یاد آرید) هنگامی که از بنی اسرائیل عهد گرفتیم که جز خدای را نپرستید و نیکی کنید درباره پدر و مادر (بقره/83) وَ قَضى رَبُّکَ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِیَّاهُ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً و پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستيد و به پدر و مادر [خود] احسان كنيد (اسراء/23) در این زمینه از اهل بیت علیهم السلام روایات زیادی صادر شده است که مجال بیان این روایات نیست. برای نمونه در برخی از احادیث نقل شده است که حتی اگر پدر و مادر انسان را کتک زدند، در جواب بگوید (خداوند شما را ببخشد) و این سخن را مصداق قول کریم دانسته اند. (کافی، ح2007) حاصل آنکه پدر و مادر در دستگاه خلقت خداوند متعال دارای جایگاه ویژه، و هر کدام با حد و مرز خاص هستند. مسأله: اگر پدر فرزند خود را به قتل برساند، حکم آن چیست؟ فقهای شیعه و بیشتر فقهای اهل سنت اجماع دارند که قاتل اگر پدر باشد، قصاص نمی شود؛ بلکه برای او مجازات دنیایی دیگری به عنوان تعزیر در نظر گرفته است. متیقن این است که خداوند متعال این حق را برای اولیای دم، در مورد پدر به جهت جایگاه خاصی که نزد او دارد. بعد از ایمان به این حکم خداوند متعال، این سوال پدید می آید که وجه عدم این جعل چیست؟ در پاسخ باید گفت، که علت و یا حکمت حکم مذکور برای ما مخفی است؛ البته اموری ذکر شده است که همه ی آنها مثال نقض دارد: مثلا گفته شده است که پدر سبب و علت به وجود آمدن فرزند است و شایسته نیست که پسر سبب از بین رفتن سبب خود(یعنی قاتل) شود یا مثلا گفته می شود که قصاص پدر، سبب آرامش و تشفی اولیای دم نمی شود؛ بلکه مصیبت و پریشانی حال آنها را بیشتر می کند و یا اینکه قصاص پدر سبب از فروپاشی نظام خانواده می شود. @rozaneebefarda ادامه👇

ماجرای #رومینا و تهاجم سازمان‌یافته روشنفکران دین ستیز علیه شریعت شیعی [صفحه۲از۲] همه موارد یاد شده به مادر نقض می شود؛ چون: -اولا: مادر هم سبب و بلکه سببیت آن نسبت به پدر واضح تر است و در عین حال حکم قصاص او برای اولیای دم محفوظ است؛ یعنی اگر قاتل مادر باشد، اولیای دم می توانند مادر را قصاص کنند. -ثانیا: قصاص مادری که فرزند خودش را کشته است، مصیبت را چند چندان می کند؛ ولی در عین حال حق قصاص باقی است. -ثالثا: قصاص مادر هم سبب فروپاشی خانواده می شود. خلاصه کلام آنکه این حق هم به جهت خاصی که از حکمت و عدالت خداوند متعال نشأت می گیرد، جعل شده است که البته «پدر بودن» و جایگاه او در این حکم موضوعیت دارد. ماجرای یک تهاجم در روزهای اخیر، به دنبال به قتل رسیدن یک دختر نوجوان به دست پدرش، شاهد حمله به این حکم هستیم؛ نگارنده ضمن محکوم کردن این اقدام و عرض تسلیت خدمت اولیای دم و بازماندگان، لازم می بیند به خوانندگان عرض کند:‌ رسانه های بیگانه خارجی و #بیگانگان_داخلی که از حاکمیت اسلام و قوانین آن در این سرزمین رنجورند، همانان که گاهی به اصل قانون کیفری قصاص حمله می کنند و ریاکارانه دم از حقوق بشر و دفاع آن می زنند، به بهانه حادثه اخیر، سعی در استفاده حداکثری از فرصت دارند تا ضمن سوارشدن بر موج احساسات مجروح، با القای شبهه و تحت عنوان مطالبه به اهداف شومشان برسند. این جماعت دلش برای این مظلوم نسوخته است؛ تظلم و دفاع از ستمدیده صرفا یک تاکتیک است و این اشک ها روان اشک گرگ. دقت به خرج دهیم و توجه کنیم که جریحه دار شدن احساسات نباید موجب تخطی از احکام وحیانی اسلام و قلم زدن بر خلاف آن ها شد. مختصر آنکه این حادثه و حوادث مشابه آن، زوایای متعدد و عوامل اجتماعی و فرهنگی تاثیر گذار زیادی دارد که باید بررسی شود و دانست که اشکال از مسلمانی ماست و نه آموزه های اسلام. اگر آموزه های اصیل اسلام در زمینه خانواده، تربیت فرزند، حجاب و عفاف و ... محقق می شد به یقین شاهد این حادثه نمی شدیم. پیشگیری از جرم منحصر به وضع قوانین کیفری و احکام بازدارنده نیست. اسماعیل نیسی/ طلبه سال اول درس خارج @rozaneebefarda