مجموعه پوستر‌های «#شهید‌_مظلوم در بیان مصباحِ دوستان» 🔺️بیانات حضرت آیت الله مصباح یزدی پیرامون عظمت شخصیت شهید آیت الله دکتر بهشتی (ره) 🌐 @mesbahyazdi_ir

مسأله «سروش محلّاتی» چیست؟ حجت‌الاسلام سعید صلح‌میرزائی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 سروش محلاتی در سخنرانی روز دوم تیرماه در شرح نماز دهه‌ اول ذی‌حجه گفت:«اگر برای مردم جهنم درست شد نمی‌توان توقع داشت مردم اصول و قواعد یک زندگی مطلوب را که شرع مقدس ارائه کرده است رعایت کنند. خداوند ابتدا آتش را خاموش کرد و آرامش را به زندگی آنها برگرداند، سپس به موسی‌ بن عمران فرمود بیا آماده شو و برنامه زندگی انسانها را دریافت کن. در این شرایط می‌توان از مردم توقع و انتظار داشت.» در این یادداشت با مرور نکاتی به 2 سؤال پاسخ داده شده است: آیا احکام و الزامات دین برای دوران آسایش مادّی است؟ هدف امثال سروش محلّاتی از این سخنان چیست؟ 1-سال‌ها است که سروش محلاتی، نقل محفل جریان‌های متمایل به غرب و سخنران محافل سران فتنه است. رسانه‌های آنها نیز دوست دارند که از عنوان «آیت‌الله» برایش استفاده کنند! سخنرانی‌هایش کمک‌کار روحانی و خاتمی و رسانه‌های ضدّ انقلاب بوده است. حال سؤال این است که مسأله‌ی او چیست؟ و کجای بازی دشمن با سخنان او کامل می‌شود؟ 2-از این بخش سخنرانی او برداشت می‌شود که می‌انگارد: دین برای دوران خوشی است و احکام شریعت، در زمانه‌های سخت و عسرت، نازل نمی‌شود. او از قرآن کریم برداشت کرده است که تورات پس از نجات بنی‌اسرائیل و گذر ایشان از نیل و غرق شدن فرعونیان، نازل شده است و قبل از آن، تکالیف و احکام و الزامات شرعی برای بنی‌اسرائیل وجود نداشته است. 2- او در همین سخنرانی به تخلّف بنی‌اسرائیل و گوش سپردن به سامری اشاره کرده است و انگاره‌ای که در ابتدای سخنرانی گفته است را فراموش کرده است. اگر تکلیفی برای بنی‌اسرائیلیان وجود نداشته چه دلیلی برای توبیخ ایشان پس از بازگشت حضرت موسی(علیه‌السّلام) وجود داشت؟ 3-گویا این شخص که ظاهراً ادّعای اجتهاد نیز دارد و مدرّس درس خارج است فراموش کرده است که شریعت موسوی، دنباله‌ی شریعت ابراهیمی بوده است. «وَ مَنْ أَحْسَنُ دیناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ وَ اتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْراهیمَ حَنیفاً وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْراهیمَ خَلیلاً»(نساء، آیه‌ 125) دین حنیف، از حضرت ابراهیم به حضرت اسحاق و از او به فرزندش حضرت یعقوب منتقل گردید و بعد در فرزندان و نوادگان ایشان دنبال شد و پس از حکومت حضرت یوسف(علیه‌السّلام) در مصر، بنی‌اسرائیل به آنجا کوچ کردند و لذا نمی‌توان گفت که بنی‌اسرائیل بدون احکام و شریعت بوده‌اند بلکه برخی از آیات(آل‌عمران،آیه‌ 93)، نشان می‌دهد که براساس حکم حضرت یعقوب، برخی از امور حلال، بر بنی‌اسرائیل حرام بوده است. 4-انگاره‌ باصطلاح دین‌شناسانه‌ی سروش، با اصل فلسفه‌ی دین که جهت دادن به همه‌ی حرکات و سکنات انسان و جامعه برای به تکامل رساندن انسان است، در تضاد می‌باشد. با نگاه به تاریخ ادیان نیز در می‌یابیم که از ابتدای بعثت پیامبران الهی که دائماً با مشکلات و دشمنی‌ها همراه بوده، تکالیف وجود داشته است. شاید بتوان گفت جز در سال آخر عمر پیامبر اکرم(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) هیچ‌گاه راحتی و آسایش مادّی به طور کامل وجود نداشته است امّا در تمام آن 22سال، تکالیف متعدّدی برای مسلمانان وجود داشته است چه دوران مکّه که دوران سخت شکنجه و شعب را در خود داشت و چه دوران مدینه که توام با جنگ و حمله و خیانت کفّار و اهل کتاب و منافقان بود. و اصلاً در این دوران است که مردان اصلی دین ساخته می‌شود. کمااینکه امیر المؤمنین(علیه‌السّلام) در نامه‌ 45 نهج‌البلاغه فرمودند: «بدانید آن درخت که در بیابانها پرورش یافته، چوبى سخت‌تر دارد و بوته‌هاى سرسبز و لطیف، پوستى بس نازک. آرى، درختان بیابانى را به هنگام سوختن، شعله نیرومندتر باشد و آتش بیشتر.» 5-البتّه اصل تدریج در فعلیّت یافتن احکام و همچنین در نظر بودن شرایطی همچون اضطرار و عسر و حرج برای صدور احکام ثانویه قابل انکار نیست و این با انگاره‌ی عالم مورد پسند رسانه‌های زرد، تفاوت دارد. 6-فارغ از بحث علمی و سستی انگاره‌ سروش محلّاتی، این نکته باید در نظر خواننده‌ی محترم باشد که چرا در دوران جهاد فرهنگی و حقوقی مؤمنان برای مقابله با جنبش گناهکاران و دشمنان پوشش عفیفانه،و در دورانی که شهدا و مجروحانی در زمینه‌ نهی از این منکر تقدیم شده است، کسانی همچون سروش، اصرار دارند این مطالبه را با به رخ کشاندن مشکلات معیشتی، غیر دینی جلوه دهند.آیا او و هم‌فکرانش که ملبّس به لباس روحانیت هستند، معتقدند که بقیه‌ی تکالیف الهی هم باید فقط در دوران آسایش پیگیری شود؟واقعاً مسأله‌ی سروش محلاتی‌ها چیست؟ 7-او همچنین تلویحاً با سیاه‌نمایی شرایط کشور و ندیدن پیشرفت‌ها و تلاش‌های مسؤولان خدوم و گروه‌های خودجوش مردمی برای سازندگی کشور و کم کردن آلام مردم و همچنین افزایش رفاه نسبی،همچون هم‌قطارانش، تکمیل‌کننده‌ جنگ شناختی دشمن است. #سکولاریسم_حوزوی @rozaneebefarda

از ضیافت الله تا لقاءالله یادداشت‌های حج/۱۱ [صفحه ۱ از ۲] اختصاصی|| حجت‌‌الاسلام حمید احمدی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 ♦️صاحب بیت برای آماده سازی بندگان برای حضور در بیت و بلد امنش و از آنجا برای دیدار با صاحب بیت ، به ضیافتی مردمان را فراخواند و بار عام داد ضیافتی یک ماهه برپا نمود و این ماه را مهمانی همه بندگانش قرار داد و پایان این ضیافت را به ضیافتی دیگر که عصاره و شکوه آن ضیافت ماهنه است بیاراست و بلکه همه بهانه و تمرین و آماده شدن برای این ضیافت بزرگ بود لذا آن را عید ضیافت خواندند. به همین جهت اهل عرفان عید فطر را که از دو عید بزرگ اسلامی در قرآن کریم بیان شده ، را عید "ضیافت الله" می خوانند .بر این نظرند که خداوند این ضیافت را برقرار ساخته تا استعداد حضور برای عیدی که از آن به عید "لقاءالله " َنامند ، آماده شوند. 🔸سر آنکه اشهر حج بعد عید فطر آغاز می شود و در ادعیه مختلف ماه رمضان و عید فطر درخواست واحد" اللهم الرزقنا حج بیتک الحرام فی عامی هذا و فی کل عام" با مضامین و تعابیر مختلف بارها تکرار شده است. چون آن مقدمه و مدخل برای این عید بزرگتر یعنی عید لقاء الله است. بدان جهت که حج و عید قربان و همه عالم هنوز از ولایت صاحب مقام خلت ابراهیم خلیل الله برخوردار است. چون هنگامی که ضیافت حج بر پا می شود حج گزار با دوبار احرام بستن و محرم شدن و تلبیه و تاکید برعهد خویش و خلع هر آنچه ماسوی الله است، از خانه گذر تا به صاحب خانه برسد . این تعلیم و آموزه جاوید حضرت ابراهیم علیه السلام است که در روز دهم ذیحجه مقام لقای حق و مقام خلت و خلیل اللهی او را از همه آنچه غیر خدا بود مصون ساخت و دور کرد و خودی ندید تا تعلق و احساس وابستگی کند .هرآنچه محبوب اوخواست خلیل همان پذیرفت . با آنکه در مقام خلت طلب نیاز نزد حضرت حق بردن با اجابت قطعی همراه است چنانچه در حدیثی از امام علی بن موسی الرضا علیهما السلام آمده است که حضرت ابراهیم علیه السلام درخواست احیای مردگان را از خداوند برای اطمینان از وصول به مقام خلیل اللهی بوده است نه تردید در قدرت خداوند تعالی، اگر اجابت می شد- که شد- اطمینان قلبی به وصول این مقام رفیع یعنی دوست خداوند و خلیل او. خلیل از غیرخداوند هیچ تقاضا و اعلام نیاز نمی کند، بلکه فقط از خداوند طلب می کند چنانچه در ماجرای به آتش افکندش درخواست کمک ملائک را هم‌نپذیرفت با آنکه آنها بدون درخواستا و آمده بودند . این ویژگی یعنی آدمی به جایی می رسد که غیر خالق و رضا و خواست تمنایی ندارد. و اگر محبوب ذبح فرزند و سوختن در آتش پسندد آتش هم گلستان و قربانی فرزند همان می شود که زینب کبری فرمود : "ما رایت الا جمیلا ". لذاست که اهل معنی گویند صبر اجمل داریم و صبر جمیل. صبر جمیل یعنی پیش خلق شکایت و نیاز نبردن ولی پیش خداوند طرح نیاز کردن اشکالی ندارد و این خم مقام‌متعالی صبر است . اما صبر اجمل که مقام خاص ولی خداست حتی پیش خداوند هم شکایتی نبرد همانطور که حسین بن علی علیهما در ماجرای کربلا نه کشته شدن فرزند شش ماهه تشنه اش و نه از قطعه قطعه شدن جوان رشید و محبوبش و برادر عزیز و وفادارش هرگز به خداوند شکایتی نبرد ، فقط گفت خدایا این قربانی از ما بپذیر! او را چیزی فراتر از زیبایی قابل حس و درک ما مجذوب خود ساخته بود که جز رخ یار ندید و جز وصف او نگفت ! ما که در پشت پرده های حجاب های متعدد انانیت و نفسانیت گرفتاریم، درکی نداریم تا به وصفش نشینیم. اما حکیمان و اهل معرفت گفته اند که این صبر ی که ابراهیم خلیل علیه السلام در ذبح فرزند به کار بست عزیزش را بدون هیچ بهانه جویی و بدون درخواست تأخیر یا صرف نظر کردن نداشت. بله آرامش و اطمینان او تماشایی شد لذا مقام ایثار و گذشت نیست .مقام ایثار برای پیامبر خدا نه تنها ارزش نیست بلکه حتی ناسازگار با ایمان و باورش است. عارف متأله حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه در باره رأی کسانی که گفته اند ، حضرت ایثار کرده است ، می فرماید مقام؛ مقام ایثار نیست و این در نزد اولیای الهی شرک است. چون هنوز خودی می بیند ، این از ساحت نبی خداوند به دور است. او خودی نمی دید تا بگوید چیزی از من کم شد یا بخشیده شد برای خدا . بلکه هرچه هست اوست. از این رو آورده اند که حضرت در هر ابتلایی و سر افرازی از آن ، به مقامی رسید و بعد از ابتلای ذبح فرزند که همه امکانات و شرایط برای قربانی آماده و عزم او بی خلل بود ، خداوند او را به مقام خلت و مقامت ولایت رساند. " وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا " بعد آن صحنه جاودان و صحفه درخشان از جلوه لقای یار به عید قربان نام گرفت و عید لقاء الله شد. #روزنه؛ دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر:👇 https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053

از ضیافت الله تا لقاءالله یادداشت‌های حج/۱۱ [صفحه ۲ از ۲] اختصاصی|| حجت‌‌الاسلام حمید احمدی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 جون بنده خدا با فنای محض در خالق ، جز او نبیند وقتی چنين شد خواست او ، حال او ، راه او ، چشم و گوش و حواس او، عشق و امیداو همه خدا خواهد شد. غیر او کس نبیند و غیر رضای او چیزی نگوید و ننویسد وهمه افعال و گفتار و اعمال و افکارش رنگ و صبغه خدایی گیرد. این مقام خلت اوست و مقام ولایت که افضل و بالاتر از مقام رسالت است. که هستی برای همیشه از نعمت ولایت ابراهیم خلیل برخوردار است و این ولایت ابدیست! و تجلی این ولایت در حج بیشتر و برجسته تر است. چون او منادی دعوت خاص و بشارت رهایی بشر برای حضور در این بلد امن و خانه خدا و ضیافت بزرگ بود. "وأذن في الناس بالحج" حاجی که در این ضیافت بار یافت و به عید قربان رسیده به برکت ولایت خلیل الله است که دعوتش به گوش می رسد که در این ضیافت دیدار شرکت کنید .و خلیل خدا هم درخواستی کرد که خدایا باطن و ملکوت مناسک حج را به ما نشان بده ، نفرمود فقط به من ارائه کنید ، به حاجیان، به مهمانانی که به امر تو به این بزم ملکوتی دعوت شده اند ،نشان بده . " ارنا مناسکنا" نگفت به ما مناسک تعلیم بده، درخواست کرد باطن و ملکوت این مناسک از طواف و سعی و نماز و قربانی را به ما نشان بده ، این دعای خلیل مستجاب شد چون می دانست که خلیل چه می پسند همان را طرح نیاز کرد و گرفت و خداوند عید قربان را به ولایت و مقام خلت خلیلش عید دیدار با صاحب خانه و عید لقاء الله قراداد. به همین جهت حج برای همیشه ابراهیمی مانده و با نفس قدسی پیامبر اسلام از کج راهه ها دور شد و خانه خدا مجدد تطهیر از پلشتی ها و پلیدی ها شد و حج به اوج خود بازگشت و بعد آن به حج ابراهیمی- محمدی نام گرفت. و تا ابد نیز چنین خواهد ماند، ان شاءالله. ▪️ حمیداحمدی منا ۱۱ ذیحجه ۸ تیر ۱۴۰۲ #روزنه؛ دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر:👇 https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053