دودمه جد ما گریه کنانش را تماشا می کند نوحوا علی الحسین هر که گرید بر حسین یاری زهرا می کند نوحوا علی الحسین صادق آل عبایم کشته ی زهر جفا یا ابا صالح بیا همچو زهرا خانه ام سوزد میان شعله ها یا ابا صالح بیا خیز و بنگر پدرت شد کشته ی زهر جفا مهدی زهرا بیا ناله ی زهرا رسد بر گوش جان در این عزا مهدی زهرا بیا مثل جدم کی شدم پا مال مرکب ای خدا من کجا و کربلا رأس او می رفت پیش خواهرش بر نیزه ها من کجا و کربلا پا کشیدی روی خاک حجره از سوز جگر چشم مهدی گشته تر مثل حیدر کس نمی زد همسرت را پشت در چشم مهدی گشته تر من که عمری گریه کردم در غم کرب و بلا مهدی زهرا بیا همچو جدم می زنم بر خاک حجره دست و پا مهدی زهرا بیا یوسف زهرایم و مسموم زهر کینه ام بر علی آئینه ام در میان کوچه ها در فکر زخم سینه ام بر علی آئینه ام دست من شد بسته چون جدم علی مرتضی مهدی زهرا بیا پا برهنه سر برهنه در میان کوچه ها مهدی زهرا بیا دست بسته می دویدم در میان کوچه ها یا اباصالح بیا یاد طفلان حسین در کوفه و شام بلا یا اباصالح بیا شد سراپای وجودم شعله از زهر جفا من غریبم ای خدا گه بسوزم من ز زهر کینه گه از کربلا من غریبم ای خدا صادق آل پیمبر کشته شد از زهر کین یا اله العالمین مادرش زهرای اطهر در جنان گشته غمین یا اله العالمین با جسارت می زند سیلی به رویم از جفا یا ابا صالح بیا تازه فهمیدم چه شد بر مادرم در کوچه ها یا ابا صالح بیا جگرم پاره شد و پیرهنم پاره نشد یا حسین یا جداه دلم آواره شد و خواهرم آواره نشد یا حسین یا جداه نه فقط شیعه ی صادق به دلش داغ و بلاست صاحب مکتب ماست به خدا صاحب عزایش همه ی آل عباست صاحب مکتب ماست مادرم فاطمه دریاب مرا جان حسین جگرم پاره شده می زنم ناله به یاد لب عطشان حسین جگرم پاره شده شیعه هر چه دارد از نور امام صادق است دین به نام صادق است هر نفس حب الحسین تنها کلام صادق است دین به نام صادق است صادقم پور خليلم نهراسم ز شرار شد مرا فاطمه يار ياد غم های علی برده ز دل صبر و قرار شد مرا فاطمه يار از سرِ شانه عبایش را زمین انداختند پشتِ مرکب می‌دود پیرمرد است و عصایش را زمین انداختند پشت مرکب می‌دود قاتل من قلب من سوزاند با زهر جفا یا اباصالح بیا قاتل جدم سر او را جدا کرد از قفا یا اباصالح بیا شب که دشمن حمله ور شد بر در کاشانه ام یاد حیدر گشته ام همچو زهرا مادرم آتش گرفته خانه ام یاد حیدر گشته ام گرچه از زهر ستم جانم رسیده بر لبم من رئیس مذهبم من قتیل داغ های بی شمار زینبم من رئیس مذهبم از در و دیوار خانه شعله بالا می رود فاطمه وا اماه دست بسته پا برهنه مثل مولا می رود فاطمه وا اماه گریه کم کن ای همیشه داغدار کربلا صادق آل عبا خانه ات آتش گرفت آخر شبیه خیمه ها صادق آل عبا عطر قال الصادقش فیض دمادم می دهد صادق آل عبا او به ما سینه زنان رزق محرم می دهد صادق آل عبا نمک سفره ی تو عبد خدا کرده مرا صادق آل عبا مادرت گریه کن کرب و بلا کرده مرا صادق آل عبا من اگر سینه زنم فاطمی ام حیدری ام شیعه ی جعفری ام مهر تأیید زده فاطمه بر نوکری ام شیعه ی جعفری ام خانه ام در آتش و من در میان کوچه ها مادرم زهرا بیا تا که دیدم شعله را بودم به یاد خیمه ها مادرم زهرا بیا صادق آل عبا شد کشته ی زهر جفا شد مدینه کربلا حضرت باب الحوائج می شود صاحب عزا شد مدینه کربلا #امام_جعفر_صادق_ع @rozeh_daftari1

🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 #دودمه جد ما گریه کنانش را تماشا می کند نوحوا علی الحسین هر که گرید بر حسین یاری زهرا می کند نوحوا علی الحسین صادق آل عبایم کشته ی زهر جفا یا ابا صالح بیا همچو زهرا خانه ام سوزد میان شعله ها یا ابا صالح بیا خیز و بنگر پدرت شد کشته ی زهر جفا مهدی زهرا بیا ناله ی زهرا رسد بر گوش جان در این عزا مهدی زهرا بیا مثل جدم کی شدم پا مال مرکب ای خدا من کجا و کربلا رأس او می رفت پیش خواهرش بر نیزه ها من کجا و کربلا پا کشیدی روی خاک حجره از سوز جگر چشم مهدی گشته تر مثل حیدر کس نمی زد همسرت را پشت در چشم مهدی گشته تر من که عمری گریه کردم در غم کرب و بلا مهدی زهرا بیا همچو جدم می زنم بر خاک حجره دست و پا مهدی زهرا بیا یوسف زهرایم و مسموم زهر کینه ام بر علی آئینه ام در میان کوچه ها در فکر زخم سینه ام بر علی آئینه ام دست من شد بسته چون جدم علی مرتضی مهدی زهرا بیا پا برهنه سر برهنه در میان کوچه ها مهدی زهرا بیا دست بسته می دویدم در میان کوچه ها یا اباصالح بیا یاد طفلان حسین در کوفه و شام بلا یا اباصالح بیا شد سراپای وجودم شعله از زهر جفا من غریبم ای خدا گه بسوزم من ز زهر کینه گه از کربلا من غریبم ای خدا صادق آل پیمبر کشته شد از زهر کین یا اله العالمین مادرش زهرای اطهر در جنان گشته غمین یا اله العالمین با جسارت می زند سیلی به رویم از جفا یا ابا صالح بیا تازه فهمیدم چه شد بر مادرم در کوچه ها یا ابا صالح بیا جگرم پاره شد و پیرهنم پاره نشد یا حسین یا جداه دلم آواره شد و خواهرم آواره نشد یا حسین یا جداه نه فقط شیعه ی صادق به دلش داغ و بلاست صاحب مکتب ماست به خدا صاحب عزایش همه ی آل عباست صاحب مکتب ماست مادرم فاطمه دریاب مرا جان حسین جگرم پاره شده می زنم ناله به یاد لب عطشان حسین جگرم پاره شده شیعه هر چه دارد از نور امام صادق است دین به نام صادق است هر نفس حب الحسین تنها کلام صادق است دین به نام صادق است صادقم پور خليلم نهراسم ز شرار شد مرا فاطمه يار ياد غم های علی برده ز دل صبر و قرار شد مرا فاطمه يار از سرِ شانه عبایش را زمین انداختند پشتِ مرکب می‌دود پیرمرد است و عصایش را زمین انداختند پشت مرکب می‌دود قاتل من قلب من سوزاند با زهر جفا یا اباصالح بیا قاتل جدم سر او را جدا کرد از قفا یا اباصالح بیا شب که دشمن حمله ور شد بر در کاشانه ام یاد حیدر گشته ام همچو زهرا مادرم آتش گرفته خانه ام یاد حیدر گشته ام گرچه از زهر ستم جانم رسیده بر لبم من رئیس مذهبم من قتیل داغ های بی شمار زینبم من رئیس مذهبم از در و دیوار خانه شعله بالا می رود فاطمه وا اماه دست بسته پا برهنه مثل مولا می رود فاطمه وا اماه گریه کم کن ای همیشه داغدار کربلا صادق آل عبا خانه ات آتش گرفت آخر شبیه خیمه ها صادق آل عبا عطر قال الصادقش فیض دمادم می دهد صادق آل عبا او به ما سینه زنان رزق محرم می دهد صادق آل عبا نمک سفره ی تو عبد خدا کرده مرا صادق آل عبا مادرت گریه کن کرب و بلا کرده مرا صادق آل عبا من اگر سینه زنم فاطمی ام حیدری ام شیعه ی جعفری ام مهر تأیید زده فاطمه بر نوکری ام شیعه ی جعفری ام خانه ام در آتش و من در میان کوچه ها مادرم زهرا بیا تا که دیدم شعله را بودم به یاد خیمه ها مادرم زهرا بیا صادق آل عبا شد کشته ی زهر جفا شد مدینه کربلا حضرت باب الحوائج می شود صاحب عزا شد مدینه کربلا #امام_جعفر_صادق_ع @rozeh_daftari1