زسوز غم پر پروانه می سوخت                                      ز داغ لاله ای گلخانه می سوخت وجودش را شرر زد آشنایی                                       که از جور دل بیگانه می سوخت بنوشید آب از پیمانه زهر                                            دل پاکش از این پیمانه می سوخت ز آوای جواد آن جان زهرا                                          نهان گلشن جانانه می سوخت میان حجره بود و ناله می کرد                                                به حال وی دلی آنجا نمی سوخت از همین جا دلت را روانه آن  حجره ای کن که امام جواد میان آن حجره افتاده ، از سوز زهر به خود می پیچید ، اما کشنده تر از این زهر ، زهر بی وفایی همسرش بود ، بمیرم برات آقا محرمی نداشتی ، چه کشید جواد الائمه ، آن ساعتی که دید اُمالفضل در حجره را بست کنیزانش را جمع کرد گفت : شادی کنید تا کسی صدای ناله امام را نشنود بعد شهادت هم دستور داد بدن امام را بالای بام مقابل آفتاب بیندازند ، اما کبوترها  می آمدند بالهاشون را بهم می دادند تا آفتاب به این بدن نتابد ، اما عاشقان امام جواد این بدن دیگر برهنه نبود ، بی سر نبود ، این بدن پاره پاره نبود . رحمت خدا بر این ناله ها ، ای دلهای آماده ، بمیرم برای عزیز فاطمه حسین ، که دخترش بدن بابا را نشناخت، صدا زد عمه این بدن کیه درد دل می کنی ؟ فرمود : سکینه جان این بدن بابایت حسینِ ، همه صدا بزنید حسین حسین .

الا که مظهر جود خدا یکتایی                                      نُهم سلاله پاک رسول بطحایی توئی که خیر کثیر خدای بر خلقی                                  کتاب عشق رضا و یادگار زهرائی خدای خوانده جوادت که جود پیشۀ توست                     تو بر تمام کریمان امیر و مولائی همین نه عقده گشای خلایقی امروز                           که دستگیر همه عاصیان به فردائی مراست عقده دیدار کاظمین بدل                                 چه می شود ز دل این عقده را تو گشائی می دانم دل همه برای کاظمین امروز پر می زند ،امروز دلت را روانه کن کاظمین حرم آقا جواد الائمه ، حاجت دارها ، مریض دارها . به باغ عشق و وفا بعد مادرت زهرا                               جوان ترین گل پرپر میان گلهایی قربان عمر کوتاهت برم آقا ، مثل مادرش زهرا عمر نازنینش کم بوده است ، بیست و پنج سال بیشتر نداشت . آی مردم ، کجای عالم سراغ دارید یک کسی تشنه اش باشد . هی صدا بزند جگرم ، دارد می سوزد اما کف بزنند ، هلهله کنند . بمیرم برای لبهای خشک آقا ، هی صدا می زد : ام الفضل جگرم دارد می سوزد . دلم از بی کسی در التهاب است                                خدایا ناله هایم بی جواب است کشم پا بر زمین از سوز این زهر                                   نوای کام خشکم آب آب است

🏴 #شهادت_امام_جواد علیه السلام 🍂جوان‌ترین ائمه #حجت الاسلام #رفیعی

#مظلوم وا اماما جوادالائمه.. #سینه_زنی و توسل به حضرت جوادالائمه علیه السلام #به نفس حاج محمد طاهری 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 پر میزنم در میزنم پشت دره باب المراد ابن الکریم ابن الرئوف ابن الرضا انت الجواد منم منم گدای تو، گریه کنه عزای تو شکر خدا که اومدم نوحه کنم برای تو مظلوم وا اماما جوادالائمه مسموم وا اماما جوادالائمه کف میزنن دف میزنن رقاصه ها دور و برت اینقدر نکش پاتو زمین چیزی نخواه از همسرت می‌بینه پیچ و تابتو میشنوه آب آبتو حتی نمیزاره کسی بیاد بده جوابتو درها رو میبندن الهی بمیرم میسوزی میخندن الهی بمیرم کشتن تو رو بردن تو رو خاکی شده پیراهنت بالای بام جای تو نیست تو پله ها نندازنت فدای تنها شدنت نخورده آفتاب بدنت بال و پره کبوترا سایه کشید روی تنت عریان روی خاکا حسین وای تو گرمای صحرا حسین وای

#امام_جواد_شهادت از جفاى همسر بى مهر فرياد اى پدر! كز دل و جانم برآورده است فرياد اى پدر! در جوانى گوهر عمر مرا از من گرفت تا كه مأمون دختر خود را به من داد اى پدر! آن چه با من كرد ام الفضل دون كى مى كند همسرى با همسرش اين گونه بى داد اى پدر؟! يك طرف زهر جفا و يك طرف سوز عطش غنچه ى نشكفته ات را داد بر باد اى پدر! بيشتر از زهر كين از تشنه كامى سوختم سوختم چون صيدى اندر دام صياد اى پدر! بس كه فرياد از عطش كردم كه تاثيرى نداشت شد درون سينه ام خاموش فرياد اى پدر! آخر آمد بر سرِ من محنتى كه بارها چهره ام بوسيدى و كردى از آن ياد اى پدر! روز مرگم شد بيا بر غربت من گريه كن چون كه گفتى ذكر خوابم شام ميلاد اى پدر! در خراسان من به ديدارت شتابان آمدم نك بيا از بهر ديدارم به بغداد اى پدر! گر نمى آيى مرا بر سر من آيم در برت مرغ روحم چون شود از بند آزادى اى پدر! در جوار تو «مؤيد» از پى عرض سلام قاصد دل را به كوى من فرستاد اى پدر #سید_رضا_موید 🌾أَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِيِّكَ الْفَرَج

#امام_جواد_علیه_السلام #شهادت #غزل #ای مرا دلبر و دلدار دلم میسوزد همچنان شمعِ شب تار دلم میسوزد #بغضِ غربت به گلو بسته خدا آهم را پشت این آهِ شرربار دلم میسوزد #گُر گرفته جگرم از ستمِ همسر خود من ز بی مهریِ این یار دلم میسوزد #دست نیرنگ پیِ یاری اُمُّ الفضل است زآتشِ زهر ستمکار دلم میسوزد #همۀ عمرم از او زخم زبان میخوردم یارب از اینهمه آزار دلم میسوزد #ظلم بیداد چونان روزِ مرا شب کرده که چه در خواب و چه بیدار دلم میسوزد #دور تا دور تنم هلهله دارد دشمن همچنان زینب از این کار دلم میسوزد #این لبِ تشنه مرا بُرد به گودالِ عطش از غم قافله سالار دلم میسوزد #چشم من روضۀ طفلان حرم میخواند مثل چشمان علمدار دلم میسوزد #روضۀ علقمه و بوی گل یاس علی یادِ آن مادر بیمار دلم میسوزد #مجتبی_تاجیک #اللهم_عجل_لولیڪ_الفرج اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج کربلایی محمد رفیعی

#حرز اسم زیبات همیشه همرامه جواد مقدم #مداحی 🍂🍂🍂🥀🍂🍂🍂🥀 حرز اسم زیبات همیشه همرامه جونمو بدم پات آره از خدامه خوب و دیدنیه لحظه ی رسیدن تو حرم تموم دنیا زیر پامه زائرای محترمتو عشقه مهربونی و کرمتو عشقه همه جاش بوی مشهد و میده گوشه گوشه ی حرمتو عشقه عالم میدونه باب المرادی أنا البخیل و أنت الجوادی آقای مظلوم آقای مظلوم شعله های آهت میکشه زبونه داری از غمای مادرت نشونه غربتت عجیبه مثل مجتبایی هم غریب کوچه هم غریب خونه لخته ی خون خشکیده روی لبات حتی یکی نیست تا که بمیره برات غریبی بالاتر از این نمیشه همسرت مرگتو بخواد از خدات واست بمیرم خیلی غریبی، مشغول ذکر أمن یجیبی آقای مظلوم آقای مظلوم از زمونه آقا دیگه دل بریدی یک نفس هم حتی دلخوشی ندیدی چشم به راه بابا بودی و بمیرم روی خاک حجره پاتو میکشیدی داری کم کم میسوزی و آب میشی گل زهرایی داری گلاب میشی دم آخری روضه خون واسه لب تشنه ی طفل رباب میشی سخته به والله بارون نباره هیچکس نباشه تا آب بیاره لای لای علی جان

زبانحال حضرت جوادالائمه علیه السلام در لحظات شهادت (قدم قدم ، با یه عَلم.....) اهل جفا/ درده سالوب/ لطف ایله یا فاطمه امدادیمه گَل زهر ویروب / ایوده منه / یاندی جگرلریم آنا دادیمه گَل سایسیزدی دیلده درد و غمیم یوخومدی بیر نفر هَمدمیم بیر دردیم هر غمیمدن باشدی نامَحرم اولدی اوز مَحرَمیم ظلمیله ایلیوبدی مسموم حقّیمدن اولموشام من مَحروم یاندیردی قلبیمی زهریله جان ویرّم غربت ایچره مظلوم یا فاطمه ، یا فاطمه اوغلون جواد ئولور آنا گَل دادیمه ایویمده کی /بو نا نجیب/رسم وفانی بولمدی نَدن آنا نه رَحمی وار / نه رأفتی /منه غریبه دور مین اوزگه دَن آنا دیلده مین آه و افغان ئوللم ظلموندن دیده گریان ئوللم قویموری منه سو ویرسینلر جدّیم تک آنا عطشان ئوللم جسمیمی ایله دوتدی رَعشه اوج ایلور آنا آهیم عرشه جان ویررم توپراق اوسته یالقیز حاجت یوخ بالشه یا فَرشه دوزدی یانیر/قلبیم آنا/ اوز غمیمی من ولی آسان سانیرام بولدوم عَموم / حسن نجه/ درده دوشوب او درده منده یانیرام اَشکیله دولدی دیده جامی قورتاردیم من غمِ اَیّامی یاندی دیل آتشِ هجراندا گویلوم ایستیر گورَم بابامی وار کیمیم منه تا آغلاسین سَس چَکسین سینه سین داغلاسین نه باجی نه آنام وار گَلسین جان ویرسم گوزومی باغلاسین باشدان آشیب / درد و غمیم /هیچ کیمه فاش ایدَنمورم سوزلریمی زهر ایله بیر / درده سالوب / اَجل گلور یومسون آنا گوزلریمی روحووی ایلمه آزُرده یا زهرا یاناجاقسان بیرده بو نعشیم بولورم جدّیم تک نچّه گون قالاجاقدی یرده بو غمده مُحنتیم چوخ چوخدی جسمیمده نه قلج نه اوخدی توپراق اوسته اگر قالسامدا بوردا آت گَزدیرَن کی یوخدی

‍ #زمزمه و#سینه زنی .تک و سنگین شهادت#امام_جواد علیه السلام نوای دل بی نوایم غم تو نکرده رهایم مدد یا جواد الائمه که تا کاظمینت بیایم عزادار داغ تو هستیم به پای غم تو نشستیم شنیدیم کمی روضه ات را سپس بغض خود را شکستیم بگریم برایت ، چو ابر بهاران که در کنج خانه ، غریب میدهی جان ادرکنی ابن الرضا ابن الرضا ابن الرضا ( - ) بند دوم: زده زهر شراره به جانش ز دست رفته تاب و توانش گرفت زهر تمام وجودش شده زرد رخ و خشک لبانش شده ناله اش گم میان هیاهو و رقص کنیزان کشیدند کل و کف زدند تا نیاید صدایش دهد جان شبیه حسن او ، غریب است به خانه شده پیرتر از پیر ، اگر چه جوانه ادرکنی ابن الرضا ابن الرضا ابن الرضا بند سوم: سه روز و سه شب جسم پاکش رها گشته بر روی بامی بود این گریزی مناسب دهم تا به ارباب سلامی برای جوادالائمه شدند طائران سایبانی ولی کربلا نزد ارباب نماند ذره ای هم نشانی نه انگشتری هست ، نه جامه به پیکر نه عمامه ای هست ، نه اصلا به تن سر واویلا یابن الزهرا یابن الزهرا یابن الزهرا ....

چهل حدیث نورانی از امام جواد عليه‌السلام ١- الْمُؤمِنُ يَحْتاجُ إلى ثَلاثِ خِصالٍ: تَوْفيقٍ مِنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ، وَ واعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ، وَقَبُولٍ مِمَّنْ يَنْصَحُهُ. (بحار‌الانوار، ج۷۵، ص۳۵۸) فرمود: مؤمن در هر حال نيازمند به سه خصلت است: توفيق از طرف خداوند متعال، واعظى از درون خود، قبول و پذيرش نصيحت كسى كه او را نصيحت نمايد. ٢- قالَ عليه‌السلام: مُلاقاةُ الاْخوانِ نَشْرَةٌ، وَ تَلْقيحٌ لِلْعَقْلِ وَ إنْ كانَ نَزْراً قَليلاً. (بحار‌الانوار، ج۷۱، ص۳۵۳) فرمود: ملاقات و ديدار با دوستان و برادران [خوب]، سبب صفاى دل و نورانيّت آن مى‌گردد و موجب شكوفایى عقل و درايت خواهد گشت؛ گرچه در مدّت زمانى كوتاه انجام پذيرد. ٣- قالَ عليه‌السلام: إيّاكَ وَ مُصاحَبَةُ الشَّريرِ، فَإنَّهُ كَالسَّيْفِ الْمَسْلُولِ، يَحْسُنُ مَنْظَرُهُ وَ يَقْبَحُ أثَرُهُ. (بحار‌الانوار، ج۷۱، ص۱۹۸) فرمود: مواظب باش از مصاحبت و دوستى با افراد شرور؛ چون كه او همانند شمشيرى زهرآلود، برّاق است كه ظاهرش زيبا و اثراتش زشت و خطرناک خواهد بود. ۴- قالَ عليه‌السلام: كَيْفَ يُضَيَّعُ مَنِ اللّهُ كافِلُهُ، وَكَيْفَ يَنْجُو مَنِ اللّه طالِبُهُ، وَ مَنِ انْقَطَعَ إلى غَيْرِ اللّهِ وَ كَّلَهُ اللّهُ إلَيْهِ. (بحار‌الانوار، ج۶۸، ص۱۵۵) فرمود: چگونه گمراه و درمانده خواهد شد كسى كه خداوند سَرپرست و متكفّل اوست. چطور نجات مى‌يابد كسى كه خداوند طالبش است. هر كه از خدا قطع اميد كند و به غير او پناهنده شود، خداوند او را به همان شخص واگذار مى‌كند. ۵- قالَ عليه‌السلام: مَنْ لَمْ يَعْرِفِ الْمَوارِدَ أعْيَتْهُ الْمَصادِرُ. (بحار‌الانوار، ج۶۸، ص۳۴۰) فرمود: هركس موقعيت‌شناس نباشد، جريانات، او را مى‌ربايد و هلاک خواهد شد. ۶- قالَ عليه‌السلام: مَنْ عَتَبَ مِنْ غَيْرِ ارْتِيابٍ أعْتَبَ مِنْ غَيْرِ اسْتِعْتابٍ. (بحار‌الانوار، ج۷۱، ص۱۸۱) فرمود: سرزنش كردن ديگران بدون علّت و دليل، سبب ناراحتى و خشم خواهد گشت، درحالى‌كه رضايت آنان نيز كسب نخواهد كرد. ٧- قالَ عليه‌السلام: أفْضَلُ الْعِبادَةِ الاْخْلاصُ. (بحارالانوار، ج۶۸، ص۲۴۵) فرمود: با فضيلت‌ترين و ارزشمندترين عبادت‌ها آن است كه خالص و بدون ريا باشد. ٨- قالَ عليه‌السلام: يَخْفى عَلَى النّاسِ وِلادَتُهُ، وَ يَغيبُ عَنْهُمْ شَخْصُهُ، وَ تَحْرُمُ عَلَيْهِمْ تَسْمِيَتُهُ، وَ هُوَ سَمّيُ رَسُول اللّهِ صلى‌الله‌عليه‌وآله وَ كَنّيهِ. (بحارالانوار، ج۵۱، ص۳۲) فرمود: زمان ولادت امام عصر عليه‌السلام بر مردم زمانش مخفى است، و شخصش از شناخت افراد غايب و پنهان است. و حرام است كه آن حضرت را نام ببرند؛ و او هم‌نام و هم‌كنيه رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله است. ٩- قالَ عليه‌السلام: عِزُّ الْمُؤْمِنِ غِناه عَنِ النّاسِ. (بحارالانوار، ج۷۲، ص۱۰۹) فرمود: عزّت مؤمن در بى‌نيازى و طمع نداشتن به مال و زندگى ديگران است. ١٠- قالَ عليه‌السلام: مَنْ أصْغى إلى ناطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ، فَإنْ كانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللّهَ، وَ إنْ كانَ النّاطِقُ يَنْطِقُ عَنْ لِسانِ إبليس فَقَدْ عَبَدَ إبليسَ. (کافی، ج۶، ص۴۳۴) فرمود: هر كس به شخصى سخنران علاقمند و متمايل باشد، بنده اوست، پس چنان‌چه سخنور براى خدا و از احكام و معارف خدا سخن بگويد، بنده خداست، و اگر از زبان شيطان و هوا و هوس و ماديات سخن بگويد، بنده شيطان خواهد بود. ١١- قالَ عليه‌السلام: لايَضُرُّكَ سَخَطُ مَنْ رِضاهُ الْجَوْرُ. (بحارالانوار، ج۷۲، ص۳۸۰) فرمود: تو را زیان نمی‌رساند، خشم آن کسی که رضا و خشنودیش جور و ستم است. ١٢- قالَ عليه‌السلام: مَنْ خَطَبَ إلَيْكُمْ فَرَضيتُمْ دينَهُ وَ أمانَتَهُ فَزَوِّجُوهُ، إلاّ تَفْعَلُوهُ تَكْنُ فِتْنَةٌ فِى الاْرْضِ وَ فَسادٌ كَبيرْ. (کافی، ج۵، ص۳۴۷) فرمود: هر كه به خواستگارى دختر شما آيد و به تقوا و تديّن و امانتدارى او مطمئن مى‌باشيد با او موافقت كنيد، وگرنه سبب فتنه و فساد بزرگى بر روى زمين خواهيد شد. ١٣- قالَ عليه‌السلام: لَوْ سَكَتَ الْجاهِلُ مَا اخْتَلَفَ النّاسُ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۸۱) فرمود: چنان‌چه افراد جاهل ساكت باشند، مردم دچار اختلافات نمى‌شوند. ١۴- قالَ عليه‌السلام: مَنِ اسْتَحْسَنَ قَبيحاً كانَ شَريكاً فيهِ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۸۲) فرمود: هر كه كار زشتى را تحسين و تأييد كند، در [عِقاب] آن شريک است. ١۵- قالَ عليه‌السلام: مَنِ انْقادَ إلَى الطُّمَأنينَةِ قَبْلَ الْخِيَرَةِ فَقَدْ عَرَضَ نَفْسَهُ لِلْهَلَكَةِ وَالْعاقِبَةِ الْمُغْضِبَةِ. (بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۶۴) فرمود: هركس بدون اطمينان نسبت به جوانب [هر كارى ، فرمانى، حركتى و...] مطيع و پذيراى آن شود، خود را در معرض هلاکت قرار داده؛ و نتيجه‌اى جز خشم و عصبانيّت نخواهد گرفت. ١۶- قالَ عليه‌السلام: مَنِ اسْتَغْنى بِاللّهِ إفْتَقَرَ النّاسُ إلَيْهِ، وَمَنِ اتَّقَى اللّهَ أحَبَّهُ النّاسُ وَ