گزیده‌ای از روایات #جهاد_با_نفس، مورد توصیه آیت‌الله بهجت قدس‌سره ✅ #امام_باقر‌ علیه‌السلام فرمود: 🔸 مؤمن کسی است که وقتی خشنود شد، خشنودی‌اش او را در گناه و باطل داخل نکند و اگر به خشم آمد خشمش او را از گفتن حق بیرون نبرد و در زمانی که قدرت دارد، قدرتش او را به تجاوز به چیزی که حقی در آن ندارد، نکشاند. 📚 وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۱۹۲ @Roznegaar

#هر_صبح_یک_آیه #قرآن_کریم 🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 «وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ» ما پیش از تو هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر اینکه به او وحی کردیم که: «معبودی جز من نیست؛ پس تنها مرا پرستش کنید.» #سوره_انبیاء آیه ۲۵ @Roznegaar

#تفسیر_آیه و از آنجا که ممکن است بعضى بى خبران بگویند: ما پیامبرانى مانند عیسى(علیه السلام) داریم که دعوت به خدایان متعدد کرده است، قرآن در آیه مورد بحث با صراحت تمام مى گوید: ما قبل از تو هیچ پیامبرى را نفرستادیم مگر این که به او وحى نمودیم که معبودى جز من نیست، و تنها مرا پرستش کنید (وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ مِنْ رَسُول إِلاّ نُوحِی إِلَیْهِ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاّ أَنَا فَاعْبُدُونِ). 🌺🌺🌺 و به این ترتیب، ثابت مى شود نه عیسى(علیه السلام) و نه غیر او هرگز دعوت به شرک نکرده اند، و این گونه نسبت ها تهمت است. #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۲۵ #سوره_انبیاء @Roznegaar

#هر_صبح_یک_آیه #قرآن_کریم 🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 «وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَلْ عِبَادٌ مُّكْرَمُونَ» آن‌ها گفتند: «خداوند رحمان فرزندی برای خود انتخاب کرده است»! او منزه است (از این عیب و نقص)؛ آن‌ها [= فرشتگان‌] بندگان شایسته اویند. #سوره_انبیاء آیه ۲۶ @Roznegaar

#تفسیر_آیه آنجا که در آیه بحث گذشته، سخن از پیامبران الهى و نفى هر گونه شرک (و ضمناً نفى فرزند بودن حضرت مسیح(علیه السلام)) در میان بود، آیات بعد، همه در مورد نفى فرزند بودن فرشتگان است. توضیح این که بسیارى از مشرکان عرب، عقیده داشتند که فرشتگان، فرزندان خدا هستند و به همین دلیل، گاه آن‌ها را پرستش مى کردند. قرآن صریحاً در آیات بعد، این عقیده خرافى و بى اساس را محکوم کرده و بطلان آن را با دلائل مختلف بیان مى کند. 🌺🌺🌺 نخست، مى گوید: آن‌ها گفتند خداوند رحمان فرزندى براى خود انتخاب کرده است (وَ قالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَداً). اگر منظورشان فرزند حقیقى باشد که لازمه آن جسم بودن است، و اگر (فرزندخواندگى) که در میان عرب معمول بوده است، باشد، آن نیز دلیل بر ضعف و احتیاج است، و از همه این‌ها گذشته، اصولاً کسى نیاز به فرزند دارد که فانى مى شود، براى بقاء نسل، کیان و آثار او باید فرزندش حیات او را در درازمدت ادامه دهد، یا براى عدم احساس تنهائى و انس گرفتن یا کسب قدرت است، اما یک وجود ازلى و ابدى و غیر جسمانى و از هر نظر بى نیاز خداست، فرزند براى او معنى ندارد. لذا بلافاصله مى فرماید: منزه و پاک است او از این عیب و نقص (سُبْحانَهُ). سپس اوصاف فرشتگان را در شش قسمت بیان مى کند که مجموعاً دلیل روشنى است بر نفى فرزند بودن آن‌ها: 1 ـ آن‌ها بندگان خدا هستند (بَلْ عِبادٌ). 2 ـ بندگانى شایسته و گرامى داشته (مُکْرَمُونَ). آن‌ها همچون بندگان گریزپا نیستند که تحت فشار مولى، تن به خدمت مى دهند، بلکه بندگانى هستند، از هر نظر شایسته، که راه و رسم عبودیت را خوب مى دانند، و به آن افتخار مى کنند، خدا نیز آن‌ها را به خاطر اخلاصشان در عبودیت گرامى داشته و مواهب خویش را به آن‌ها افزایش داده است. #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۲۶ #سوره_انبیاء @Roznegaar