#هر_صبح_یک_آیه #قرآن_کریم 🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 « إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا» امّا کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، باغ‌های بهشت برین محل پذیرایی آنان خواهد بود. #سوره_کهف آیه ۱۰۷ @Roznegaar

❇ #تفسیر_آیه مشخصات کفار، و زیانکارترین مردم، و همچنین سرانجام کارشان به خوبى دانسته شد و اکنون به سراغ مؤمنان و سرنوشتشان مى رویم تا با قرینه مقابله، وضع هر دو طرف، کاملاً مشخص گردد. قرآن در این زمینه مى گوید: کسانى که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند باغ هاى فردوس منزلگاهشان است (إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ کانَتْ لَهُمْ جَنّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلاً). 🌺🌺🌺 #فردوس به طورى که بعضى از مفسران بزرگ گفته‌اند؛ باغى است که همه نعمت‌ها و تمام مواهب لازم در آن جمع باشد، و به این ترتیب فردوس بهترین و برترین باغ‌هاى بهشت است. #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۱۰۷ #سوره_کهف @Roznegaar

#هر_صبح_یک_آیه #قرآن_کریم 🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 « خَالِدِينَ فِيهَا لَا يَبْغُونَ عَنْهَا حِوَلًا» آنها جاودانه در آن خواهند ماند؛ و هرگز تقاضای نقل مکان از آن جا نمی‌کنند! #سوره_کهف آیه ۱۰۸ @Roznegaar

❇ #تفسیر_آیه و از آنجا که کمال یک نعمت در صورتى خواهد بود که دست زوال به دامن آن دراز نشود، بلافاصله اضافه مى‌کند: آن‌ها جاودانه در این باغ‌هاى بهشت خواهند ماند (خالِدِینَ فِیها). و با این که طبع مشکل پسند و تحول طلب انسان، دائماً تقاضاى دگرگونى و تنوع و تحول مى‌کند. ساکنان فردوس هرگز تقاضاى نقل مکان و تحول از آن نخواهند کرد (لایَبْغُونَ عَنْها حِوَلاً). چرا که هر چه مى‌خواهند در آن‌جا هست، حتى تنوع و تکامل چنان که شرح آن در نکته ها خواهد آمد. #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۱۰۸ #سوره_کهف @Roznegaar

#هر_صبح_یک_آیه #قرآن_کریم 🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 « قُل لَّوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِّكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا» بگو: «اگر دریاها برای (نوشتن) کلمات پروردگارم مرکّب شود، دریاها پایان می‌گیرد. پیش از آنکه کلمات پروردگارم پایان یابد؛ هر چند همانند آن (دریاها) را کمک آن قرار دهیم!» #سوره_کهف آیه ۱۰۹ @Roznegaar

❇ #تفسیر_آیه قرآن در آیه مورد بحث، به پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى گوید: بگو اگر دریاها براى نوشتن کلمات پروردگارم، مرکّب شود، دریاها پایان مى یابد پیش از آن که کلمات پروردگارم پایان گیرد، هر چند همانند آن را به آن اضافه کنیم (قُلْ لَوْ کانَ الْبَحْرُ مِداداً لِکَلِماتِ رَبِّی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ کَلِماتُ رَبِّی وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً). مِداد به معنى مرکّب، و یا ماده رنگینى که به کمک آن مى نویسند مى باشد، و در اصل از مدّ به معنى کشش گرفته شده است; زیرا با کشش آن خطوط آشکار مى شود. کَلِمات جمع کلمه، در اصل به معنى الفاظى است که با آن سخن گفته مى شود، و یا به تعبیر دیگر لفظى است که دلالت بر معنى دارد، اما از آنجا که هر یک از موجودات این جهان، دلیل بر علم و قدرت پروردگار است، گاهى به هر موجودى کلمة اللّه اطلاق مى شود، مخصوصاً این تعبیر در مورد موجودات مهم و با عظمت بیشتر آمده است: در آیه مورد بحث، کلمه نیز به همین معنى است یعنى اشاره به موجودات جهان هستى است که هر کدام حکایت از صفات گوناگون پروردگار مى کند. در حقیقت، قرآن در این آیه توجه به این واقعیت مى دهد که گمان مبرید عالم هستى محدود به آن است که شما مى بینید، یا مى دانید، یا احساس مى کنید، بلکه، آن قدر عظمت و گسترش دارد که اگر دریاها مرکب شوند و بخواهند نام آن و صفات و ویژگى هاى آنها را بنویسند دریاها پایان مى یابند پیش از آن که موجودات جهان هستى را احصا کرده باشند. 🌺🌺🌺 توجه به این نکته نیز لازم است که دریا در اینجا مفهوم جنس را دارد، و همچنین کلمه مثل در جمله وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً نیز معنى جنس را مى رساند، اشاره به این که هر قدر همانند این دریا بر آن افزوده شود، باز هم کلمات الهى پایان نمى گیرد. و به همین دلیل، آیه فوق با آیه مشابهى که در سوره لقمان آمده است هیچ گونه منافاتى ندارد آنجا که مى گوید: وَ لَوْ أَنَّ ما فِی الاْ َرْضِ مِنْ شَجَرَة أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُر ما نَفِدَتْ کَلِماتُ اللّهِ: اگر تمام درختان روى زمین قلم شوند، و دریا و هفت دریاى دیگر، مرکب آن گردند (تا کلمات خدا را بنویسند) هرگز کلمات او پایان نمى گیرد. یعنى این قلم ها مى شکند و آن مرکّب ها تا آخرین قطره تمام مى شوند و هنوز شرح مخلوقات و اسرار و حقایق جهان هستى باقى مانده است. موضوع مهمى که در اینجا توجه به آن لازم است این است که آیه فوق در عین این که گسترش بى انتهاى جهان هستى را در گذشته، حال و آینده مجسم مى سازد، ترسیمى از علم نامحدود خداوند نیز هست; چرا که مى دانیم خدا به همه آنچه در پهنه هستى بوده است و خواهد بود، احاطه علمى دارد، بلکه علم او به حکم این که علم حضورى است از وجود این موجودات، جدا نخواهد بود (دقت کنید). پس، به تعبیر دیگر مى توان گفت: اگر تمام اقیانوس هاى روى زمین مرکب و جوهر شوند، و همه درختان قلم گردند، هرگز قادر نیستند آنچه در علم خداوند است رقم بزنند. #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۱۰۹ #سوره_کهف @Roznegaar

استاد #محسن_قرائتی تفسیر کوتاه قرآن #سوره_کهف آیات ۱۰۷ تا ۱۰۹ @Roznegaar

#هر_صبح_یک_آیه #قرآن_کریم 🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺 « قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُوحَىَ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَن كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا» بگو: «من فقط بشری هستم مثل شما؛ (امتیازم این است که) به من وحی می‌شود که تنها معبودتان معبود یگانه است؛ پس هر که به لقای پروردگارش امید دارد، باید کاری شایسته انجام دهد، و هیچ کس را در عبادت پروردگارش شریک نکند! #سوره_کهف آیه ۱۱۰ @Roznegaar

❇ #تفسیر_آیه این آیه که آخرین آیه سوره کهف است مجموعه اى است از اصول اساسى اعتقادات دینى، یعنى توحید، معاد و رسالت پیامبر(صلى الله علیه وآله) و در واقع همان چیزى است که آغاز سوره کهف نیز با آن بوده است; چرا که در آغاز نیز سخن از اللّه، وحى و پاداش عمل و قیامت بود، و از یک نظر، عصاره و فشرده اى است از مجموع این سوره، که قسمت مهمى از آن بر محور این سه موضوع دور مى زد. و از آنجا که مسأله نبوت، در طول تاریخش با انواع غلو و مبالغه همراه بوده است آن را چنین بیان مى کند: بگو من فقط بشرى همچون شما هستم، یگانه امتیازم این است که بر من وحى مى شود (قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحى إِلَیَّ). و با این تعبیر، بر تمام امتیازات پندارى شرک آلودى که پیامبران را از مرحله بشریت، به مرحله الوهیت بالا مى برد، قلم سرخ مى کشد. 🌺🌺🌺 سپس، از میان تمام مسائلى که وحى مى شود، انگشت روى مسأله توحید گذارده مى گوید: بر من وحى مى شود که معبود شما فقط یکى است (أَنَّما إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ): چرا تنها به این مسأله اشاره شده است براى این که توحید، عصاره همه معتقدات و همه برنامه هاى فردى و اجتماعى سعادت بخش انسان است. در بحث هاى معاد و نبوت، این واقعیت به ثبوت رسیده است که آنها جدا از توحید نیستند، یعنى: هنگامى که خدا را با همه صفاتش بشناسیم، مى دانیم چنین خدائى باید پیامبرانى بفرستد، و نیز حکمت و عدالت او ایجاب مى کند: دادگاه عدل و رستاخیزى وجود داشته باشد، مسائل اجتماعى و کل جامعه انسانى و هر چه در ارتباط با آن است باید پرتوى از توحید و وحدت باشد، تا سامان یابد. سومین جمله این آیه، اشاره به مسأله رستاخیز مى کند و آن را با فاء تفریع به مسأله توحید پیوند زده، و مى گوید: بنابراین هر کس امید لقاى پروردگارش را دارد باید عمل صالح انجام دهد (فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً). لقاى پروردگار، که همان مشاهده باطنى ذات پاک او با چشم دل و بصیرت درون است، گر چه در این دنیا هم براى مؤمنان راستین امکان پذیر است، اما از آنجا که این مسأله در قیامت به خاطر مشاهده آثار بیشتر و روشن تر و صریح تر، جنبه همگانى و عمومى پیدا مى کند، این تعبیر در زبان قرآن، معمولاً در مورد روز قیامت به کار رفته، از سوى دیگر، طبیعى است اگر انسان انتظار و امید چیزى را دارد، باید خود را براى استقبال از آن آماده کند. آن کس که ادعا مى کند: من انتظار چیزى دارم و اثرى در عمل او نمایان نیست، در واقع مدعى دروغینى بیش نخواهد بود. به همین دلیل، در آیه فوق، فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً به صورت صیغه امر، بیان شده، امرى که لازمه رجاء، امید و انتظار لقاى پروردگار است. در آخرین جمله، حقیقت عمل صالح را در یک بیان کوتاه چنین بازگو مى کند: و نباید کسى را در عبادت پروردگارش، شریک سازد (وَ لا یُشْرِکْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً). به تعبیر روشن تر تا حقیقت خلوص و اخلاص در عمل نیاید، رنگ عمل صالح به خود نخواهد گرفت. انگیزه الهى و خدائى است که به عمل انسان عمق مى دهد، نورانیت مى بخشد، و جهت صحیح مى دهد، و هنگامى که اخلاص از میان رفت، عمل، بیشتر جنبه ظاهرى پیدا مى کند، به منافع شخصى گرایش مى یابد، و عمق و اصالت و جهت صحیح خود را از دست مى دهد. در حقیقت، این عمل صالحى که از انگیزه الهى و اخلاص، سرچشمه گرفته و با آن آمیخته شده است گذرنامه لقاى پروردگار است!. و همان گونه که سابقاً اشاره کرده ایم عمل صالح آن چنان مفهوم وسیعى دارد که هر برنامه مفید و سازنده فردى و اجتماعى را در تمام زمینه هاى زندگى شامل مى شود. #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۱۱۰ #سوره_کهف @Roznegaar

استاد #محسن_قرائتی تفسیر کوتاه قرآن #سوره_کهف آیه ۱۱۰ @Roznegaar

🔶 #نشان | قُل لَّوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِّكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي 🔸 قرآن، کتاب تدوین و کائنات، کتاب تکوین خداست. این دو، بر هم منطبق و آینۀ یکدیگرند. اگر لمس کلمات قرآن بدون وضو حرام است، ناسزا به مخلوقات هم که کلمات کتاب تدوین خدا هستند جایز نیست حتی شیطان؛ چون مظهر اسم الهی «یا مُضِلّ » است. #سوره_کهف ، آیۀ ۱۰۹ @Roznegaar

📸 #نشان قَالَ هَٰذَا فِرَاقُ بَيْنِي وَبَيْنِكَ ۚ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأْوِيلِ مَا لَمْ تَسْتَطِع عَّلَيْهِ صَبْرًا 🔸 داستان #خضر و #موسی ، حکایت عشق و عقل است؛ یکی قلندر درگاه بود و دیگری سکندر آگاه. یکی قاضی شریعت بود و بر ظاهر حکم می‌کرد و دیگری متقاضی حقیقت بود و باطن را می‌دید. #سوره_کهف ۷۸ @Roznegaar