✅تفاوت یهود با صهیونیسم 🔹 #صهیونیسم یک حزب و تشکیلات سیاسی است که با وسایل و #ابزار_ظالمانه و نامشروع #اهداف_جابرانه و غاصبانه ای را تعقیب می کند. صهیون نام کوهی است در اورشلیم که بارگاه حضرت داود پیامبر (عليه السلام) در آن قرار دارد و واژه‌ی #صهیونیسم از آن گرفته شده است. قبل از جنگ جهانی اول، روزنامه نگاری به نام #تئودر_هرتزل اهل اتریش، یا مجارستان در سال ۱۸۹۶ کتابی به نام «دولت یهود» نوشت و منتشر نمود. او در این کتاب از لزوم تشکیل کشور مستقل برای یهودیان سخن به میان آورد، اما به محل و مرکز تشکیل دولت یهود اصلاً اشاره ای نشد. در این کتاب پیشنهاد نمود که آژانس یهود تشکیل شود تا برنامه مذاکرات و نقشه های حزب را تنظیم نماید و یک شرکت یهودی به وجود آید که احتیاجات اقتصادی نهضت را تأمین کند. اولین کنگره حزب صهیونیسم در شهر بال سوئیس تشکیل گردید که در آن کنگره فلسطین محل تشکیل دولت یهود تعیین شد. 🔹پس از شکست دولت عثمانی و حاکمیت انگلستان بر فلسطین و لبنان و شروع جنگ جهانی اول که دامنه اش به حدود #فلسطین رسیده بود، یکی از #رهبران_صهیونیسم به نام #هربرت_سموئل یادداشتی به اعضاء کابینه انگلستان و نمایندگان عوام آن کشور تقدیم کرد، و در آن یاداشت پیشنهاد کرد که یک #دولت_یهودی تحت نظارت #انگلستان در #فلسطین ایجاد شود، و از طرفی جمعی دیگر از رهبران یهود و در رأس آن #دکتر_وایزمن استاد کرسی شیمی دانشگاه منچستر انگلیس که در اثر کشف ماده «اسیتون» که برای مواد منفجره ضروری بود، در جامعه و دستگاه دولتی انگلیس صاحب نفوذ بودند، با مقامات انگلیس و همچنین فرانسه و آمریکا درباره تشکیل دولت یهودی در فلسطین مذاکره کردند، و بالاخره کار به جایی رسید که #بالفور وزیر خارجه وقت انگلیس وعده تشکیل #دولت_یهودی را در روز دوم نوامبر ۱۹۱۷ میلادی به #صهیونیستها داد و در نتیجه #یهودیها با حمایت کامل #انگلیس و #آمریکا و #فرانسه دولت خود را تشکیل دادند. 🔹به طور خلاصه عوامل مؤثر در تشکیل دولت صهیونیزم به شرح زیر است: 1⃣پافشاری #سردمداران_یهود و #صهیونیسم برای تشکیل دولت یهود در فلسطین. 2⃣آمادگی حکومت های غرب و شرق برای نجات ملت‌ها از شر یهودیها و مزاحمت های سیاسی و اقتصادی؛ زیرا یهود در هر کشوری که باشد اقتصاد آن کشور را قبضه می کند و به همین دلیل روسیه آن ها اخراج کرد. 3⃣از همه مهم‌تر #استکبار_جهانی بر آن بود که یک غدّه سرطانی را در قلب کشور های اسلامی قرار دهد، تا دولت‌های عرب و مسلمان نتوانند به وحدت برسند و دوباره تجربه امپراطوری عثمانی تجدید نشود و اصولاً جامعه مسلمانان گرفتار #اسرائیل شوند. 🔹#یهودیان خود را قوم برگزیده خداوند می‌دانند و بر خلاف مسیحیان و مسلمانان که دینشان را جهانی می‌دانند، یهودیان، رستگاری را منحصر به قوم یهود می‌دانند و پذیرش دین یهود را از طرف دیگران صحیح نمی‌دانند و معتقدند که یهودیت تنها از طریق نسل و پدران منتقل می‌شود. بنابراین #صهیونیست نام حزب سیاسی بود که در میان یهودیان تشکیل شد و معتقد به تشکیل کشور مستقل در فلسطین و گسترش آن از نیل تا فرات است، در حالی که همه یهودیان چنین اعتقادی ندارند. همچنین #صهیونیست معتقد به برتری نژادی #یهود بر دیگران است و به همین خاطر یک اعتقاد #نژادپرستانه را دنبال می کنند و نیز معتقد به پیشبرد اهداف خود با قدرت نظامی و سلطه گری بر دیگران هستند، و این اعتقاد اگر چه در میان بسیاری از یهودیان وجود دارد و غالبا طرفدار صهیونیست هستند، اما تعداد زیادی از یهودیان هستند که با این نوع اعتقادات موافق نیستند و تعداد آنها رو به افزایش است. 🔹به همین خاطر می بینیم که گروههای مخالف صهیونیست در جامعه یهودیان نیز به وجود آمده است و دست به ایجاد تشکیلات مستقل از صهیونیست و اسرائیل زدند و به مخالفت با تشکیل و ادامه کشور اسرائیل پرداختند. این تشکل در جامعه آمریکا وجود دارد و اخیرا در کشور انگلستان نیز به وجود آمده است. اصطلاح صهیونیست مسیحی، اصطلاح جدیدی است که به مسیحیانی گفته می‌شود که تفکر صهیونیستی دارند و همانند یهودیان صهیونیست، معتقد به تسلط یهود بر بیت المقدس و اماکن مقدس مسلمانان می‌باشند تا شرایط ظهور مسیح فراهم گردد! #طوفان_الاقصی

🇮🇷🇵🇸 ﷽ 🎥#تحلیل_و_تبیین | کودتای ۲۸ مرداد به روایت دکتر موسی حقانی | قسمت اول 🍃🌹🍃 ▪️علت اصلی #کودتای۲۸ مرداد ۱۳۳۲ مبارزه ملت ایران علیه استعمار #انگلیس بود. یکی از اهداف کودتای ۲۸مرداد۱۳۳۲ تداوم غارت نفت ملت ایران بود. #روشنگری | #جهاد_تبیین

🇮🇷🇵🇸 🔰نگاه درون‌زا به امنیت منطقه‌ای 🍃🌹🍃 🔹سفر اخیر وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به دو کشور #مصر و #لبنان، نقطه آشکارساز دیپلماسی متوازن و منطقه‌ای در حوزه سیاست خارجی کشورمان محسوب می‌شود. دیدار‌هایی که میان «دکتر عراقچی» با «عبدالفتاح السیسی» رئیس‌جمهور مصر و «نواف سلام» نخست‌وزیر لبنان صورت گرفت، قطعا نقش به‎سزایی در تنظیم یا حتی بازتعریف برخی روابط میان طرفین ایفا خواهد کرد. در این‎باره سه نکته اساسی وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گیرد: 🔸نکته اول؛ تمرکز جمهوری اسلامی ایران بر «دیپلماسی منطقه‌ای» یک اصل مهم و فرمولی منطقی و پویا در عرصه سیاست خارجی کشور محسوب می‌شود. در دوران حضور «شهید امیرعبداللهیان» در مسند وزارت خارجه این روند به‎خوبی کلید خورد و اکنون نیز ادامه پیدا کرده است. مفهوم سیاست خارجی متوازن یا فراگیر، اصطلاحی است که در اینجا باید مورد توجه و تأکید قرار گیرد. بر همین مبنا، در ابتدا وزن هر بازیگر در نظام بین‌الملل به‎درستی سنجیده شود و سپس نسبت آن بازیگر با منافع ملی ما مشخص شود و بر اساس این دو مؤلفه رابطه ما با آن بازیگر تنظیم یا بازتعریف شود. با توجه به تلقی‌ها و انگاره‌های نوینی که در حوزه امنیت پیرامونی خلق شده، دیپلماسی منطقه‌ای و درک متقابل بازیگران غرب آسیا از یکدیگر اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است. نگاهی که از مرکز به منطقه غرب آسیا و پیرامون وجود دارد، منجر به این شده است که ما در سیاست‌های منطقه‌ای و پیرامونی خود در قالب سیاست اولویت همسایگان دستاورد‌های خوبی را مشاهده کنیم. خلق منظومه امنیتی بر اساس «نقش‌آفرینی مشترک بازیگران منطقه» یکی از راهکار‌ها و محور‌هایی است که جمهوری اسلامی ایران بار‌ها روی آن تأکید کرده است. بر این اساس، اساسأ نظم و امنیت منطقه‌ای در گروی همزیستی، همکاری و هم‌افزایی بازیگران منطقه است و بازیگران فرامنطقه‌ای قاعدتاً نقشی در تعریف و عملکرد این منظومه نخواهند داشت. پیام اصلی جمهوری اسلامی ایران به تمامی کشور‌های منطقه مشخص است؛ «نباید به سبب جبر ژئو‎پلیتیک و جغرافیایی، کشور‌های منطقه صرفا به «همزیستی» با یکدیگر اکتفا کنند، بلکه این همزیستی باید تبدیل به «همپوشانی» و در مراحل بالاتر «هم‌افزایی» شود.»  🔹نکته دوم؛ معطوف به موقعیت خاصی است که منطقه غرب آسیا در آن قرار گرفته است. تحولات دوسال اخیر (وقوع جنگ #غزه و لبنان و تحولات #سوریه)، مسئولیت بزرگی را متوجه دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان کرده است. شاید برخی مدعی شوند که میان دغدغه‌های دولت‌ها و کشور‌های گوناگون منطقه بر سر موضوع جنگ غزه و پرونده‌هایی مانند «طرح دودولتی» و «پیمان ابراهیم» دوگانگی وجود دارد. اما حتی این دوگانگی نیز نباید به نادیده گرفتن اصل تلاش کشورمان مبنی بر حفظ موجودیت ارزنده جبهه #مقاومت و متعاقباً، از بین بردن سوءتفاهم‌های دوجانبه و چندجانبه در منطقه منتج شود. وجود اختلاف در میان بازیگران و دولت‌های منطقه، امری بدیهی بوده که معلول مداخله‌گرایی مزمن بازیگران فرامنطقه‌ای و در رأس آنها #آمریکا، #انگلیس و فرانسه در غرب آسیاست. با این حال این «معضل ادراکی» نباید تبدیل به یک «بحران راهبردی» در منطقه شود. جمهوری اسلامی ایران در این‎باره باید ضمن ایفای نقش تبیین‎گری خود در قبال اهداف و نقشه‌های واشنگتن، تل‌آویو و بازیگران غربی در منطقه، در ترسیم همکاری‌ها و هم‌افزایی‌های چندجانبه منطقه‌ای بر اساس «دغدغه‌های مشترک» جدیت ویژه‌ای داشته باشد. تمرکز وزارت امور خارجه کشور بر کشور‌های منطقه نشان می‌دهد این جدیت و عزم در دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران شکل گرفته است. 🔸نکته سوم؛ آمریکا و رژیم صهیونیستی همواره از دیپلماسی منطقه‌ای کشورمان وحشت‎زده بوده‌اند. از منظر دشمنان، تلقی «درون‌زا» از مقوله امنیت منطقه‌ای و تسری این نگاه به همه کشور‌های منطقه غرب آسیا جایی برای مداخله‌گرایی دشمنان در این حوزه حساس و راهبردی باقی نخواهد گذاشت. جمهوری اسلامی ایران مدل‌های همکاری نوین در منطقه را احصاء کرده و اکنون در‎صدد تبدیل آنها به یک «مبنای مشترک همکاری» در منطقه است. برخی کشور‌های منطقه از این رویکرد در «ونزا» استقبال کرده و برخی دیگر هنوز متوجه اهمیت و اصالت این نگاه کلان و راهبردی نشده‌اند. در چنین فضایی باید تلاش کرد تا با وجود برخی اختلافات بر سر مسائل گوناگون، از نقاط اشتراک امنیتی، ژئو‎پلیتیک و دینی در ترسیم این منظومه عملیاتی مشترک بهره جست. انتظار می‌رود این تلاش به‎صورت مستمر از سوی وزارت امور خارجه کشورمان ادامه پیدا کند. ✍ حنیف غفاری