رمان نویسان مذهبی فراموش کرده‌اند که باید "کونوا دعاه الناس بغیر السنتکم" را رعایت کنند. همه هنر رمان‌نویس باید این باشد که بی‌صدا و قطره قطره ارزش‌ها را بین اجزاء داستان، بگنجاند. به گزارش خبرنگار صدای حوزه، رمان و ادبیات ابزار مدرنی است که با گذشت روزگار، به مصرف بالینی بسیاری از مردم خصوصا جوانان و نوجوانان با انواع سلایق مذهبی و فرهنگی و سیاسی تبدیل شده است. دیگر نمی توان رمان نویسی را یک پدیده لاکچری و برای قشر خاص و یا امری نخبگانی تلقی نمود. پی دی اف ها و اپلیکیشن هایی که در فضای وب، رمان خوانی را به یک امر روزمره و عادی تبدیل کرده و رگ های جامعه را چه خوب یا چه بد، درگیر خود کرده است. این مساله وقتی جدی می شود که مساله ای به نام رمان دینی یا رمان نویسی با ژانر مذهبی به تدریج در حال نضج گرفتن و شکل گیری است و وارد گود پرتلاطم و سنگین رقابت برای ذائقه سازی و مصرف اجتماعی_فرهنگی شده است. در همین رابطه پایگاه خبری تحلیلی صدای حوزه مصاحبه ای ترتیب داده با یکی از خواهران طلبه جوانی که وارد عرصه رمان نویسی شده و با یک چارچوب ذهنی دینی و ماموریت تبلیغی، تالیفاتی را به انجام رسانده و در کنار شغل و زندگی شخصی، به تدریس و تربیت نیرو برای این عرصه همت گماشته است. خبرنگار : سلام علیکم پایگاه خبری تحلیلی صدای حوزه مفتخر است که جهت مصاحبه پیرامون جایگاه و ضرورت ادبیات و رمان نویسی خدمت شماست. در ابتدا لطفا خودتون رو معرفی بفرمایید. میزان تحصیلات و جایگاه حقوقی و یا مشغولیت های فرهنگی که دارید و آثاری که از شما به چاپ رسیده یا در دست چاپ است را عنوان کنید. زینب رحیمی تالارپشتی‌ هستم، با مدرک سطح سه فقه و اصول. در مرکز مدیریت حوزه‌های خواهران مشغول به کار بوده و سابقه تبلیغ در مدارس را هم دارم. کتاب “بررسی تطبیقی ارث زوجه” و دو رمان به اسم‌های “برگی از درخت”و “دختر مهتاب” را چاپ نموده و اقدام به انتشار رمانی با عنوان “حاشیه پررنگ” در فضای مجازی کرده‌ام. خبرنگار: از وضعیت رمان نویسی در کشور صحبت کنید که بازار مصرف و خواننده اش چگونه است و میزان استقبال خوانندگان در چه وضعیتی است؟ بشر از آغاز خلقت مشغول رویا پردازی بوده‌ و کتیبه و سنگ نوشته‌های هزاران سال پیش هم نشان‌ از قدمت داستان‌پردازی انسان‌ها دارد. رمان از حدود دویست سال پیش که پا به ایران گذاشت، مشتری‌های خاص خودش را داشته و دارد. نوجوانان و جوانان، بزرگترین مشتریان رمان بوده و هستند. علاقه این قشر از مخاطبان به دلیل اقتضائات سنی آن‌هاست‌‌. اقتضائاتی در ارتباط با رویاپردازی و بلندپروازی‌های طبیعی‌شان. نکته قابل ذکر این است که در گذر این دویست سال، بنا به شرایط زمانی و تفکرات غالب در جامعه، مثل کشف حجاب، جریانات غرب‌زده، انقلاب، دفاع مقدس و جریان‌های آزادی‌گرا و ذائقه مخاطبان رمان دستخوش تغییرات فراوانی شده. حتی گاهی میزان استقبال را هم تحت تاثیر قرار داده است. امروز و در این برهه، رمان با نوع جدید و متفاوتش مورد استقبال قشر غالب رمان‌خوانان قرار گرفته. رمان‌های آنلاین، فن فیک و وانشات‌ها، علاوه بر رمان‌هایی که به رمان‌های زرد معروفند، عمده بازار مصرف رمان را به خود اختصاص داده است. آنقدر که می‌توان گفت بازار مصرف را اشباع کرده‌‌اند. نوجوان پر شور و احساس، ابتدا طرفدار خواننده یا بازیگری مشهور می‌شود؛ سپس به خاطر حس هواداری عمیقی که اقتضاء سنش است، فن فیک‌های طراحی شده و هدفمند موجود را دنبال می‌کند.  خبرنگار: رمان نویسی با موضوعات دینی چه وضعیتی دارد و ضعف ها و قوت های رمان ها با رویکرد دینی را چگونه ارزیابی می کنید؟ می‌توان گفت امروزه رمان‌ با موضوعات و ژانر مذهبی و دینی به طور غالبی طرفدار ندارد؛ حتی اکثر مذهبی‌ها هم سراغ آن‌ها نمی‌روند. از جمله دلایلی که می‌توان برای آن ذکر کرد، عبارتند از: ۱.کلیشه‌ای و شعاری بودن رفتارها؛ ۲.پایین بودن اکت‌ها و هیجاناتی که جوانان دنبال آن هستند؛ ۳.معصوم بودن شخصیت‌های اصلی؛ ۴.تغییر ذائقه مخاطب با فن‌فیک‌ها، وانشات‌ها و رمان‌های زردی که جوان و نوجوانِ در سن بلوغ، آن را دوست دارد. ۵.نبود عاشقانه‌های موجود در فن فیک‌ها، وانشات‌ها و … در رمان‌های مذهبی. البته این فقره یکی از عوامل مورد قبل به حساب می‌آید. ۶.سنگین‌نوشتن مذهبی‌نویس‌ها به دلیل معیار نویسی؛ معیار نویسی با سنگین‌نویسی درهم و قلم روان گم شده است. ۷.تلنبار کردن کل مباحث اعتقادی و دینی در یک رمان. به اصطلاح کامیونی از این مباحث را وسط یک داستان خالی می‌کنند. به عبارتی فراموش کرده‌اند که باید “کونوا دعاه الناس بغیر السنتکم” را رعایت کنند. همه هنر رمان‌نویس باید این باشد که بی‌صدا و قطره قطره ارزش‌ها را بین اجزاء داستان، بگنجاند. خبرنگار : با چه رویکردی خود شما وارد چنین فضایی شدید و چه دغدغه ای باعث شد که به عنوان یک خانم طلبه به رمان نویسی روی بیاورید؟ بنده از کودکی به