واحدهای واکنش انگیزش (MRU) اولین بار دوایت سوین این واحدها را توضیح داد. این واحدها کوچکترین واحد داستان گویی‌اند و زمانی که به درستی در داستان استفاده شوند به خوبی خواننده را جذب می‌کنند. این واحدها دو بخش دارند محرک (علت) و پاسخ آن(معلول). زنجیرۀ آن دو با هم یک روایت را می‌سازد. محرک برای شخصیت شما محرکی بیرونی است؛ به عبارت دیگر چیزی است که در محیط اتفاق می‌افتد و می‌تواند توسط شخصیت دیگری در آن محیط دیده، شنیده، یا لمس شود. این امر باید برای زاویه دید شخصیت داستان معنی‌دار باشد تا برای پاسخ دادن به آن احساس نیاز کند. مثال‌هایی مناسب از محرک؛ یک سگ افسار گسیخته، وحشیانه و پارس کنان، به سمت شخصیت زاویه دید داستان می‌آید، کاغذ حاوی نوشته‌ای محرمانه از جیب شخصیت داستان چرخ‌زنان به زمین می‌افتد، معشوقه شخصیت داستان که فکر می‌کرده از او متنفر است به صورت غیر منتظره ای او را می‌بوسد. شخصیت زاویه دید داستان محرک معرفی نشده است؛ زیرا این کار باعث می‌شود خواننده از شخصیت داستان دور شود؛ یعنی می‌گویید که《«کشو انگشت شارون را نیشگون گرفت》 نه اینکه《شارون احساس کرد که کشو انگشتش را نیشگون گرفته است.》 این پاسخ واکنش شخصیت به محرک را توصیف می‌کند و باید بعد از محرک اتفاق بیفتد. یعنی نمی‌گویید که 《شارون جیغ زد و دستش را کشید بعد از اینکه کشو انگشتش را نیشگون گرفت》؛ زیرا چنین چیزی معمول نیست. ابتدا شارون نیشگون را احساس می‌کند، سپس واکنش نشان می‌دهـد. کتاب گام‌به‌گام داستان‌نویسی حرفه‌ای جلد ۱ نویسنده امی دیر دون #آموزش #ز_فلاح