✅ منشأ خرقه در تصوف 🔹دلق نام دیگر خرقه، به معنی لباس مخصوص صوفیان است. 🔹در کنار خرقه و دلق، مترادف‌هایی چون جُبّه، مُلمّع، و پشمینه نیز رایج بوده است. 🔹درباره منشا دلق یا خرقه گفته‌اند: خرقه رهبانان که ظاهرا در قرون اول سفید رنگ بوده، بعدها سیاه رنگ شده است. 🔸مقصود از "سو کوران" که فردوسی در شاهنامه از آن صحبت می‌کند، اساقفه (ج اُسقف) نسطوریان مسیحی است که در قرن سوم به ایران پناهنده شده و آن‌ها هستند که لباس پشمینه خشن می‌پوشیده‌اند تا ریاضتی برای آنان باشد. اصطلاح صوفی و صوفیه (به لغت تانیث) که فارسی آن پشمینه‌پوش است، به مردان و زنان مسیحیان اطلاق می‌شده است. 📚 تاریخ تصوف در اسلام، ص 75 و 76 🔰 @Adyanuniv🔰