انحراف صوفیان در خرقه💠 🔸یکی از بدعتهایی که تصوف به وجود آورده خرقه پوشی است که این مطلب خود به تنهایی آواز رسوایی تصوف است که بی‌شباهت به لباس شیطان نیست. 🔹بر خلاف آنكه خرقه در روزگاری، تن پوشی ساده برای تظاهر به زهد و رياضت بود، اندك اندك از سادگی خارج شد و جزء البسه رسمی خانقاه داران قرار گرفت و صوفیان برای مقدس جلوه دادن آن، مطالب غیر واقع بر آن بافتند. 🔻براي نمونه نوشته اند: « نقل است كه درويشی در وادی می‌رفت. شيری قصد او كرد، چون در درويش نگريست، بغرّيد و روی در خاك نهاد و برفت. درويش در جامه‌ی خود نگاه كرد، پاره ای از جامه‌ی شيخ رقی بر آن دوخته بود. دانست كه شير حرمت آن داشت. »[1] 🔻نقل كرده اند كه رابعه را در خواب ديدند و می‌گفت: «خداوند فرمان داد تا خرقه‌ی مرا به عنوان زينت از عرش آويختند.»[2] نتيجه آنكه خرقه و خرقه پوشی كه هيچگونه پيشينه ای در شرع مقدس و سيره معصومين عليهم السلام نداشت، بدعتی از اهل خانقاه است كه براي موجه كردن آن از هيچ تلاشی، حتی جعل حديث هم كوتاهی نكردند! 📚پی نوشت [1] - تذكرة الأولياء، ص 594 [2] - اسرار التوحيد، ج 2 / 459. 🔰 @adyanuniv 🔰