❗️خطا در استفاده از روایات تفسیری بعضی افراد تا روایتی در تفسیر قرآن پیدا کنند، می‌گویند «این را امام(ع) یا پیامبر(ص) فرموده» و همان سخن را قطعی تلقی می‌کنند. چه کسی گفته هر روایتی که در هر کتابی به نام پیامبر(ص) و امام(ع) است واقعاً از آن‌هاست؟ بله، اگر ما بدانیم که پیامبر(ص) و امام(ع) دربارۀ این آیه این مطلب را فرموده‌اند، بی‌شک بالای چشم ماست، ولی به‌شرط آن‌که اثبات شود این روایات واقعاً گفتهٔ پیامبر(ص) یا امام(ع) است. دأب من همیشه این است. گاهی انسان می‌خواهد مطلبی را از قرآن بفهمد، منهای تفاسیر، این می‌شود قرآن. به‌محض این‌که گفتید در فلان روایت این‌طور آمده، این دیگر قرآن نیست، حدیث است. این استناد به قرآن نیست و استناد به حدیث است. استناد به قرآن تا وقتی «استناد به قرآن» است که هیچ‌چیز کنارش نباشد، جز قراین فهم قرآن. 📚 علوم قرآنی، ص ۱۳۹ 🔰اندیشه بهشتی را دنبال کنید: ایتا | بله | تلگرام | اینستاگرام | ویراستی | آپارات | یوتیوب