با افتخار باید فریاد بزنم من هم مثل ۹۶ درصد جامعه ایران هستم. در حال حاضر ته کارت بانکیم زیر دویست تومن موجودی داره. یه فروپاشی روحی روانی بزرگ رو دارم از سر می‌گذرونم. و با مساله های دیگه ای درگیرم که هر آدم عادی یا ایرانی باهاش درگیره. از سر شکم سیری و راحتی دغدغه فلسطین تو سرم نیست. از سر بی توجهی به ملت خودم درگیر یه ملت دیگه نیستم. دوست داشتم این متن روی پیشونیم برچسب می‌شد اون شب: شب طوفان رفتیم امیرچخماق برای شادی این اتفاق. باید بی رودروایسی بگم جمعیت کم بود.. مردم به ما ادمهایی که دور شهدای گمنام جمع شده بودیم با تعجب نگاه می‌کردن و خیل کثیری خبر نداشتن چخبره... آیا ما زامبی هستیم و اونا مردم معمولی؟ آیا ما قشر ۴درصدی بی دردی هستیم که پیگیر اینطور اتفاقاته؟ نه! تا وقتی لیاقت داشته باشم جزو این ما می‌مونم. جزو آدمهایی که کنار درد های کوچیک و بزرگ خودشون دغدغه اشون محدود به دو متر جلوی پاشون نیست... درگیریشون فقط زندگی راحت تر و مهاجرت و پول بیشتر نیست... دنیا دوروزه که ما تو ۷۰ یا نهایتا ۱۰۰ سال تجربش میکنیم... روزی با ماست و روزی علیه ماست. شریف باشیم و آرمان داشته باشیم و برای قدم های کوچیک و بزرگی که آرمانمون رو به پیروزی بر میداره از ته دل شاد باشیم. #روزنگار ۱۷ ۰۷ ۰۲ @Anne57