🏴مراسم عزاداری ایرانیان باستان برای سوگ سیاوش/از نوحه سرایی تا لطمه زنی و قربانی سرود کین سیاوش، مراسم تعزیه و نوحه خوانی و سوگواری برای سیاوش بوده است که هر ساله در روز یادمان و رخداد این حادثه، یعنی کشته شدن سیاوش برگزار می شده است و در اغلب شهرهای ماوراء النهر، چنین مراسمی برگزار می شد و سوگواران در مجالسی که به این سبب برپا میشد نوحه خوانی را با همسرایی و هم آوایی برگزار میکردند و در دسته ها و هيأت ها، با درفش ها و پرچم ها و شبیه سازی ها، و علم و کتل و عماری به مقصد کشتن گاه سیاوش حرکت میکردند. مدارک و اسناد به دست آمده نشانگر آن است که برخی از سوگواران، از اندام های خود بازنش، به یاد خون سیاوش، خون روان می کرده اند. این مراسم چندین روز ادامه می یافت و رسم اهدای نذور به یاد آن جوان شهید و اطعام سوگواران رایج بود. نیز تصاویری باستانی از این مراسم یافت شده است. شبیه شاهزاده سیاوش را در یک عماری و جایگاه ویژه که با شکوه می ساختند قرار داده و حرکت می دادند. هیأت نوازندگان، در کنار این تخت روان می نواختند و مشایعان و سوگواران، از زنان و مردان خود را می کوفتند و نوحه خوانی می کردند. منبع : هاشم رضی،گاهشماری و جشن های ایران باستان،صفحه 318 Alexander Mongait: Archaeology in the U.S.S.R. Moscow, 1959P,294-295. @Anti_Archaism