ای أذان أشهد أنّ علی مولای من می‌شود تکمیل با دنیای تو دنیای من چند سالی می‌شود تاج سر زهرا شدی نقطه‌ی پایین "با" ای نقطه‌ی در "فا"‌ی من یا علی جانم، فدای عین و لام و یای تو حرف حرفم، فا و آ و طا و میم و های من من خودم فکری به حال دردهایم می‌کنم جان زهرا تو فقط غصّه نخور آقای من صبح تا حالا نشسته‌ام چند تا گل چیده‌ام ای بزرگ خانه‌ام! تقدیم تو گل‌های من هر چه کردم سینه‌ام نگذاشت، جان فاطمه چند بار این بچّه‌هایم را بغل کن جای من من نمی‌دانم هر وقت خوابم می‌برد استخوان من میفتد روی هم، ای وای من دست تو وا شد خدا رو شکر پس من می‌روم راستی تابوت را آماده کرد اسمای من؟ بعد از این مسجد برو راحت برو راحت بیا یک سر مویی اگر کم شد ز مویت پای من پیرهن را بافتم یعنی به دردش می‌خورد؟ یا خجالت می‌کشد این زینب کبرای من «علی اکبر لطیفیان» 🌐 https://eitaa.com/Arshiv_Gholam