در آخرین روزهای حکومتش (شهریور ۱۳۲۰)، سپرده‌های نقدی‌اش در بانک‌های داخلی ۴۲٫۵ میلیون دلار بود؛ یعنی ۴۶ درصد کل نقدینگی کشور در آن زمان. او بخش عظیمی از پهنای مازندران را تصاحب کرد؛ املاک زیادی را در نقاط مختلف کشور با تهدید رسمی یا ضمنیِ مالکانش و با هر قیمتی که دلش می‌خواست، خرید؛ مثلاً زمین بزرگی را در شمال کشور از حاجی معین التجار بوشهری به قیمت ۳۵۰ هزار تومان خرید که البته، بوشهری هیچ وقت دستش به پول فروش زمینش نرسید؛ ولی در عوض، وزیر دربار ۵۰ هزار تومان حق کمیسیونش را به زور از بوشهری گرفت! رضا پهلوی هتل های زیادی برای تفریحاتش بنا کرد و کارخانه های متعددی برای خود ساخت. او از ۱۵۵ میلیون دلاری که بابت حق امتیاز نفت پرداخت شد، حداقل ۱۰۰ میلیون دلار آن را برای خود برداشت یعنی مبلغی به اندازه کل ظرفیت وام دهی بانک واردات صادرات آمریکا در سال ۱۳۱۸ شمسی. گویی حرص و ولع او برای چپاول ایران تمامی نداشت. 🔱خودِ خدا و خدا زاده🔱 منابع: ۱ـ نگاهی به شاه، عباس میلانی، صفحه ۱۰۷ ۲ـ رضا شاه و بریتانیا (بر اساس اسناد وزارت خارجه آمریکا)، محمدقلی مجد، ترجمه مصطفی امیری، ص۳۷۷