❇️حجت الاسلام 🔺ویژه عرفه،قربان،غدیر🔺 🔺 نگاه و انسان به حوادث؛ تلخی، ، بزرگی، کوچکی یا اشکال دیگر آن را تعیین می‌کند در بیرون ما است اما تلخی و آن در درون انسان رخ می‌دهد. 🔺مومن استوار است، کسی که ندارد حوادث کوچک را بزرگ می‌کند و در مقابل آن می‌شکند به عنوان مثال کسی برعکس گاهی یک حادثه بزرگ و کمرشکن در خارج رخ می‌دهد اما چون شخص ظرفیت دارد به راحتی از کنار آن عبور می کند. 🔺 وقتی به کوه بخورد آن را نمی‌دهد بلکه گرد و خاک آن را گرفته و می‌شود. 🔺 بین انبیاء و اولیاء الهی هیچ‌ حادثه‌ای کمرشکن‌تر از حادثه نیست، حادثه کربلا چنان است که ائمه معصومین(ع) درباره آن فرمودند که خدا برای آن لرزید و عالم ملکوت و ملائک شده و ناله زدند. 🔺 و فرمودند آیا از کسی پیامبر تو را به رساند می‌گذری؛ در این حضرت سیدالشهداء(ع) آرامِ آرام است طوری که خداوند در سوره خطاب به ایشان می‌فرمایند «ایتها النفس مطمئنه» تو از من هستی و من از تو، پس به من بازگرد. 🔻 اختلاف در نگاه آنها است، یک نگاه مقاوم، امیدوار، برخدا که از قضای الهی راضی است و نگاه دیگر ، شکننده، ترسو، نگران و است. 🔻 قلمی قوی داشت اشراف‌زاده پول‌داری بود اما عینک عالم را نگاه می‌کرد در تمام کتاب‌های او منفی‌نگری موج می‌زند که هرکس کتاب‌های او را مطالعه کند به سوی خودکشی سوق پیدا می‌کند، حتی خود او نیز در کرد. 🔻 اولیاء الهی در زندگی بیش از همه $مشکل داشتند، بلاهای تیز و تند که انسان‌های را می‌دهد برای انسان با روح بزرگ ناراحت‌کننده نیست. البته انسان باید از خداوند کند اما وقتی از ناحیه او بلا آمد ناراحت نمی‌شود. 🔻مرحوم تبریزی از استادان امام راحل بودند که روز عید غدیر نوه ایشان در آب انبار منزل می‌شود اما ایشان خم به ابرو نمی‌آورد و آن را امیرمؤمنان امام (ع) عنوان کرده و جشن را بر هم نمی‌زنند. 🔻 این عالم باور دارد که یک دست در عالم کار می‌کند از این پریشان نمی‌شود. این نگاه ارزشمند است. 🔻 کسانی که چنین نگاهی دارند دارای هستند، کسانی که با وجود بلاها و در زندگی ناامیدی و بن‌بست ندارد آنها گنج و ثروت درون دارند، که ثروت بیرون دارد اما از درون ثروت درون بی‌بهره است در باربر وارثان خود است. ...