✍️ دربارهٔ نتایج پر نوسان تیم ملی فوتبال در جام جهانی قطر تحلیل‌های متفاوتی ارائه شده است. اما به نظر نگاه ساده‌ و منطقی‌تری می‌توان داشت. •وقتی تیم ملی فوتبال ایران تنها ۶ بار موفق به حضور در جام جهانی شده و هیچگاه از گروه خود صعود نکرده، •وقتی آخرین قهرمانی ایران در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا مربوط به ۴۶ سال پیش، ١٣۵۵ تهران، است، •وقتی آخرین باری که تیم ملی امید ایران موفق به راهیابی به رقابت‌های المپیک شده مربوط به ۴۶ سال پیش، ١٩٧۶ کانادا، است، •وقتی آخرین قهرمانی یک باشگاه ایرانی در رقابت‌های قهرمانی آسیا مربوط به سی سال پیش، ١٣٧١، است، •وقتی مطرح‌ترین باشگاه‌های فوتبال ایران، استقلال و پرسپولیس، ورزشگاه اختصاصی ندارند و به دلیل عدم صلاحیت و ناکامی در کسب مجوز حرفه‌ای از لیگ قهرمانان آسیا، ١۴٠١، کنار گذاشته می‌شوند، •وقتی عامل اصلی یکی از ننگین‌ترین قرادادهای فوتبال ملی، پرونده ویلموتس، کمتر از سه ماه تا جام جهانی قطر بدون هیچ منع قانونی مجدداً به سمت ریاست فدراسیون فوتبال ایران برگزیده می‌شود، •وقتی با فساد اخلاقی ملی‌پوشی که صوت مکالمات تلفنی‌اش فضای مجازی را پر می‌کند، با فساد اخلاقی و سیاسی ملی‌پوشی که از تجزیه و اخراج سفرای ایران مطلب منتشر می‌کند، با دخالت ملی‌پوشی که موجب تضعیف جایگاه سرمربی سابق و موفق تیم ملی و در نهایت اخراج وی، اسکوچیچ، می‌شود و ... برخورد قاطع نمی‌شود، یعنی به وضوح در مدیریت این عرصه ناکام بوده‌ایم. در چنین شرایطی با ندیدن واقعیت‌های این ورزش و افراد و جریان‌های پیرامون آن و «صرفاً» گره زدن این رویداد به باورهای عمیق دینی و سیاسی خود موجب سرخوردگی بخشی از جامعه، بویژه نسل نوجوان، می‌شویم. نباید فراموش کنیم که این قانون خداوند است که: «كُلًّا نُّمِدُّ هَٰؤُلَاءِ وَهَٰؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّكَ وَمَا كَانَ عَطَاءُ رَبِّكَ مَحْظُورًا ﺑﺮﺍی ﻫﺮ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩِ ﺩﻧﻴﺎﻃﻠﺐ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ‌ﺧﻮﺍﻩ، ﺯﻣﻴﻨﮥ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ‌ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻫﻢ می‌کنیم. ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ موقعیتی ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ می‌کند، ﺑﺮﺍی کسی ﻣﻤﻨﻮﻉ ﻧﻴﺴﺖ.» (اسراء ٢٠) #یادداشت @AskWest