✍
فراخوان رهبران «بی چهره» برای تودههای «بی سر»
«فراخوان دادهاند برای روزهای...»
این جملهای است که در این چند ماه بسیار شنیدهام. وقتی میپرسم چه کسی یا کسانی فراخوان دادهاند، لحظهای گیج میشوند و بعد میگویند: نمیدانیم، فراخوان داده شده! ما هم پاسخ مثبت میدهیم.
فکر میکنم چرا رهبری واحد ندارند؟ چرا رهبرانشان چشم دیدن هم را ندارند. رجوی، پهلوی را قبول ندارد و علینژاد آبش با رجوی در یک جوی نمیرود و نازنین بنیادی...
ظاهراً کانادا بعضی را و فرانسه بعضی دیگر را تحویل میگیرد، اما آنها هم تلاشی برای رهبریِ واحد نمیکنند و اگر کسی یکه تازی کند زمینش میزنند! اما چرا نمیخواهند اینها رهبری واحد داشته باشند؟ شاید رهبران مزاحم هستند؟
باز از خود میپرسم و فکر میکنم چه کسی یا کسانی «بدون چهره» فراخوان میدهند؟ ذهنم میرود به ارتشهای سایبری و تصویر صدها و هزاران نظامی که با یونیفرم پشت کامپیوترها در دهها ردیف مینشینند و به جای تیراندازی با سلاح، دست روی کیبورد میگذارند و به ذهنها و خیالها و افکار شلیک میکنند. رباتها را بکار میگیرند و یک حرف را در یک ساعت یک ملیون بار تکرار کرده و در همه جا پخش میکنند! هماهنگ و با پشتیبانی هدف میگیرند: اسیر میگیرند، نه یک نفر و دو نفر بلکه هزاران و میلیونها نفر را!
فکر میکنم به دهههای قبل. میروم به گواتمالا، به شیلیِ سالوادور آلنده و اعتصاب کامیون داران، به ایران و جنبش ملی شدن نفت و صدور علامت رمز کودتا علیه مصدق توسط بی بی سی و حضور شعبان بی مخ ها در خیابان! به شورشهایی که سیا سازماندهی کرد!
این تودههای بی سر و ظاهراً بدون رهبر و ایدئولوژی منسجم که خود را به سیل تشبیه میکنند را چه کسی میبرد و چه کسانی هدایت میکنند؟ حتی نمیدانند فراخوان از کجاست؟
فکر میکنم نکند بی چهرگی خودش نقابی است برای یک حقیقت هولناک؟ نکند این تودههای بی سر بوسیله همانها که با سردوشی پشت کامپیوتر مینشینند هدایت میشوند؟ تودههای بیسر همان میگویند و همان میکنند که بی چهرهها میخواهند!
نکند رواج گستردهٔ مخدر بین آنها کار بی چهرهها است تا معتاد کنند و به بردگی ببرند؟ نکند تخدیر شدهها جنایت کنند! نکند دخترانش در رقص همگانی برای مردان بیگانه آغوش رایگان بدهند و جسم غرق در خون مرد وطن را لگد کنند! نکند برای پیروزی تیم رقیب هورا بکشند! نکند ارتشِ خشم و شهوتِ غرق در مخدر و گل به وطن گل بزند؟
نکند پشت نقابِ بی چهرهها...باشند!
#یادداشت
@AskWest