🔮  أعلام الدین: الإمام علی(ع) فی خُطبَةٍ لَهُ یومَ الجُمُعَةِ: أیهَا النّاسُ، سَبعُ مَصائِبَ عِظامٍ نَعوذُ بِاللّهِ مِنها: عالِمٌ زَلَّ، وعابِدٌ مَلَّ، ومُؤمِنٌ خَلَّ «۲»، ومُؤتَمَنٌ غَلَّ «۳»، وغَنِی أقَلَّ، وعَزیزٌ ذَلَّ، وفَقیرٌ اعتَلَّ. فَقامَ إلَیهِ رَجُلٌ فَقالَ: صَدَقتَ یا أمیرَ المُؤمِنینَ، أنتَ القِبلَةُ إذا ما ضَلَلنا، وَالنّورُ إذا ما أظلَمنا، ولکن نَسأَ لُک عَن قَولِ اللّهِ تَعالى: «ادْعُونِى أَسْتَجِبْ لَکمْ» «۴» فَما بالُنا نَدعو فَلا نُجابُ؟ قالَ: لِأَنَّ قُلوبَکم خانَت بِثَمانِ خِصالٍ: أوَّلُها: أنَّکم عَرَفتُمُ اللّهَ فَلَم تُؤَدّوا حَقَّهُ کما أوجَبَ عَلَیکم، فَما أغنَت عَنکم مَعرِفَتُکم شَیئا. وَالثّانِیةُ: أنَّکم آمَنتُم بِرَسولِهِ ثُمَّ خالَفتُم سُنَّتَهُ وأمَتُّم شَریعَتَهُ، فَأَینَ ثَمَرَةُ إیمانِکم؟ وَالثّالِثَةُ: أنَّکم قَرَأتُم کتابَهُ المُنزَلَ عَلَیکم فَلَم تَعمَلوا بِهِ، وقُلتُم: سَمِعنا وأطَعنا ثُمَّ خالَفتُم. وَالرّابِعَةُ: أنَّکم قُلتُم، إنَّکم تَخافونَ مِنَ النّارِ، وأنتُم فی کلِّ وَقتٍ تُقَدِّمونَ أجسامَکم إلَیها بِمَعاصیکم، فَأَینَ خَوفُکم؟ وَالخامِسَةُ: أنَّکم قُلتُم، إنَّکم تَرغَبونَ فِی الجَنَّةِ، وأنتُم فی کلِّ وَقتٍ تَفعَلونَ ما یباعِدُکم مِنها، فَأَینَ رَغبَتُکم فیها؟ وَالسّادِسَةُ: أنَّکم أکلتُم نِعمَةَ المَولى ولَم تَشکروا عَلَیها. وَالسّابِعَةُ: أنَّ اللّهَ أمَرَکم بِعَداوَةِ الشَّیطانِ، وقالَ: «إِنَّ الشَّیطَنَ لَکمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوّاً» «۵» فَعادَیتُموهُ بِلا قَولٍ ووالَیتُموهُ بِلا مُخالَفَةٍ. وَالثّامِنَةُ: أنَّکم جَعَلتُم عُیوبَ النّاسِ نُصبَ أعینِکم، وعُیوبَکم وَراءَ ظُهورِکم، تَلومونَ مَن أنتُم أحَقُّ بِاللَّومِ مِنهُ، فَأَی دُعاءٍ یستَجابُ لَکم مَعَ هذا؟ وقَد سَدَدتُم أبوابَهُ وطُرُقَهُ، فَاتَّقُوا اللّهَ وأصلِحوا أعمالَکم، وأخلِصوا سَرائِرَکم، وَأمُروا بِالمَعروفِ وَانهَوا عَنِ المُنکرِ، فَیستَجیبَ اللّهُ لَکم دُعاءَکم. 📚 . أعلام الدین، ص ۲۶۹؛ بحار الأنوار، ج ۹۳، ص ۳۷۶، ح ۱۷. ـ أعلام الدین: امام على(ع) در یکى از خطبه هایش در روز جمعه فرمود: «اى مردم! هفت مصیبتِ بزرگ است که از آنها به خدا پناه مى بریم: عالِمى که بلغزد، عابدى که [از عبادتش] زده شود، مؤمنى که [ایمانش] خلل یابد، و امینى که خائن شود، و توانگرى که نادار شود، و عزیزى که خوار گردد، و فقیرى که بیمار شود». مردى به امام(ع) گفت: راست گفتى، اى امیر مؤمنان! تویى قبله، آن گاه که به گم راهى در افتیم، و نور، آن گاه که تاریکى، ما را فرو گیرد. حال از تو درباره این فرموده خداوند متعال مى پرسیم که: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم». پس چرا دعا مى کنیم و پاسخى داده نمى شویم؟ فرمود: «زیرا دل هایتان به هشت چیز خیانت کرده است: نخست، آن که: شما خدا را شناختید؛ امّا حقّ او را چنان که بر شما واجب ساخته است، ادا نکردید. پس، شناخت شما به کارتان نیامده است. دوم، آن که: شما به پیامبر او ایمان آوردید؛ امّا سپس بر خلاف سنّت (روش) او رفتار کردید و شریعتش را میراندید. پس، کجاست ثمره ایمانتان؟ سوم، آن که: شما کتاب او را که بر شما فرو فرستاده شده است، خواندید؛ امّا به آن عمل نکردید و گفتید: شنیدیم و فرمان برداریم. سپس مخالفت کردید. چهارم، آن که: گفتید از آتش مى ترسید، در حالى که هر زمان، پیکرهاى خود را با گناهانتان، به سوى آتش مى برید. پس، کجاست ترستان؟ پنجم، آن که: گفتید خواهان بهشت هستید، در حالى که هر زمان، کارى مى کنید که شما را از آن دور مى گرداند. پس، کجاست بهشت خواهى شما؟ ششم، آن که: نعمت خداوندگار را خوردید؛ امّا سپاس آن را نگزاردید. هفتم، آن که: خدا شما را به دشمنى با شیطان فرمان داد و فرمود: «شیطان، دشمن شماست. پس شما نیز او را دشمن خود گیرید»؛ امّا شما بى هیچ سخنى، با او (خدا) دشمنى نمودید و بى هیچ مخالفتى، با او (شیطان) دوستى ورزیدید. هشتم، آن که: عیب هاى مردم را پیش چشم خود قرار داده اید و عیب هاى خود را پشت سرتان نهاده اید. کسانى را سرزنش مى کنید که خودتان به سرزنش سزاوارتر از آنانید. با وجود اینها، چه دعایى برایتان مستجاب شود؟ شما درها و راه هاى دعا را بسته اید. پس، از خدا بترسید و کردارتان را درست کنید. و درون هایتان را خالص گردانید و امر به معروف و نهى از منکر کنید تا خداوند دعایتان را مستجاب فرماید». ✅https://eitaa.com/Ayatollah_ganji