توضیحی درباره پست قبل برخی از مخاطبان اشکال کردند که حکم درباره سلمان رشدی از باب ارتداد نبوده بلکه مساله سب النبی در میان بوده است. در این‌باره قابل توجه است که آیت الله خامنه ای سه سال بعد از فتوای امام خمینی یعنی در ۲۵ بهمن ۱۳۷۱ گفتند: «وقتى اين كتاب رايج شد و مردم آن را خواندند، آرام‌آرام اهانت كردن به اسلام عادى ميشود. اين را ميخواستند! اينجاست كه الهام الهى، آن مرد ربانى را وادار به آن حركت عظيم كرد و توطئه‌هايشان متوقف ماند. امام براساس اين تفكر و فهم دقيق و نورانى - نورى كه خداى متعال در دل بندگان خودش مى‌اندازد، اينجا خودش را نشان ميدهد - فتواى ارتداد آن مرد مرتد را صادر كرد و راه اينها را بست. ناگهان همه‌ى دنيا مبهوت شد! امام فتواى ارتداد يك مرتد را داد و گفت: اين آدم، بايد به حد شرعى برسد.» (پایان نقل قول) البته به نظر می‌رسد هر دو عنوان (سب النبی و ارتداد) در اینجا قابلیت انطباق دارد. اما باز هم باید توجه داشت که برخی فقها نوشته‌اند که سب النبیِ از سوی شخص مسلمان در واقع کاشف از ارتداد اوست. به عنوان نمونه سید مرتضی از فقهای معروف شیعه گفته اند که شخص مسلمان اگر سب النبی کند، ارتداد اوست و اگر ذمی مرتکب چنین عملی شود، نقض عهدی هست که با مسلمین داشته و با این کار به اهل حرب ملحق می‌شود. (الانتصار، ص۴۸۲) 🆔 @AzadFekriSchool 🌐 AzadFekriSchool.ir