غزلیات مولانا جدای از داستان‌های مثنوی، کشش خوبی برای قصه.گویی دارد‌ مثلا است دو بیت هر طرفی صف زده، مردم و دیو و دده لیک در این میکده پای ندارند پا هر طرفی‌ام بجو هر چه بخواهی بگو ره نبَری تار مو تا ننمایم هدی خوراک رمان فانتزی عاشقانه هستند. حتی می‌شود به فانتزی عرفانی هم فکر کرد! از سلطان‌آباد تا آذرباد یادداشت‌های یک نویسنده و ویراستار داستانی @Azarbadir