🟡 از سفره #علی علیه السلام تا سفره #معاویه لعنه الله تعالی 🔸 احنف بن قیس می‌گوید: روزی به دربار معاویه رفتم، وقت نهار آن قدر طعام گرم، سرد، ترش و شیرین پیش من آوردند که تعجّب کردم. آنگاه طعام دیگری آوردند که آنرا نشناختم. 🔸 پرسیدم: این چه طعامی است؟ 🔹 معاویه جواب داد: این طعام از روده‌های مرغابی تهیه شده، آن را با مغز گوسفند آمیخته و با روغن پسته سرخ کرده و شکر نِیشکر در آن ریخته‌اند. 🔸 احنف بن قیس می‌گوید: در اینجا بی اختیار گریه‌ام گرفت و گریستم. 🔹 معاویه با شگفتی پرسید: علّت گریه‌ات چیست؟ 🔸 گفتم: به یاد علی بن ابیطالب علیه السلام افتادم، روزی در خانه او بودم، وقت طعام رسید. فرمود میهمان من باش. آنگاه سفره‌ای مُهر و مُوم شده آوردند. 🔸گفتم: در این سفره چیست؟ ♥️ فرمود: آرد جو «سویق شعیر» 🔸 گفتم: آیا می‌ترسید از آن بردارند یا نمی‌خواهید کسی از آن بخورد؟ ♥️ فرمود: نه، هیچ کدام از اینها نیست، بلکه می‌ترسم حسن و حسین بر آن روغن حیوانی یا روغن زیتون بریزند. 🔸 گفتم: یا امیرالمؤمنین مگر این کار حرام است؟ ♥️ حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: لا وَ لکِنْ یجِبُ عَلی اَئِمَّةِ الْحَقِّ اَنْ یقَدِّرُوا اَنْفُسَهُمْ بِضَعْفَةِ النَّاسِ لِئَلاَّ یطْغِی الفَقیرَ فَقْرُهُ؛ ☝️ (نه، بلکه بر امامان حق لازم است در طعام مانند مردمان عاجز و ضعیف باشند تا فقر باعث طغیان فقرا نگردد). ☝️ هر وقت فقر به آنها فشار آورد بگویند: بر ما چه باک، سفره امیرالمؤمنین علیه السلام نیز مانند ماست. 🔹 معاویه گفت: ای احنف مردی را یاد کردی که فضیلت او قابل انکار نیست.  📚(اصل الشّیعه و اصُولُها ص ۶۵) 🔹 آیا خانه‌های مجلل، وسایل نقلیه چند ده میلیاردی، لباس‌های فاخر و مارک‌دار، حقوق‌های نجومی، عروسی‌ها و مجالس میهمانی رنگارنگ مصداق این شکل از حکمرانی امیرالمؤمنین علیه السلام است؟! https://eitaa.com/Basir_MN