♨️هفت قلم آرایش برای کوچه‌های شهر ❇️آیا دختر جوانی که با پوشیدن لباس‌های بدن‌نما، هفت قلم آرایشِ مناسب مجلس عروسی! و برهنه‌گردی حداکثری، در اماکن عمومی حاضر می شود، بی تقصیر است؟ 🔶قصد نگارنده، نقد دختران قربانی در این ماجرا نیست که البته چه بسا از بانوان پاک‌دامن جامعه بوده‌اند. غرض، پرداختن به دختر و پسر‌های نوعی اجتماع است. به جوانی بیندیشید که زبانه‌های شهوت در وجودش شعله می‌کشد، به هزار و یک دلیل اقتصادی و فرهنگی و... ندارد و روز و شب عروسک‌های خیابان‌گرد، روی آتش میل طبیعی‌اش، می‌پاشند. چقدر می‌توان از چنین جوانی امکان و خود‌نگه‌داری داشت؟ 🔶باور کنید اسب تیزپای شهوت جنسی، چیزی نیست که به آسانی بتوان بر آن لگام عفت زد. آری عفت، وظیفه‌ی دینی اوست؛ اما آیا انجام تکلیف دینی، بستر مناسب نیاز ندارد؟ چرا در این مواقع تنها حلقه‌ی آخر ماجرا را می‌بینیم و از سایر مؤلفه‌ها که اتفاقاً بسیار هم مؤثرند می‌ورزیم؟ 🔶خودنمایی، چون سرطانی به جان برخی بانوان جامعه افتاده و چه بسا به زودی را از باغچه‌ی خانواده‌ی ایرانی برکَند! سختی‌های مسیر ازدواج هم خود قصه‌ی پرغصه‌ی دیگری است که در مجال خویش باید بدان پرداخت. همین مقدار که امروز خانواده‌های ایرانی آن میزان که به رنگ کیک تولد فرزندشان توجه می‌کنند، به میل طبیعی جنسی او اعتناء نمی‌کنند و... بگذریم. در خانه اگر کس است، یک حرف بس است! ✍️علی بهاری @umefafgaraei