✍ یاد آوری می کنیم تا توجه شما به بحث همراه سیر نفسی باشد! گفته شد که نزدیکترین راه برای سالک سیر نفسی است و برکاتی بر این ذکر مترتب است. برای شروع این فکر یا ذکر : ١) شخص خودش را از عالم طبیعت جدا ببیند و فکر کند هر چه در این عالم طبیعت و اطراف من است اینها جدای من هستند و اینها من نیستم. اینها یک نحوه تعلق به من داشته باشند ومن بگویم این ملک من این خانه ی من و حتی این جسم من. ٢) شخص خودش را از عالم مثال جدا ببیند و فکر کند هر آنچه در عالم مثال هست، اصلا حقیقت ندارند. اینها سراب اند پس من اینها هم نیستم. پس از دو تا عالم طبیعت و مثال جدا شوید. 💡عالم مثال یعنی چه؟ وقتی چشم شما این عالم طبیعت را می بیند روح شما یک صورتی از آن را خلق می کند و در عالم مثال شما قرار می دهد که شبیه عالم خواب است. عالم مثال، عالم طبیعت است ولی آثار و خواص آن را ندارد. من چی هستم؟ تا اینجا خودتون را از همه ی اینها که جدا دیدید، همان تنهایی که به خصوص هر شخص هنگام دفن میت احساس می کند. یک دفعه ارتباط قطع می شود. فریاد میزند؛ خودش را در یک غربت خاص می بیند. پس چه بهتر که این غربت را الان ببیند. موتوا قبل ان تموتوا الان بمیرید قبل از اینکه آن غربت را احساس کنید. تا اینجا خودتان را در یک غربتی احساس می کنید ولی در این غربت تنها نیستید. با یک توجه می بینید با قیوم خودتان تنهایید. قیوم یعنی آن ذات اقدسی که قیام شما با آن است. وبعد آن را نزدیک تر از خودتان به خودتان می بینید. نحن اقرب الیه من حبل الورید واعلمو ان الله یحول بین المر و قلبه خودتان را با او می بینید. پس در این غربت و تنهایی یک انیس و مونس هم دارید. یا انیسی و مونسی یا دنیا ی و آخرتی همه چیز شما است! حالا این سیر نفسی اگر ادامه پیدا بکند؛ سرانجام، انسان را به یک شهود عینی نسبت به اسما و صفات، می رساند. 📚 استاد سعادتفر #پنجشنبه #طهارت @davat_namaz