حالا اگر این قید ها آن قدر مرا جدا کند که یک حالت استقلال بوجود بیاورد، مثل این که این خانه آن قدر مستقل باشد که گویی جزئی از زمین نیست. حجاب ها و قید ها با ما این کار را کرده اند. وَ قَعَدَتْ بِي أَغْلاَلِي یعنی این. قیدها آن قدر مرا مقید کرده اند که من برای خودم تشخصی پیدا کرده ام و اصلا حضرت را نمی شناسم! چه باشد این که خود را قوه ای از قوه های حضرت ببینم. خیلی به این نکته فکر کنید که شما قوه ای از قوه های حضرت هستید .... یعنی شما دارید با حضرت عمل می کنید ... می گویید بسم الله الرحم الرحیم این قوه ای از قوای حضرت است و این حضور و مراقبه ای را به ما روزی می کند. و اگر کسی با دید مقید بودنش حرف هایی رابشنود‌، آنها را درک نمی کند. 📚استاد سعادتفر