🔻آنجا که هوش مصنوعی نیست ‼️ تأملی فلسفی پیرامون هوش مصنوعی ▫️به نظر می‌رسد رفتارهای ادراک-پایۀ هوش مصنوعی، علی‌الاصول با رفتارهای ادراک-پایۀ انسان، «این‌همانی کیفی» یا «وحدت نوعی» پیدا نمی‌کنند. ▫️رفتارهای ادراک-پایۀ هوش مصنوعی در توازی با شناخت الگوریتمی قرار دارند. شناخت الگوریتمی، شناختی قاعده‌مند است و شناخت قاعده‌مند ضرورتاً شناختی کُلّی است. ▫️رفتارهای هوش مصنوعی الگوریتمیک و قاعده‌مند و به تبع در توازی با ادراک کُلّی و مفهومی انسانی است، نه ادراک پدیداری، حضوری و شخصی. ▫️در پیمایش‌های کلان، به جای نمونه‌برداری تصادفی، می‌توان با تکیه بر هوش مصنوعی حجم بسیار بالاتری از داده‌ها -حجمی نزدیک به کلّ جامعۀ آماری- را تجزیه و تحلیل کرد. اما به نظر می‌رسد در عین تصدیق به فایده و لزوم استفاده از هوش مصنوعی، این نوع دیدگاه‌های رادیکال از نقش شناخت‌های پدیداری در علم اجتماعی غفلت می‌ورزند. 📝دکتر سید علی سیدی فرد، عضو گروه فلسفۀ علوم انسانی مؤسسۀ حکمت و فلسفۀ ایران ➕ جهت خرید شماره ششم خردورزی با ارسال رایگان، به ادمین پیام دهید: @ErfanKhalilifar 📍مجله خردورزی: @kheradvarzi_com