مراحل سوگواری
💡دکتر کوبلر رأس پنج مرحلهی مواجهه با مرگ را به ترتیب توصیف کرده است؛
▪️انکار
▪️خشم
▪️چانه زنی
▪️افسردگی
▪️پذیرش
🖌در ابتدا این مراحل فقط طبقهبندی مراحلی بودند که به توصیف روند مواجههی افراد با مرگ میپرداختند. با این حال، غم و اندوه معمولا بخشی از این روند است. این مراحل پنجگانهی سوگواری در سرتاسر جهان به طور گستردهای از طرف مردم و نهادهای مختلف پذیرفته شده است. افراد هنوز هم از آنها برای توصیف احساساتی که ممکن است فرد به دنبال یک فقدان تجربه کند، استفاده میکنند، شرایطی مانند آنچه در ادامه آورده شده است؛
⭕️ مرگ یک عزیز
⭕️ از دست دادن شغل
⭕️ پایان یک رابطه
⭕️ ابتلا به سرطان یا یک بیماری صعبالعلاج دیگر
- انجمن سرطان آمریکا مراحل پنجگانه سوگواری را به شرح زیر توصیف میکند؛
مرحلهی اول – انکار 🙅🏼
انکار معمولا اولین مرحلهی سوگواری است که دقیقا قبل یا بعد از هر فقدانی اتفاق میافتد. ویژگیهای مشخص این حالت شامل احساس ترس، شوک یا بیحسی عاطفی است. در طی این مرحله، فرد ممکن است از تصدیق یا صحبت کردن دربارهی غم فقدانش با دیگران خودداری کند.
انکار فقط تلاشی در راستای تظاهر به رخ ندادن فقدان نیست. در طی این فرایند ما همچنین تلاش میکنیم که آنچه را که در حال رخ دادن است درک کنیم.
مرحلهی دوم: خشم 😠
معمولا احساس خشم پس از فقدان عزیزان برای همه یک تجربهی مشترک و همگانی است. در واقع ما در تلاشیم تا با واقعیتی جدید سازگار شویم و همزمان احساس ناخوشایند شدیدی را تجربه میکنیم.
در این مرحله به طور معمول فرد احساس تحریکپذیری و ناامیدی را تجربه میکند که میتواند به طرق مختلف مانند نمونههای زیر نمود پیدا کند:
🔺گریه کردن
🔺احساس آشفتگی
🔺احساس ضعف
🔺انجام فعالیتهایی که بیهدف هستند.
🔺احساس تنهایی
مرحلهی سوم – چانهزنی 🧏🏻
چانهزنی معمولا مرحلهی سوم سوگواری است و غالبا کوتاهترین مرحله است. در این مرحله، شخص سعی کند تا معنایی را در غم و فقدان پیدا کند و آن را با دیگران در میان بگذارد.
چانه زدن یکی از مهمترین این روشهاست که به شیوههای گوناگونی صورت میپذیرد.
چانهزنی میتواند شامل قولها و وعدههای مختلفی باشد از جمله؛
▫️«خدایا، اگر او را شفا بدهی، زندگیام را کلا عوض میکنم.»
▫️«قول میدهم اگر اجازه بدهی او زنده بماند، انسان بهتری شوم.»
▫️« اگر شما بتوانید مانع مرگ او شوید، قول میدهم هرگز دوباره عصبانی نشوم.»
مرحلهی چهارم – افسردگی🤦🏼
در طول تجربه پردازش غم و اندوه، زمانی میرسد که تخیلات ما آرام میگیرد و بهآرامی شروع به بررسی واقعیت موجود میکنیم. چانهزنی دیگر یک گزینهی کارا محسوب نمیشود و ما با آنچه که اتفاق افتاده روبهرو میشویم.
مرحلهی پنجم – پذیرش🙇🏼
غالبا مرحلهی آخر سوگواری پذیرش است. این مرحله هنگامی رخ میدهد که فرد با غم فقدان کنار میآید. بیشتر، افراد در این مرحله به زندگی عادی خود برگشته و به سوگواری خاتمه میدهند.
رسیدن به مرحلهی پذیرش به این معنا نیست که فرد دیگر غم و اندوه فقدان را احساس نمیکند. با این حال، ما دیگر در برابر واقعیت موجود مقاومت نمیکنیم و تلاش نمیکنیم که وضعیت دیگری رقم بخورد.
منبع
@DoctorRavan