🌸🌸🌸🌸🌸 ✨ حکمتی از نهج‌البلاغه حضرت علی«علیه السلام» 📖 موضوع: پندهای_جاویدان «راه شادکردن دیگران» (اخلاق خانواده) ▫▫▫ ⭕امام علیه‌السلام فرمودند : ⬅اى_كميل ! خانواده ات را فرمان ده كه روزها در به دست آوردن بزرگوارى، و شب ها در رفع نياز خفتگان بكوشند. ⬅سوگند به خدايى كه تمام صداها را مى شنود ! هر كَس دلى را شاد كند، خداوند از آن شادى لطفى براى او قرار دهد ، كه به هنگام مصيبت چون آب زلالى بر او باريدن گرفته و تلخى مصيبت را بزدايد چنان كه شتر غريبه را از چراگاه دور سازند. ▫▫▫ ‼ نکات : ✅ امام«علیهالسلام» در نكته_اوّل ، برنامه_زندگى را چنين تنظيم مى‌فرمايد ✔كه در بخشى از آن انسان باايمان بايد به خودسازى و كسب فضايل مشغول باشد، 🔻بر علم خود بيفزايد، 🔻از تجارب ديگران استفاده كند، 🔻صفات برجسته انسانى را در خود پرورش دهد، 🔻رذايل_اخلاقى را دور نمايد و به سوى كمال انسانى سير كند، 📌و در بخش ديگر به دنبال حل_مشكلات_مردم باشد. ✅بنابراين كسانى كه تنها به اصلاح_خويش مى‌پردازند و كارى براى حل مشكلات ديگران انجام نمى‌دهند از حقيقت_اسلام دورند. ✅همچنين كسانى كه براى انجام حوائج مردم تلاش مى‌كنند و از خود_غافلند آن‌ها نيز بيگانه‌اند؛ ✔➕مسلمان_واقعى كسى است كه هم به اصلاح خويش بپردازد و هم به حل مشكلات مردم توجّه كند. 🚨انسان تا خود را نسازد نمى‌تواند به ديگران بپردازد. ✅البته مكارم_اخلاق، تمام فضايل اخلاقى را كه در آيات و روايات و كتب علماى اخلاق وارد شده است شامل مى‌شود؛ ✅از جمله در حديثى از امام_صادق«علیه السلام» مى‌خوانيم: 🚨«مكارم اخلاق ده_چيز است. اگر مى‌توانى تمام آن‌ها در تو باشد انجام ده… راوى سؤال مى‌كند: آن‌ها چيست؟ امام علیه السلام مى‌فرمايد: ✔« راستگو_بودن در اظهار يأس از آنچه در دست مردم است و نظر به لطف_خدا داشتن (يا راستگو بودن در مقام ابراز شجاعت در برابر دشمنان) و راستگويى و اداى_امانت و صله_رحم و پذيرايى از ميهمان وسير كردن گرسنگان و جبران كردن نيكى‌هاى مردم و تعهد داشتن در برابر همسايگان و تعهّد داشتن در برابر دوستان و رأس همه آن‌ها حياست».  ➕اشاره به اين است كه انسان بايد خدماتش به مردم بى سر و صدا و غالبآ مخفيانه باشد ➕آبروی آن‌ها محفوظ بماند و در برابر ديگران شرمنده نشوند. ✅ دنياى_مادى امروز، كمك‌رسانى به نيازمندان را تحت برنامه‌هاى محدود، در اختيار دولت‌ها قرار مى‌دهد و افراد، كمتر مسئوليتى براى خود قائلند، در حالى كه در اسلام چنين نيست؛ 🔸همه كسانى كه توانايى دارند، در برابر مشكلات ونيازهاى حاجتمندان مسئوليت دارند 🔹تا آن‌جا كه پيغمبر_اكرم«صلوات الله» در حديث معروفى مى‌فرمايد: ✔« سوگند به كسى كه جان محمد در دست قدرت اوست كسى كه شب سير بخوابد و برادر مسلمانش (يا فرمود: همسايه مسلمانش) گرسنه باشد به من (كه پيغمبر اسلام) ايمان نياورده است».  ✅ امام_علی«علیه السلام» در ادامه اين سخن به نكته ديگرى پرداخته ، دستور به شاد_كردن دل‌هاى افسرده است.  ✅ در احاديث اسلامى نيز درمورد ادخال سرور در قلب_مؤمنان به‌طور خاص، يا انسان‌ها به‌طور عام، روايات زيادى وارد شده است؛ 🔸 حضرت_رسول«صلوات الله» میفرمایید : «مَنْ سَرَّ مُوْمِناً فَقَدْ سَرَّنِي وَمَنْ سَرَّنِي فَقَدْ سَرَّ اللَّهَ؛ كسى كه مؤمنى را مسرور كند مرا مسرور ساخته و كسى كه مرا مسرور كند خدا را مسرور كرده است». ✅ از امام_صادق«علیه السلام» روايت گويايى در اين زمينه نقل شده است كه خلاصه‌اش اين است: 🔻«هنگامى كه در قيامت انسانِ باايمان از قبرش خارج مى‌شود 🔻شخصى (نورانى) از قبر با او برمى‌خيزد و او را بشارت به خير مى‌دهد 🔻و در تمام مراحل قيامت با اوست و از ترس و وحشت او مى‌كاهد 🔻تا زمانى كه او را وارد بهشت مى‌سازد. ❓شخص مؤمن از او مى‌پرسد: تو كيستى كه همراه من آمدى و در تمام اين مسير مونس من بودى؟ مى‌گويد: 🔸« من همان سرورى هستم كه بر برادرانت در دنيا وارد ساختى. 🔹من از آن آفريده شدم كه تو را بشارت دهم و مونس تنهايى و وحشت تو باشم». 📚حکمت۲۵۷ _ (اخلاقی، اجتماعی) 🙏ترجمه مرحوم استاد محمد دشتی. کــانــالِ درس اخلاق @Emam_kh