♨️پیش‌گویی یک جانباز روشن‌دل نزد رهبرمعظم‌انقلاب، سال۹۴ درباره برجام و آینده #مذاکره_با_آمریکا 📌رهبری: این حرف‌ها رو به من نگید، به اون‌هایی بگید که متوجه نیستند! ✍ببینید خدا چه نور بصیرتی در دل این جانباز قرار داده؛ که بسیاری از بزرگان و مدعیان سیاست، از درک آن عاجزند؛ همان‌هایی که دیروز در تبریک گفتن به #خسارت_محض برجام، گوی سبقت را از هم می‌رباییدند و امروز بازهم خواهان مذاکره‌اند؛ البته فعلا با پوشش #مذاکره_غیرمستقیم 🖋 محمد_جوانی 🇮🇷 @Emam_kh

#دمنوش هل و دارچین و زعفران ▫️خواص درمانی 🍵این دمنوش ترکیبی برای درمان روماتیسم، تسکین درد‌های استخوانی، درمان آرتروز، از بین بردن پف چشم و افسردگی مورد استفاده قرار می‌گیرد هر روز بین صبحانه تا ناهار دو فنجان میل نمایید. 🍏🍎🍏🍎🍏

بافت دستبند

🗯 دشمن می گوید: به حرف های رهبری گوش نکنید! حرف های رهبری تکراریست... @Emam_kh

شرف . صادق زیباکلام: نگرانی من اینست که سرانجام این همه قشون‌کشی و تهدیدات نظامی آمریکا، هیچ اتفاقی نیفتد و این ایران باشد که پیروز میدان شود؛ آن‌گاه جمهوری اسلامی به سایرین خواهد گفت دیدید که ترامپ ترسید و هیچ غلطی نتوانست بکند! . . آقای زیباکلام یکی از عذاب‌های ما هموطن بودن با شما و امثال شماست. افکار این جماعت از b52 و ناو آمریکایی خطرناک‌تر و به مراتب آسیب زننده تر است. شرف رتبه و درجه دارد. شرف قابل سنجش است. یکی از موارد سنجش میزان شرف آدمی در زمان دفاع از وطن است. نگران نباشید این نمایش قدرت آمریکا علیه ایران به نتیجه دلخواه دشمنان ایران ختم نخواهد شد. نه ایران آن کشور دسته بسته دهه شصت است و نه آمریکا آن ابرقدرت سی چهل سال پیش، که اگر هم باشد باز شما در درجه اول وظیفه دارید از وطن دفاع کنید. . #علیرضا_زادبر 🇮🇷 @Emam_kh

نهج‌البلاغه #حکمت۲۵ محمد رضا رنجبر @mrranjbar4 @Emam_kh

نهج‌البلاغه #حکمت۲۵ محمد رضا رنجبر @mrranjbar4 @Emam_kh

در کنار نعمت‌ها نگران باش! حکمت ۲۵ وَ قَالَ (علیه السلام): يَا ابْنَ آدَمَ، إِذَا رَأَيْتَ رَبَّكَ سُبْحَانَهُ يُتَابِعُ عَلَيْكَ نِعَمَهُ وَ أَنْتَ تَعْصِيهِ، فَاحْذَرْهُ. امیر گلها،که درود خدا بر او باد, فرمود:ای فرزند آدم، اگر با همه بی‌مهری‌ها و خطاهایت دیدی که خدا همچنان بی‌وقفه نعمت‌هایش را بر تو می‌بارد، دلخوش نباش، بلکه دل‌نگران باش. فریب این مهربانی را نخور و غافل مشو؛ از سکوت خدا و از خشم نهفته در پس این لطف بترس، شاید این آرامش، مقدمه طوفانی باشد. واژه ها: يَا: ای ابْنَ: فرزند، پسر، نسل آدَمَ: انسان، بنی‌آدم، مخلوق إِذَا: هرگاه، زمانی که، اگر رَأَيْتَ: دیدی، مشاهده کردی، یافتی رَبَّكَ: پروردگارت، خداوند تو، خالق تو سُبْحَانَهُ:(سُبْحَانَ+هُ) پاک است او، منزه است، بی‌عیب است يُتَابِعُ: پیوسته می‌دهد، ادامه می‌دهد، پی‌درپی می‌بخشد عَلَيْكَ: بر تو، به سوی تو، برای تو نِعَمَهُ:(نِعَمَ+هُ) نعمت‌هایش، بخشش‌هایش، عطاهایش وَ: و، همچنین، سپس أَنْتَ: تو، خودت، شخص تو تَعْصِيهِ:(تَعْصِي+هِ) نافرمانی می‌کنی، خلاف فرمانش رفتار می‌کنی، گناه می کنی فَاحْذَرْهُ:(فَ+احْذَرْ+هُ) پس از او بترس، مراقب باش، پرهیز کن

شرح: گردو را بالا می‌بری تا بشکنی شما گردو را می‌بری بالا و بالا و بالاتر. چرا؟ برای چه؟ برای اینکه بالا برده باشی، نه برای اینکه محکم به زمین بکوبی. برای اینکه بشکنی، خرد کنی. امیرالمومنین علیه‌السلام می‌گوید: «اگر دیدی روز به روز بالا و بالاتر می‌روی، خوشی روی خوشی، راحت روی راحت، رفاه روی رفاه، از من علی بشنو، بترس، شاید زمینه زمین خوردن تو باشد. شاید عقاب و عقوبت باشد، شاید کیفر و مکافات باشد.» ممکن است بگویی: «از کجا بدانم؟» امیرالمومنین علیه‌السلام می‌فرماید: وَ أَنْتَ تَعْصِيهِ یعنی این در صورتی است که تو معصیت کار باشی. رشد معنوی یا سقوط؟ پس باید نگاهی به پشت سر بیندازی و ببینی از کی چنین اتفاقی افتاد. از کی خوش و خوش‌تر شدی؟ اگر واقعاً حال و هوای معنوی داشتی، حالات و احوالات خوشی داشتی، این پاداش است. اما اگر دیدی هیچ رشد معنوی نداشته‌ای، اتفاقاً عقبگرد هم داشته‌ای، قبلاً اهل مسجد بودی، اهل نماز اول وقت، اما در این مدت نبودی، اهل راز و نیاز و نجوا و مناجات بودی، ولی در این ایام نبودی، بدان که این همان مقدمه زمین خوردن است. خداوند یکی از مکرهایش همین است: اگر بخواهد کسی را زمین بزند، ابتدا او را بالا می‌برد. چرا بسیاری دین‌گریز شدند؟ امروزه چرا بسیاری دین‌گریز شده‌اند؟ به خاطر همینکه از این تعالیم دور افتاده‌اند. چون با خود می‌گویند: فلانی نه اهل نماز است، نه اهل مسجد، نه اهل زیارت، نه اهل راز و نیاز، اما نانش توی روغن است. روز به روز خوش‌تر می‌شود، ولی ما چه؟ نانمان آجر است. امیرالمومنین علیه‌السلام می‌گوید: هرگز اینطور نیست. آنچه دیدی برقرار خود نماند وآنچه بینی هم نماند برقرار بالاخره نان تو می‌رود توی روغن و نان او آجر خواهد شد. این ها، همه، مقدمه‌اند و فرجام و انجام فرق می‌کند. فرجام خوشی‌های ظاهری و این یعنی ببین! عصیان و معصیت نان شما را آجر نمی‌کند. اتفاقاً، نان شما را توی روغن خواهد کرد. خیال نکنی اگر امروز پشت به خدا کنی، وضع شما بدتر می‌شود، هرگز بلکه خیلی هم بهتر می‌شود. این حقیقتی است که قرآن کریم از آن پرده برمی‌دارد: «فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلِیهِمْ أَبْوَابَ کُلِّ شَیْءٍ...» یعنی وقتی که آن‌ها آیات ما را فراموش کردند، درهای همه چیز را به روی آنان گشودیم. می‌گوید: «همین که فراموش کردند آیات ما را، ما تمامی درها را بر ایشان باز و گشاده می‌کنیم.» ببینید اگر در یک فضا عطر و گلاب خوش و خوشایندی پخش و پراکنده می‌شود، تمام درها، دریچه‌ها، پنجره‌ها، روزنه‌ها می‌بندند تا بیرون نرود. اما اگر بوی گند و کثافت بود، چه سریع همه دریچه‌ها و درها باز می‌کنند تا برود، تا نباشند. گشایش به زیان یا به سود؟ اما اگر کسی مثل آن عطر، رایحه خوش و دل‌انگیز و دلاویز بود، تمام درها را می‌بندیم تا کنار ما باشد، تا ما کنار او. «فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلِیهِمْ...»، چقدر این کلمات قرآن حساب شده‌اند! «علیهم» با «لهم» فرق می‌کند. «لهم» برای سود است و «علیهم» برای زیان. به پیامبر که می‌رسد، می‌گوید: «إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ...» یعنی این فتح به سود توست. ولی به این‌ها می‌گوید: «فَتَحْنَا عَلِیهِمْ...» یعنی این فتح و گشایش به زیان ایشان است. بله! ما به ایشان پست می‌دهیم، مقام می‌دهیم، عزت و آبرو و ثروت و سرمایه می دهیم و مدام فتح و گشایشی در کارش رخ می‌دهد، اما هیچ خبر ندارد که این به زیان اوست. این زمینه زمین خوردن اوست. امام صادق علیه‌السلام بر همین اساس فرمود: «إِنَّ اللَّهِ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَیْرًا فَأَذْنَبَ ذَنْبًا أَتْبَعَهُ بِهِ نَقمَةً وَ یُذَکِّرُهُ الْاستِغْفَارَ...»، یعنی خداوند وقتی که بخواهد به بنده‌ای خیر برساند، بمحض اینکه آن بنده گناهی مرتکب شود، به دنبال آن بلایی بر او می‌فرستد تا او را متوجه کند و او را به استغفار وادارد. اما: «وَ إِذَا أَرَادَ بِهِ شَرًّا فَأَذْنَبَ ذَنْبًا لِیُنسِیَهُ الْاستِغْفَارَ...» یعنی وقتی که خداوند بخواهد برای بنده‌ای شری فراهم کند، پس او مرتکب گناهی می‌شود و به دنبال آن نعمتی می‌فرستد تا او را از یاد استغفار و توبه غافل کند. و امام علی علیه‌السلام بر همین اساس می‌فرماید: يَا ابْنَ آدَمَ، إِذَا رَأَيْتَ رَبَّكَ سُبْحَانَهُ يُتَابِعُ عَلَيْكَ نِعَمَهُ وَ أَنْتَ تَعْصِيهِ، فَاحْذَرْهُ. یعنی ای آدمیزاد وقتی که پروردگار تو که منزه است از هر نقص و عیب، بر تو نعمت‌های پیاپی فرستاد و این در حالی بود که تو معصیتکار بودی، پس بترس! پس نگران باش که این فرجام خوشی در پی ندارد.

این مانند کسی است که شیرینی روی شیرینی مصرف کند، و آخرش بیماری است. یعنی آخر تلخی خواهد داشت. درست مثل اینکه شما ده بادام شیرین را مصرف کنی، اما آخرین آن مثل زهر تلخ باشد. همچنین مانند کشتی‌ای که در دل دریا بادی ملایم و آرام بر بادبان‌های آن بوزد و پیش برود، ولی یک بار هم همان باد طوفان شود و بادبان‌ها را با خود ببرد، دکل را بشکند، کشتی دور خود بتابد و دیری نپاید که زیر آب شود. نتیجه‌گیری: در این مسیر، گشایش‌ها و نعمت‌ها باید مورد ارزیابی قرار گیرند. اگر آن‌ها همراه با رشد معنوی و نزدیکی به خداوند باشد، پاداش هستند. اما اگر همراه با دوری از خدا و گناه باشد، باید به آن‌ها شک کرد، چون ممکن است مقدماتی برای سقوط باشند. برای پیاده‌سازی این حکمت در زندگی: ۱. همیشه نعمت‌های خود را با ارزیابی درست بسنجید. ۲. در برابر گشایش‌های زندگی، به یاد داشته باشید که پاداش‌ها و کیفرها در درازمدت مشخص می‌شوند. ۳. به طور مستمر در ارتباط با خدا باشید و از گناهان دوری کنید. ۴. اگر احساس کردید در مسیر صحیح نیستید، هر چه سریع‌تر به سوی توبه و استغفار بازگردید. @Emam_kh

🪀استاد شجاعی: اشتباه رایجی که برکت را از زندگی‌ می‌بَرَد! @Emam_kh