بسم الله الرحمن الرحيم و به نستعین إنّه خيرُ ناصرِِ و مُعین 👈 ادامه مطلب قبل : 🔸 در سال ۱۳۸۴ طبق مصوّبه شورای عالی انقلاب فرهنگی مسئولين ۲۶ دستگاه دولتی مکلّف به نهادینه کردن و گسترش حجاب و عفاف شدند که بیشترین مسئوليت متوجّه دستگاه‌های فرهنگی مثل آموزش پرورش و وزارت علوم و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و صدا و سیما بود 🔸 در سال ۱۳۸۵ قانون رسیدگی و سر و سامان دادن به وضعیت بی‌ سر و سامان پوشش و حجاب و مد تصویب شد 🔸 و سائر قوانين مصوّب و ابلاغیه ها . . . که با مداهنه و تغافل و تساهل و تسامح و تکاهل مجریان قانون مورد بی اعتنائی قرار گرفت و تدریجاً بستر فعالیّت و برنامه های مغایر با فرهنگ و اخلاق اسلامی و مباین با اهداف الهی صدها هزار شهید و جانباز و آزاده و مخالف با توصیه های امام راحل ره و رهنمودهای مقام معظم رهبری فراهم شد ♦️ مشکل ما نبودِ قانون و عدمِ ابلاغ آن نیست مشکل اصلی ما کمبود و نبودِ احساس مسئولیّت و عدمِ نظارت و عدمِ التزامِ عملی برخی از سازمان ها و ادارات و نهادهای دولتی و غیرِ دولتی به قوانین و احکام اسلام و عدمِ برخورد با خاطیان و عدمِ توبیخ و تنبیه و مجازات آنان می باشد ♦️ مشکل ما شوراهای فرهنگ عمومی متشکّل از عقلاء شهرهایی است كه مجوّز برنامه های ضدّ آداب و اخلاق قرآنی را امضا می کنند ♦️ مشکل ما این است که پس از برملا شدن تخلّف و اثبات عدمِ لیاقت و رسوايى یک کارگزار ، به جای محرومیّتِ دائمى او از داشتن منصب و مسئوليت ، او را در جایی دیگر به خدمت می گیرند ! تا به کجروی های خود در آن جا ادامه دهد ♦️ مشکل ما این است که بسیاری از مشکلاتمان را مسئولين مشکل ساز رقم زده اند حوزه علمیه آية الله العظمی سبط الشیخ الانصاری ره . دزفول رضا سبط الشیخ ۱۴۰۱/۰۹/۱۵ https://eitaa.com/joinchat/1023934486C0b0c914d99