یا حبیبی ، یا محمّد(ص) هر کجا نامت به لَب آمد ، دلم سوی مدینه پَر کشید نام احمد(ص) هر کجا جاری ِ جان شد ، ماه عالَم سر کشید هر کجا خواندم صدایت ، آمد از عرش بَرینم ، شوق عشق با سرودت ، ای حبیب عالمِینَم ، صُور ِگیتی نغمه ایی ، برتر کشید نام تو ای باغبان ِ باغ ِ گُل های بِهشتَم ، جاری زیبای حق آسمان ها و زمین از یاس ِ رُویت ، تاج ِ گُل بر سر کشید باورم از بندگی ، با تو به عَرشم می بَرد ، با بال ِ عشق ِ حیدری نام تو ای لیلی ِ مجنون ِ گیتی ، بر دل من ، زَمزمی دیگر کشید با تو نقشی بر دلم از بندگی حَک شد ، به قبل ِ خِلقَتم با نِگارت فاطمه(س) بر جان من مَنظومه ی حیدر کشید دیدَمت در عالَم رُویای زیبای سروش ِ آسمان های خدا صوت قرآنت ، به صحرای دِلم ، بارانی از کوثر کشید قاصدک گشتم به روی بال و دستان ملائک بر زمین بر دو کِتفَم چون فرشته ، بالِ عشقی ، قاضی ِ داور کشید خسته بودم از خودم ، تا یک دُعایت بر دلم و جانم نشست دست لُطفت ، نقشی از زیبایی یک بنده ی یاور کشید با سَحر همراه لیلی ، مَست مَجنون ِ خود و خودها شدم در نمازم یاد تو آمد ، صفایی از مِی ُ و ساغَر کشید نام محمودم ، تو احمد ، یا حبیبی ، یا ابو القاسم ، محمّد(ص) بر نِگین ِ ماه قلبم ، شور ِ عشقت ، حلقه ی باور کشید شُور ِ عشقت حلقه ی باور کشید۰۰۰ یا حبیبی ، یا محمّد(ص) حسن عبدی