با یاد مربی اخلاق: مرحوم استاد دست‌پروری ره؛ ایشان در مصاحبه جذاب بالا(6:35) می‌گوید: «بیست و سه ساله بودم تهران _ می گم زمینه مذهبی داشتم _ یکی از بچه ها که الآن هست و مشهد هم هست و مهاجرت کرد از تهران، گفت: نمیای بریم مهدیه کافی؟ گفتم: بریم. ما رو برد مهدیه کافی. یک شب هم گفت: نمیای بریم مرحومِ لاله‌زاری؟ استادِ آشیخ حسین انصاریان بود. مرحوم لاله‌زاری رو رفتیم. یک وقت هم گفت: نمیای بریم فلان جا حدیث می‌خونن؟ گفتم بریم. رفتن همانا و نُه سال ماندگار شدیم، نُه سال!» اما متاسفانه تقطیع و برداشت مغرضانه‌ای از آن منتشر شده که در پاسخ باید گفت: الف) در تقطیع مزبور، عبارت «یک وقت هم گفت نمیای بریم فلان جا، حدیث می‌خونن؟ گفتم بریم» حذف شده تا تصور شود منظور، ماندگاری نُه ساله در «جلسه لاله‌زاری» است! ب) منظور از آن جلسه حدیث، همچنان که همه دوستان و آشنایان ایشان می‌دانند، جلسات مرحوم سید محمدرضا جوهری‌زاده در تهران است که معارف و سلوک را بر اساس حدیث، تعلیم می‌داد. مرحوم استاد دست پروری ضمن قدرشناسی و طلب مغفرت برای وی که ایشان را با سیر و سلوک آشنا کرد، اما به سبک تربیتی وی که موجب مریدپروری می‌شد، به شدت انتقاد داشت. ج) منظور از لاله‌زاری در مصاحبه، مرحوم سید محمدمهدی حسینی میرحجازی لاله‌زاری، امام جماعت مسجد بزرگ لاله‌زار در تهران است که جلسات دعای کمیل مشهوری داشته و از حاج شیخ حسین انصاریان نقل شده که دعای کمیل را از مجالس وی آموخته است. ------------------------ 🍃@FiqhMoaser