شاید از علی زکریایی خوشم نیاد ولی این حرفاش درست بود.
پیشنهاد میکنم تا آخر ببینید.
انتقاد خوبه ولی باید جوری باشه که سازنده باشه نه انتقامجویانه و نومیدکننده.
لزوما اگر توی انتقادهامون نیش بزنیم و از تندترین و بیرحمانهترین ادبیات استفاده کنیم، ... به تأثیر حرفمون اضافه نمیکنه.
تأثیر هر عمل و سخن را خدا باید بدهد و خدا هم به سخن و اقدامی که همراه با تقوا(رعایت خط قرمزهای خدا و دوری از تهمت، دروغ و اغراق و بی انصافی) باشه قبول میکنه. معمولاً با بی اخلاقی نمیشه تأثیر مثبت گذاشت.
وقتی یکی داره تمام تلاشش را میکنه باید حمایتش کرد.
واقعگرا بودن در عین آرمانگرایی، خیلی مهم هست. به قول شهید بهشتی: «روی زمین به دنبال فرشته نگردید»
از امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) نقل شده که فرمودند: «عاقل بودن به این نیست که {فقط} بتوانی خوب و بد را تشخیص بدهی. عاقل کسی است که بین دو گزینه ی بد، بتواند تشخیص بدهد که بدیِ کدامیک، کمتر است»
یادمون نره در عرصه سیاست و مدیریت کشور غالبا با گزینههای ایدهآل و آرمانی مواجه نیستیم بلکه همه گزینهها دارای نقصها یا محدودیتها یا عوارض جانبی هستند و بصیرت در اینست که بتوانیم از بین بدها، بهترین را تشخیص بدهیم.
#انتخابات #بصیرت #ولایت_فقیه
@GgaroGhati
@GgaroGhati