کتابداران به اصول کتابداری آشنا بودند و مخاطبان نخبه خود در کتابخانه را هم میشناختند و تا جایی که ممکن بود با محققان همراهی میکردند (آنها به خوبی اخلاق حرفه ای و البته نه اخلاق ارزشی را آموزش دیده بودند). یادم است از یکی از کتابداران پرسیدم (اجازه گرفتم) که آیا میتوانم در حاشیه کتابهایی که میخوانم مطالبی را یادداشت کنم. ایشان به من گفت که «میتوانید، ولی بهتر است این کار را انجام ندهید». الان در دانشگاه ویرجینیا هر کتابی (مخصوصا کتابهای مربوط به رودولف بولتمان) که در حاشیهاش به زبان فارسی یادداشتی نوشته شده، یادگاری من است. وقتی با همین عادت به ایران برگشتم و برخی از کتابهای پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی را هم خط خطی کردم، یکی از کارمندان کتابخانه فهمید و به ما تذکر داد.
در کتابخانه ویرجینیا خدمات گوناگون و آموزشهای مختلفی به محققان و دانشجویان ارائه میشد. خدا رحمت کند، جناب سجاد یوسف از مردان باصفای بنگلادشی بود که دکتریش را نتوانسته بود دفاع کند و در کتابخانه مشغول به کار بود. او در معرفی کتابها و امکانات کتابخانه فردی کوشا و بسیار خوش اخلاقی (با اخلاق شرقی) بود. یکبار به من گفت «قرآن توماس جفرسون (که گفته میشود بنیانگذار ایالات متحده آمریکا بوده) و یادداشتهای ایشان در حاشیۀ قرآن در کتابخانه مرکزی دانشگاه نگهداری میشود، آن را به شما نشان خواهم داد.» غفلت کردم و فرصت را از دست دادم. این قرآن را بعدها در دیدار از خانه جفرسون در شهر شارلوتسویل پیدا نکردم (آنجا همه چیز بود جز نشانی از تأثیرات قرآن بر شخصیت جفرسون).
ادامه👇👇
@Habibollah_Babai
#یادداشت_های_سفر_آمریکا