یادداشت‌های آمریکا قسمت پانزدهم (سمینارهای روز جمعه) یکی از نکات بسیار ارزنده در موسسه مطالعات پیشرفته در فرهنگ، سمینارهای روز‌های جمعه بود. هر یک هفته‌درمیان روزهای جمعه سمیناری برگزار می‌شد که در آن همه اعضای موسسه که از رشته‌های مختلف علمی فلسفه، جامعه‌شناسی، تاریخ، الهیات، سیاست و اقتصاد بودند، شرکت می‌کردند. نکته مهم در این سمینارها، موضوع واحدی بود که همه جلسات روزهای جمعۀ یک سال برآن موضوع تمرکز می‌کرد. مثلا سال 2007-2008 موضوع «تقلیل‌گرایی» محور تمامی سمینارهای جمعه بود. روش کار بدین شکل بود که هر دو هفته یکبار، یکی ازاساتید دپارتمان‌های مختلف را برای سخنرانی در موضوع «تقلیل‌گرایی» (در رشته مربوطه) دعوت می‌کردند (مثلا «تقلیل‌گرایی درتاریخ» یا «تقلیل‌گرایی در اقتصاد») و آنگاه بعد از اتمام سخنرانی اعضای حاضر درجلسه که از رشته‌های مختلف بودند وارد گفتگو با استاد مربوطه می‌شدند. این روند تا یک‌سال ادامه پیدا می‌کرد. سال 2008-2009 این موضوع از «تقلیل‌گرایی» به «مدرنیته متأخر» (Late-Modernity) تغییر یافت. این بار سخنران‌های علمیِ روزهای جمعه از دپارتمان‌های مختلف برای سخنرانی در مورد «مدرنیته متأخر» دعوت می‌شدند و دوباره اعضای موسسه با ایشان شروع به گفتگو می‌کردند. جلسات جز ناهارِ ساندویچی هم هزینه دیگری نداشت، جلسات ضبط نمی‌شد، و گفتگوها در متن جلسه و در حاشیه جلسه نیز بسیار سازنده بود.   این روش را من به ریاست محترم پژوهشگاه‌مان در قم در سال 1385 پیشنهاد داده بودم و یادم است که موضوع پیشنهادی‌ام هم موضوع «عقلانیت» بود، تا نخبگان پژوهشکده‌های مختلف موضوع مشترکی را محور گفتگوهای هفتگی قرار بدهند. بدین‌سان هم موضوع «عقلانیت» عمق پیدا می‌کرد و هم ارتباطات علمی و بین رشته‌ای به خوبی شکل می‌گرفت. ولی خب زمینه‌های اجرایی این پیشنهاد آن موقع وجود نداشت و من مثل بسیاری از پیشنهادات دیگرم از طرح و پیگیری‌شان پشیمان شدم.  @Habibollah_Babai