سن انسان لزوما برتری نمی آورد/مهم لیاقت است الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ الْخَيرَانِيِّ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: كُنتُ وَاقِفاً بَينَ يَدَيْ أَبِي الْحَسَنِ صلوات اللَّه علیه بِخُرَاسَانَ فَقَالَ لَهُ قَائِلٌ يَا سَيِّدِي إِنْ كَانَ كَونٌ فَإِلَى مَنْ قَالَ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ ابنِي فَكَأَنَّ القَائِلَ استَصْغَرَ سِنَّ أَبِي جَعْفَرٍ صلوات اللَّه علیه فَقَالَ أَبُو الْحَسَنِ صلوات اللَّه علیه إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بَعَثَ عِيسَى ابنَ مَرْيَمَ رَسُولًا نَبِيّاً صَاحِبَ شَرِيعَةٍ مُبتَدَأَةٍ فِي أَصغَرَ مِنَ السِّنِّ الَّذِي فِيهِ أَبُو جَعفَرٍ صلوات اللَّه علیه. خیرانی از پدرش می‌گوید: من در خراسان برابر ابوالحسن (امام رضا علیه السلام) ایستاده بودم، شخصی گفت: ای سرورم اگر خدای نخواسته برای شما پیش آمدی شد به چه کسی مراجعه کنم؟ حضرت فرمودند: به ابی جعفر پسرم، گویا آن گوینده سنّ ابو جعفر را کم شمرد، امام رضا علیه السلام فرمودند: به راستی خدای تبارک و تعالی عیسی بن مریم علیه السلام را رسول و پیامبر و صاحب شریعت تازه مبعوث کرد در سنی کوچکتر از سنی که ابوجعفر دارد. 📚 شیخ کلینی، اصول كافی ج۲ ص۸۰