👆 جابر جعفی گوید: از امـام صـادق علیه السّلام درباره تفسیر آیه: «وَإِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ»، پرسیدم، امام فرمود: چون خداوند سبحان ابراهیم را آفرید، چشم او را بینا ساخت، پس نگاه کرد و نوری در کنار عرش دید، پس گفت: خداوندا، این نور چیست؟ فرمود: این نور محمد برگزیده از آفریدگانم است. او نوری دیگر در کنار آن نور دید و گفت: خدایا این نور چیست؟ فرمود: این، نور علی بن ابی طالب علیه السّلام است، یاری دهنده دینم! و در کنار آن نورها، سه نور دیگر دید، پس گفت: خداوندا، این نورها چیستند؟ به وی گفته شد: این نور فاطمه است که دوستداران خود را از آتش برگرفته است و نور دو پسرش: حسن و حسین؛ گفت: خدایا، نُه نور دیگر می‌بینم که آن‌ها را احاطه کرده‌اند؟ گفته شد: ای ابراهیم، اینان امامان از فرزندان علی و فاطمه هستند، پس ابراهیم گفت: خدایا تو را به این پنج نور سوگند می‌دهم که آن نُه نور را به من بشناسانی، گفته شد: ای ابراهیم، نخستین آن‌ها علی بن حسین و پسرش محمد و پسرش جعفر و پسرش موسی و پسرش علی و پسرش محمد و پسرش علی و پسرش حسن و حجت قائم پسر اوست. پس ابراهیم گفت: خداوندا، ای مولای من، انوار بی‌شماری را می‌بینم که آنان را احاطه کرده‌اند که جز تو تعداد آنان را نمی‌داند، گفته شد: ای ابراهیم: اینان پیروان ایشانند، شیعیان امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السّلام، پس ابراهیم گفت: شیعه او چگونه شناخته می‌شود؟ پاسخ آمد: با خواندن ۵۱ رکعت نماز (در شبانه روز)، و «بسم الله الرحمن الرحیم» را بلند گفتن و قنوتِ قبل از رکوع و انگشتری را به دست راست کردن. در این هنگام ابراهیم گفت: خداوندا، مرا از شیعیان امیرالمؤمنین قرار ده. حضرت فرمود: پس خداوند متعال در کتاب خود چنین آورد: «وَإِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ»، (و از پیروان او ابراهیم بود). 📙 تفسیر البرهان، ج۴، ص۲۰؛ بحار الأنوار، ج۳۶، ص۱۵۲ #تفسیر #حدیث 💢 @Hadis_Shia 💢