💙" پیر مجلس سکوت کرده بود. عقل و قلب با چشمانی مشتاق منتظر شنیدن بودند. پیر نگاهی به دیوار انداخت و گفت: «صفت أجرد یعنی همین دیوار! دیوار را ببینید که یکدست و بدون حتی ترکی اینجاست؛ أجرد یعنی همین. أجرد یعنی‌‌ صاف و بی‌غل و غش‌. قلب أجرد یعنی یک قلب خالصِ خالصِ خالص که هیچ نوع تعلقی به دنیا ندارد‌. تعلقات است که موجب می‌شود در این قلب صاف، غل و غش پیدا شود. آغاز انحرافات قلبی از تعلقات به دنیا شروع می‌شود.» قلب گفت: «از کجا بدانم که أجرد هستم یا نه؟» پیر گفت: «بی‌غل و غش بودن یک معنای درونی است؛ یعنی چیزی نیست که ما بتوانیم آن را از بیرون مشاهده کنیم. تنها از عمال فرد مومن می‌توان فهمید که قلبش أجرد است و اظهار ایمانش، فقط زبانی نیست.» عقل گفت: «انگار کسانی که قلب أزهر أجرد دارند، نمی‌توانند آنچه را که در دل دارند، به زبان آورند؛ یعنی نورانیت دل، چیزی نیست که انسان بتواند آن را به زبان آورد.» پیر گفت: «کاملاً درست است. برعکسش هم هست؛ ممکن است کسی قرآن و نهج‌البلاغه را بارها و بارها بخواند ولی در واقع، دلش از حرف‌هایی که می‌زند، خبری نداشته باشد. و امان از این نوع ایمان ..💔» ✍ به قلم زینب‌ میم ؛ با اقتباس از سخنانِ آیت‌الله‌العظمی حاج‌آقا مجتبی‌تهرانی .. - نه از بی‌شمار حرف. . . نامه‌های بندگےِ قلب خطاب به عقل :) Eitaa.com/Heiyat_Majazi ♡    ❍ㅤ    ⎙     ⌲ ˡᶦᵏᵉ   ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ   ˢᵃᵛᵉ   ˢʰᵃʳᵉ