🔸نشانه‌شناسی چشم‌انداز فیلیمو از مجموعه «فیلیمو و سیاست‌گذاری خانواده ایرانی» ▫️نمی‌توان از تصمیم‌گیری، برنامه‌ریزی یا سیاست‌گذاری پدیده‌ای اجتماعی سخن گفت، بی‌آنکه از پایه آن حوزه، تصویری روشن داشت. البته همیشه، این مفاهیم پایه، به صراحت بیان نمی‌شود بلکه آن را باید در میان رفتارها و گفتارها جستجو کرد. اینک که فیلیمو در چشم‌انداز خود را نشانه گرفته‌است، باید از او پرسید «خانواده ایرانی» در نگاه او چگونه است؟ ▫️فیلیمو، خانواده‌ایرانی را در صفحه چشم‌انداز گزارش خود به تصویر کشیده‌است، من به همین تصویر از خانواده می‌پردازم؛ ▫️خانواده در فیلیمو ندارد، بلکه لوگوی زرین فیلیمو دقیقا در جای مادر نشسته‌است، همان مادری که نماد و تعالی کودک است؛ البته می‌توان تصور کرد، طراح برای حضور مادر در وزان ایده فیلیمو، با محدودیت‌های اخلاقی روبرو بوده است. هرچه هست، خانواده‌ی نیازمند به اشتراک فیلیمو، فعلا نیازی به مادر ندارد. ▫️همچنین، برخلاف شعار فیلیمو، ما با یک «خانواده ایرانی» روبرو نیستیم، بلکه یک خانواده تک‌والدی با موهای بور و چشمانی روشن در تصویر جا گرفته‌‌اند که بی‌شک نمی‌توان آن را نماد خانواده در دانست، هرچند می‌توان آن را خانواده مطلوب فیلیمویی دانست که او برای تحقق‌اش تلاش می‌کند. ▫️با توجه به این نکته که انیمیشن‌های کودکانه از پربازدیدترین بخش‌های فیلیمو هستند (مثلا بچه رئیس با 270 میلیون دقیقه)، برای فیلیمو اولویت ویژه‌ای دارد (بخوانید پرسودی است)، از همین‌رو، کودک را در میانه تصویر نشانده و «کنترل» را به او تقدیم کرده‌است تا سکان‌دار کشتی فیلیمو در دریای مواج و پرخطر این رسانه باشد. او را در حد یک همراه هیجان‌زده تنزل داده که حتی استطاعت رسانه خانواده خود را ندارد. ▫️در تصویر فیلیمو از خانواده، کودکی معصوم و البته ، ، ‌ و بدون پدری راهبر، در حضور طلایی فیلیمو به آرامش دست‌ می‌یابد و بر کرسی سفید سلطنت‌اش به شادمانی خواهد نشست. در این صورت، تصور توسعه خانواده فیلیمویی از یک میلیون خانواده به بیست میلیون خانواده ایرانی مبتنی بر چشم‌اندازش، بسیار ترسناک خواهد بود چرا که به نظر می‌رسد فیلیمو تصمیم گرفته‌است یک بزرگ درست کند. ▫️می‌توان آنچه را که در این سطور بود، حمل بر نوعی بدبینی یا رقابت فرهنگی-اقتصادی کرد یا می‌توان آن را تذکری بر این نکته دانست که نمی‌توان برای خانواده ایرانی تصمیمی گرفت، بی‌آنکه حامل تعریفی از «خانواده ایرانی» بود، چه آن‌را در مقاله‌ای بلند تنظیم کنیم یا آنکه در تصویری چشم‌نواز در میانه گزارشی آماری جانمایی کنیم. @HekmateFarhang