🗓۲۷ جمادی الثانی سال ۱۳۲۰ق 🏳درگذشت مولف لؤلؤ و مرجان 🏳محدث کبیر، میرزاحسین نوری/۲ 💠رهبرانقلاب ‼️تقریبا صد سال پیش، مرحوم حاجی نوری، کتابی به نام «لؤلؤ و مرجان» نوشت. آن زمان، یک محدث که دلسوز، روشنفکر و آگاه بود، به فکر این بود که پله اول و دوم منبر، هرکدام شرایطی دارد؛ بی‌شرط نمیشود وارد این میدان شد. شاید در آن روز، روضه‌خوانان و مرثیه‌خوانان روی پله اول، و وعاظ روی پله دوم مینشستند. آن روز، آن بزرگوار مینوشت و در محدوده دید آن زمان میدید؛ اما امروز شما در یک محدوده وسیعتر میبینید و میتوانید آن را عمل بکنید: چه کسی به صورت مجاز منبر برود و مورد قبول جامعه‌یی که بر این کار نظارت دارد، باشد؟ چه بگوید؟ کی و کجا بگوید؟ این، به معنای نسخه‌نویسی و دست این و آن دادن نیست. در کشورهای اسلامی دیگر اینگونه است که مأموران دولتی چیزی را مینویسند و در اختیار امام‌جمعه میگذارند و میگویند این را بخوان. نه، تفکر و مطالعه و بررسی و استفاده از اساتید فن و پیشکسوتهای این میدان لازم است و باید با معیارهایی، مناسبگویی و درستخوانی، با هدف اصلاح خواندن و گفتن، انجام بگیرد. امروز در بسیاری از زمینه‌ها ضابطه وجود دارد. خوشبختانه حوزه‌های علمیه و در رأس آنها حوزه مبارکه علمیه قم، در جهت سازماندهی و طبقه‌بندی و مراتب‌سازی پیش میرود. این، حرکت مبارکی است که اگرچه دیر آغاز شده، اما بالاخره شروع گردیده است. البته دشوار است و فکر و زحمت و پشتکار لازم دارد؛ اما باید بشود. آن نسلی که میخواهد از سخن دینی ما استفاده کند، اگر ما آن را پیراسته نکنیم، از ما نمیگذرد. ۷۰/۴/۲۰ #نشربامنبع @Jahade_tabeini