💢 زخم از ديدگاه طب اصیل ۱ 🔹ابن‌سينا در كتاب اول قانون، زخم را نوعی ازهم گسستگی در بافت طبيعی بدن دانسته و انواعِ از هم‌گسستگی در بافت‌های بدن را تشريح كرده است. ▫️براساس ديدگاه طب اصیل: ازهم‌گسستگی (تفرق اتصال) در اعضای مختلف بدن به‌گونه‌ای متفاوت پيش می‌رود؛ به‌عنوان مثال در بافت گوشتی بدن قابليت ترميم بيشتری دارد، اما چنانچه در استخوان اتفاق بيفتد احتمال بازسازی كمتر است (مگر در كودكان). ▪️ابن‌سينا، زخم در عصب يا شرايين را نيز با شرايطی خاص قابل ترميم می‌داند. آنچه در متون طب اصیل حائز اهميت است نام‌گذاری دقيق انواع زخم است، چنانكه آسيبی را كه موجب به‌هم‌خوردن ساختار پوست يا گوشت در ظاهر يا خارج از بدن است، اما ترشح يا عفونتی در آن بروز نكرده، «جِراحت» می‌نامند و چنانچه ترشح عفونی بروز يابد نام آن به «قَرحه» تغيير می‌يابد. 🔸از ديدگاه حكمای طب اصیل، چنانچه جراحت در اعضايی همچون مثانه، كليه‌ها، روده‌ها و كبد خفيف باشند، قابل‌ ترميم خواهند بود، اما جراحت را در قلب قابل ترميم نمی‌دانند. 📗منبع: مجلّة طب سنّتی اسلام و ايران، سال سيزدهم، شماره سوم، پاييز 1401 به طبیبِ جان بپیوندید:👇 https://eitaa.com/joinchat/3658612752C778c1803ba 🍃🌸✿●•۰▬▬▬▬▬▬▬▬▬