💢مسألۀ تربيت را نمى‌توان سرسرى گرفت و نمى‌شود با كتك و با ترساندن بى‌موقع، به نتيجه رسيد. 💯مربى آگاه تمام عوامل يك عمل ناپسنديده و ناشايست را، مطالعه مى‌كند، ارزيابى مى‌كند و پس از توضيحات لازم و تذكرات لازم، از بهترين عوامل تربيتى؛ از تقليد و ترس و محبت، احسان و پاداش به نيكوكار و يا طعنه و كنايه، استفاده مى‌كند و اين استفاده پس از بررسى و شناخت طبايع و روحيۀ افراد است. يك مربى بايد درد را بشناسد و عامل درد و طبيعت مريض را بشناسد و سپس درمان را شروع كند و از عواملى كه با اين طبيعت و با اين زمينه هماهنگ است كمك بگيرد. 🔰اين مسلم است كه طبيعت‌ها و روحيه‌ها با هم فرق مى‌كنند و هيچ گاه دو مريض مبتلا به يك درد و با طبيعت‌هاى مختلف، با يك دارو درمان نمى‌شوند، همانطور كه دو نفر كه مبتلا به گلو درد و عفونت هستند و از دو طبيعت برخوردارند با پنى‌سيلين درمان نمى‌شوند، چه بسا پنى‌سيلين عامل درمان يكى و فلج شدن ديگرى باشد. به همين خاطر است كه در روش‌هاى درمانى و تربيتى نمى‌توانيم صد در صد و «يك بُعدى» و «اين است و جز اين نيست»باشيم، بلكه بايد عوامل تربيتى و زمينه‌ها و علت يك عمل را بررسى كنيم و آنگاه شروع كنيم و تجربه نماييم، اگر نتيجه نداشت،به عوامل ديگرى دست بزنيم و از راه‌هاى ديگرى وارد شويم، نه اين كه يك دنده و پا در يك كفش باشيم. ♨️اين يك دندگى و كلّه شقّى، بزرگترين عيب يك استاد، يك پدر و يك مادر است. 📕منبع: صفائی حائری، تربیت کودک، ص۶۳ به طبیبِ جان بپیوندید:👇 https://eitaa.com/joinchat/3658612752C778c1803ba 🍃🌸✿●•۰▬▬▬▬▬▬▬